Oude Liefde: Yamaha RD350LC
In de moderne motorwereld is koning viertakt de baas geworden. Emissie-eisen deden de tweetaktmotoren de das om en een tijdperk nadert daarmee zijn einde. Het geluid van snerpende tweetakten in de straat is nu al zeldzaam en het zal niet lang meer duren of alleen de oudere motorrijders weten zich de geur van verbrande tweetaktolie nog te herinneren!Voor Gertjan van de Belt is de tweetakt zijn lust en zijn leven. De 48-jarige vrachtwagenchauffeur uit Delft raakt al heel vroeg besmet met het motorvirus. “Maar niet gelijk een tweetakt,” zegt hij, “Mijn eerste motor was een Honda CB350F. Mooi ding was dat. Bijzonder was dat je in die tijd nog zonder veel problemen een oefenrijbewijs kon krijgen en daarmee reed je natuurlijk alsof morgen de laatste dag was. En ook verlegde je natuurlijk heimelijk het aantal toegewezen vrije straten naar wat verdere oorden. Je vond dat toen heel gewoon, terwijl het toch best bijzonder was. Blij dat ik dat nog mee heb gemaakt!”Nadat Gertjan zijn rijbewijs heeft gehaald, is het hek van de dam: “Ik heb met de Honda ongelooflijk veel kilometers gemaakt, maar het ging me al snel niet hard genoeg meer. Ik heb toen een Suzuki GS750 gekocht, waarmee ik zowel in het binnen- als buitenland veel motorraces bezocht. Ja, en dan raak je in de ban van de geur, zal ik maar zeggen.” Die geur van snelheid, olie, rubber doen hun werk en in 1980 zet Gertjan de eerste schreden in de wegracewereld. “Nee, niet als coureur, want dat kon ik niet betalen,” zegt hij. “Ik begon als manusje van alles bij echte coureurs. Ik heb daar veel geleerd en al snel stond vast dat ik meer wilde dan alleen maar sleutelen en motoren poetsen. Deze jongen wilde zelf coureur worden en snel ook,” lacht Gertjan nu. Op dat moment studeert hij werktuigbouw en autotechniek, en er blijken heel wat baantjes nodig om zijn passie te financieren. In hetzelfde jaar dat Gertjan zijn eerste schreden zet in de wegracerij, komt de Yamaha RD350LC op de markt. Tijdens de introductie in het najaar van 1979 zorgt de motor voor een ware tsunami van emoties onder het jonge motorpubliek. De motor is immers een rechtstreekse afstammeling van de productieracer uit de fabriek en deze racer is nagenoeg onverslaanbaar op de circuits! Met een gewicht van 143 kg en een vermogen van bijna 50 pk haalt de motor snelheden die tegen de 175 km/uur liggen. Echt uniek zijn deze waarden niet, want Kawasaki heeft met de 350-driecilinder een ogenschijnlijk gelijkwaardige motor staan. Maar de Kawa, hoe bijzonder ook, heeft geen waterkoeling zoals de RD350LC. En ook geen dubbele schijfrem voor en geen stoere gietwielen. En dan hebben we het belangrijkste item van de Yamaha RD350LC nog niet genoemd: een messcherp sturend rijwielgedeelte. Daar kon in die tijd gewoon niets tegen op.De pers is ook laaiend enthousiast en in testen komt duidelijk naar voren dat dit geen toermotor is, maar precies datgene wat Yamaha beweert: een racer in civiele verpakking. Yamaha Nederland (toen nog Intermotor Nederland) brengt op de RAI de motor op een wel heel bijzondere manier onder de aandacht bij de potentiële kopers: een etalagepop gekleed in de overall van raceheld Boet van Dulmen sprak door middel van een projectie op het gezicht het publiek aan. Het was bijna alsof Boet daar zelf stond. Oké, vandaag de dag zou het er waarschijnlijk ontzettend knullig uitzien, maar in 1979 vielen de monden van de RAI-bezoekers van verbazing ver open. Dat moest je gewoon gezien hebben!Yamaha beloofde ons een straatracer voor op de openbare weg en die belofte werd meer dan nagekomen. In oude testen werd geschreven over ‘een wild beest dat schreeuwt om toeren, met een ongekende wegligging dankzij het frame dat een regelrechte kopie is van het raceframe, met fantastische remmen en natuurlijk met een bruut vermogen’.Zo’n sportieve motor, die vroeg gewoon om een eigen raceklasse. En die kwam er dus ook, zowel op nationaal en later ook op internationaal niveau. Uit die klasse kwam weer veel talent naar boven, zoals onder meer de Fransman Christian Sarron.Hoe dan ook: Yamaha heeft met de RD350LC een gevoelige snaar geraakt van veel motorrijders en ze laten de concurrentie vertwijfeld aan de zijlijn staan. De glorietijd van de RD350LC duurt tot 1987, wanneer het laatste model voor de Europese markt van de band loopt. Milieueisen en de gegroeide vraag naar snellere, zwaardere viertakten zijn voor Yamaha reden om het RD350LC-boek te sluiten.Terug naar 1981: Gertjan is druk bezig zijn racecarrière te plannen en het lijkt daarbij de goede richting op te gaan, totdat in 1982 het team waar hij voor werkt besluit te stoppen. “Ik zou met een 1000cc Suzuki gaan rijden in de nationale competitie, maar de KNMV besloot dat ik als beginnend coureur niet direct in de 1000-klasse mocht starten. Natuurlijk was het toen niet moeilijk voor mij om te kiezen. De RD350LC had mijn belangstelling vanaf de introductie al gehad en toen er in 1983 een merkencup voor de 350LC werd opgericht was ik meteen van de partij. Ik tikte daarvoor een 81’er op de kop want ik had toen steeds, net als de regering, een begrotingstekort,” lacht Gertjan. Met zijn RD350LC reed Gertjan dat jaar dus de races, maar hij gebruikte hem ook als zijn ‘gewone’ wegmotor.Aan het eind van het seizoen 1983 koopt Gertjan een bijna nieuwe ‘model 83’ en zowel tijdens de races als in het normale leven maakt hij veel kilometers op deze tweetakt. “Toen is eigenlijk de liefde gegroeid,” zegt hij nu, “ik ging de motor ook waarderen om zijn rijkwaliteiten op de openbare weg en omdat ik graag reis en naar het buitenland ga, kon ik twee dingen mooi combineren.”Wanneer Gertjan in 1985 besluit naar een open raceklasse over te stappen, gaat de zaag in de RD350LC. Er wordt naar hartelust getuned, gevijld en vooral gesleuteld. Gertjan: “Dat was ook mijn droom, in een echte raceklasse te starten. Het gevolg was wel dat ik echter nauwelijks meer op de openbare weg reed, want daar was mijn race-RD niet langer geschikt voor. Maar toch hield ik dat niet lang val en toen ik in het rennerskwartier een keer een schade-RD kon kopen, heb ik dat meteen gedaan. Die RD heb ik toen opgeknapt en omgebouwd tot een RD voor op de straat.”Het tunen en sleutelen aan zijn racer gaat door, waarbij Gertjan uiteindelijk nog een geheel eigen rijwielgedeelte bouwt. Tot in 1989 rijdt gertjan met zijn RD350LC, totdat hij in 1990 de kans krijgt om in de 250 cc te starten met een echte racer. “Dat was mijn kans,” roept Gertjan vol enthousiasme, maar hij vervolgt met spijt in zijn stem: “Maar ik moest toen dus wel met pijn in mijn hart afscheid nemen met mijn trouwe RD350LC.”Vol overgave stort Gertjan zich in de pure wegracerij: “Kijk maar eens op vdbelt-racing.nl, dat is mijn emmer zonder bodem! Ik moest dan ook besluiten om de RD350 te verkopen. Ook hield ik me voor dat het rijden op de openbare weg voor mij te gevaarlijk werd, want er stroomde toch racebloed door m’n aderen en de openbare weg is nu eenmaal geen circuit.” En zo verdwijnt in de beginjaren negentig de RD350 definitief uit het zicht van de Delftenaar.De Yamaha was tot mooie herinnering geworden, toen er zich in 2006 een ‘manusje van alles’ bij het raceteam aansloot. Een jongen die altijd met zijn eigen Yamaha RD350LC naar het rennerskwartier kwam. De geschiedenis leek zich dus te herhalen! “Natuurlijk begon het toen meteen te kriebelen en direct besloot ik dat ik mijn oude liefde weer in de armen moest sluiten. Ik vroeg dus onmiddellijk wat die jongen voor zijn RD wilde hebben, want die moest van mij worden. Het duurde uiteindelijk een jaar alvorens ik die RD daadwerkelijk kon kopen.” Trots laat hij de glimmende tweetakt zien en als de motor naar buiten is gerold, wordt hij metene gestart, zodat er mooie rookpluimen uit de matzwarte uitlaten komen. “Die geur van verbrande tweetaktolie hè, dat maakt echt iets in je los!” [kasten]RD350 CLUBNatuurlijk is er een club in Nederland voor de RD350LC bezitters en liefhebbers: www.rd350.nl. Het is een actieve club met zeer enthousiaste leden, die allemaal tweetaktolie door de aderen hebben stromen.Er zijn ook nog een aantal (engelstalige) clubs en sites die de moeite waarde zijn, zoals www.RD350LC.net en www.RD350LC.co.uk
