Column Maarten Siffels MP 09-2008
Martin duwt op het kontje van mijn motor, veert wat met de vork in en uit en mompelt iets in een Duits dialect. Daarna begint hij aan mijn demping te draaien en zegt dat ik het zo maar eens moet proberen. Ik rij de baan weer op en is het net alsof ik op een andere motorfiets zit. Hij stuurt makkelijker in, ik durf eerder op het gas en ik ben aan het eind van de dag vier seconden per rondje sneller, van 2.02 naar 1.58!Het is eind januari. Mijn motormaat en ik zijn in een busje met twee motoren en een stapel banden naar het circuit van Cartagena in Zuid-Spanje gereden en voor het eerst in mijn motorleven voel ik wat een verschil goed ingestelde vering kan maken.Ik kan het niet geloven, zeker niet van Martin. Die lijkt namelijk heel erg op Ken van Barbie. Geen haar verkeerd, tandpasta-smile, pak, helm, motor, alles in één kleur. Te perfect gewoon. Maar op exact dezelfde motor wel zes seconden sneller! Vandaar dat ik hem toch eens gevraagd heb hoe hij dat nou doet. Waarna we uitkomen op de bovengenoemde verstelsessie. Terug in Nederland besluit ik dat ik meer van vering en demping af moet weten. Het zit er uiteindelijk niet voor niets onder, dat stel Öhlins (uit te spreken als Eu-Liéns volgens een kenner) met al die knopjes.Toevallig vind ik in mijn mailbox de aankondiging van een workshop vering en demping bij MotorXtra in Kockengen. Een paar weken later zit ik daar met een man of tien om tafel. Een divers gezelschap van beginners, heropstappers en jongens met een beetje tot veel circuitervaring. Sander Scheepstra doceert. Aan de hand van tekeningen en opengewerkte dempers onderwijst hij ons in de fijne kneepjes van het vering instellen. Vaak komt als voorbeeld het winkelwagentje van Albert Heijn langs. Groot voordeel: mocht het met de motor niet lukken, dan ben ik nu in ieder geval in staat een volle boodschappenkar-met-overstuur te corrigeren!Ik leer een aantal zinnige dingen. Ten eerste om wat zaken uit elkaar te houden. De geometrie van een motorfiets is van invloed op de stuureigenschappen. Zet je de motor achter hoger, dan zal hij wat makkelijker insturen. Doe je hetzelfde aan de voorkant, dan geef je hem meer rechtuit-stabiliteit. En vering en demping hebben vooral te maken met de wegligging. Die zorgen samen voor een optimaal wegcontact. De veer veert (hoezo open deur?) en de demping corrigeert de uitschieters van die vering. Wist u dat dan allemaal niet, meneer Siffels? Nou nee. En gezien het aantal motoren dat met vering in de standaardinstellingen door het leven gaat…Ik leer ook over onderstuur (Help, hij gaat naar buiten! Ik haal het niet! En welke gek heeft daar een boom neergezet?) en overstuur, waarbij de motor juist naar binnen wil. Dat een beetje overstuur niet erg is, wat ik geheel onderschrijf. Dan blijf je tenminste op je eigen weghelft. Ook horen we dat de term veervoorspanning flauwekul is. Over dat laatste moet lang nagedacht worden. Maar uiteindelijk krijgt Sander gelijk. Door het voorspannen van de achterveer verander je niks aan de veer of de veerkracht. Je duwt alleen de demper verder uit, begrijp ik, waardoor de motor wat hoger komt te staan. Dat heeft dus meer met geometrie dan met vering te maken.Aan het eind van het avondje workshoppen gaan we oefenen op een Yamaha R1. Droogveren als het ware. Je kunt blijkbaar zonder te rijden al wat dingen redelijk instellen. Op gevoel. Echte finetuning doe je echter door vanuit een standaardafstelling steeds één variabele te veranderen, dat te noteren en dan keer op keer hetzelfde rondje te rijden om te voelen of er iets veranderd is. Liefst verbeterd, natuurlijk. Maar ook op een stilstaande motor blijkt het al erg verduidelijkend om de demping eens helemaal dicht of open te draaien. Als je dan inveert, zie je tenminste het verschil. Je voelt ook echt wanneer het nadeinen door dichtdraaien van de demping gecorrigeerd wordt. Ik ga naar huis met een hoofd vol kennis. En goede voornemens. Thuis maak ik een formulier om instellingen op te schrijven. Ik denk dat ik nu weet waarom mijn bochten vaak te wijd lopen. Daar ga ik eerst iets aan doen. En dan klikje voor klikje kijken hoe ik de fiets beter kan laten sturen. Ik weet dat het kan, alleen nu moet ík het nog kunnen…Maarten Siffels
