Mijn Trots – Coco Gubbels

« Terug naar Mijn Trots
Coco Gubbels’ (47) motorleven draaide altijd voornamelijk om de Honda CB750KZ, waarvan ze er twee heeft gehad. Omdat zo’n oldtimer verre van ideaal is voor lange en verre reizen moest er een meer moderne motor bij naast komen. Na een kortstondige flirt met een Yamaha Fazer 600 staat nu deze Honda NC700X DCT in de schuur, die zich ook als prima inspiratiebron voor verjaardagen ontpopt!

“Echt van huis uit heb ik het motorrijden niet. Mijn vader had weliswaar een motorrijbewijs, maar reed eigenlijk niet. Ik had in die tijd echter een vriendje die motor reed en dat vond ik zo gaaf dat ik het zelf ook wilde. Nadat ik op m’n achttiende geslaagd was voor mijn autorijbewijs, ben ik daarom meteen doorgegaan voor de motor. Ik was nog student en dus zat een motor er nog niet meteen in. Ik was gelukkig bevriend met de eigenaar van een motorzaak en die had een of ander oud ding in de hoek staan, die kreeg ik dan wel eens mee. Ik reed dus wel. Bij diezelfde zaak stond op een gegeven moment een Honda CB750KZ uit ’79 te koop. Die vond ik zo ontzettend mooi, en dat werd dus ook mijn eerste motor. Toen was ik inmiddels overigens al wel begin dertig. Het ding had vaak panne en er mankeerde een hoop aan, maar ik heb er wel heel lang mee gereden. Dat het zo’n oude motor was, had ook voordelen. Het onderhoud kon ik bijvoorbeeld mooi deels zelf doen. Dat scheelt centjes, maar ik vond het vooral ook leuk om te doen. Daarom ben ik ook lid geworden van de CB Four Club, die organiseerden namelijk onder meer sleuteldagen. Het is niet zo dat ik alleen de motor kon onderhouden, maar je pikt toch wel wat op, de basics leer je. Op een gegeven moment vertoonde de CB zoveel gebreken, dat ik op zoek ben gegaan naar een andere. In Zuid-Limburg kwam ik toen een blauwe CB tegen uit 1980. Die stond al tien jaar stil, maar samen met mijn partner Adriaan heb ik die helemaal opgeknapt. Hij staat ook nog steeds in de garage. We gingen best vaak naar CB Four Club weekenden, maar wilden op een gegeven moment ook langere en meer verre reizen gaan maken. We hadden wel koffers voor de CB, maar dan nog is zo’n oldtimer natuurlijk niet ideaal. Ik wilde er daarom graag een nieuwere motor bij naast en dat werd een Yamaha Fazer 600. Die is lekker licht, laag en goed hanteerbaar. Maar ook een beetje sportief. Telkens als we na een vakantie terugkwamen, deden m’n polsen zeer. En hij miste wat comfort, zeker als we ook deels offroad gingen. Ik had de Transalp van Adriaan eens geprobeerd, die was weliswaar heel comfortabel, maar ook wat te hoog voor mij. Het moest we iets in die hoek worden, met een rechtop zit, zoals een GS’je 800 of zo. Maar ook die bleek veel te hoog. Omdat ik na de vakanties ook vaak last had van de gewrichten in m’n handen, leek een automaat mee ook wel erg prettig. In combinatie met die rechtop zit en lage zithoogte kom je dan bijna automatisch bij de NC terecht. Ik wilde een witte NC700X DCT, met niet teveel kilometers en niet te oud. Deze vond ik net over de grens in Duitsland, er stond nog geen tienduizend op de teller. Het was in februari en werkelijk freaky koud, maar ik heb ‘m wel zelf naar het RDW gereden. Op de handvatverwarming na was ‘ie nog helemaal standaard. Vond ik eigenlijk altijd onzin handvatverwarming, maar inmiddels ben ik toch wel blij dat het erop zit. Ik wilde er natuurlijk weer mee reizen, dus eerst is er een volledige kofferset van Hepco & Becker op gekomen. De eerste koffers vond ik alleen te klein, maar die heb ik kunnen ruilen met iemand die graag wat kleinere koffers wilde. Ook die heb ik inmiddels niet meer. De koffers waren van kunststof en gingen aan de zijkant open, dat vond ik niet heel handig. Nu zitten er aluminium exemplaren op die aan de bovenkant open kunnen. Veel handiger, en bovendien kunnen hier stickers op, die wilden op de kunststof exemplaren niet blijven plakken. En stickers zijn nu eenmaal een beetje een dingetje van me. Er is ook een comfortabeler gelzadel van Bagster op gekomen, op maat gemaakt met ‘orca’ erin geborduurd. De verkoper vertelde ons dat de wit/zwarte versie in Duitsland zo werd genoemd, dus nu heet ‘ie zo. En verder krijg ik ook de nodige accessoires cadeau, onlangs kreeg ik bijvoorbeeld de carterbeschermer voor mijn verjaardag. En ook de valbeugels heb ik een keer voor mijn verjaardag gehad, en de mistlampen volgens mij met Kerst. Elke keer als er iets te vieren viel, kreeg ik wel wat leuks cadeau en zo werd ‘ie steeds verder aangekleed. Er zitten verder bijvoorbeeld nog handkappen op, een TomTom, ander ruitje, bidonhouder. En dit voorjaar heb ik zelf nog zijtasjes van Heat gekocht. Nu is het ook wel over met al die extra’s, voor mijn gevoel is hij wel af. Misschien nog een fleshouder op een van de koffers, maar dat is het dan wel. Ik heb in ieder geval geen wensen meer. Krijg ik nu waarschijnlijk voor mijn verjaardag weer een mixer of zo.”