Occasion: Honda CBR1000F
De CBR1000F was Honda´s eerste CBR en dus de eerste vloeistofgekoelde viercilinder met vier kleppen per cilinder in het nieuwe sportieve toersegment. Maar in plaats van daar trots op te zijn, leek Honda zich te schamen: het motorblok ging namelijk volledig in mysterie en plastic verhuld…Van geen enkele kant kon je ook maar een glimp van de krachtbron opvangen. En dat was maar goed ook. Want het motorblok, of beter: de zaken eromheen, was zo lelijk dat het zonderop te vallen dienst had kunnen doen in ‘Space Ball’s Enterprise’, het ruimteschip van de eveneens in 1987 op doek verschenen parodie op Star Trek. Als basis voor een naked bike of voor ombouw naareen streetfi ghter zou de CBR1000F nooit gebruiktkunnen worden. Totdat Honda zich revancheerde enmet de CB1000 liet zien dat wanneer je de bijzakenop orde hebt, de hoofdzaak een stuk beter in hetdaglicht komt te staan. Maar daarover wellicht eenandere keer meer, terug naar de hoofdzaak.De hoofdzaak was de manierwaarop het blok achter het kuipwerk zat en hoedat overvloedig gebruikte plastic er uit zag. Vooraldat eerste model was…´anders´, zoals de Engelsenzeggen. De Duitsers noemden de CBR uit 1987‘Yoghurtbeker’ en de Hollanders een ‘Tupperwarebakkie’.Natuurlijk en terecht werd dat volledigingekapselde blok door de ouderwetse motorrijderverafschuwd en waren vooral die kitscherigeuitlaatomhulsels een doorn in het oog. Maar wasdat het écht of was het omdat het iets was wat demotorrijdende boer niet kende?Het weerhield die ´boeren´ er echter niet van omde Honda in grote aantallen ´te vreet´n´ en grijsimporterende ‘veehandelaren’ ze als de Hurricaneuut Amerika te haal´n.En dat was niet omdat er honger was, maaromdat er op dat moment geen pot was die ietsvergelijkbaars schafte. Laat staan dat er een potwas waaruit zulks lekkers kwam. Honda boordemet de CBR1000F een nieuwe markt aan, die vande supersport. De Suzuki GSX1100F, de YamahaFJ1100/1200 en Kawasaki dat met de GPZ nietverder dan de 900 kwam: ze waren veel toeristischeringesteld, zonder dat ze comfortabeler warenof gemakkelijker stuurden. De basis van die driestamde uit 1984, hun voorwielen waren 16 inchersen de CBR was van meet af aan superieur op allegebieden.Daarom had hij eigenlijk maar weiniglast van zijn uiterlijk; het was de concurrentie dieeen probleem had. Want ook wanneer ze een inhaalpogingwilden ondernemen met serieuze updatesof met de introductie van óók een Supersport, hadHonda al een hogere versnelling ingeschakeld. Datgebeurde in 1989 toen er een verbeterde en (latenwe eerlijk zijn) vooral fraaiere CBR1000F kwam.Met nog steeds een totaal ingepakt blok, maarnu met een design waarmee de aan veranderinggewennende motorrijder ook ingepakt werd. De FJwerd in 1988, de GSX in 1989 en de GPZ in 1990grondig herzien met vooral betere rijwielgedeeltesen 17 inch wielen. Hun uiterlijk veranderde echterniet, waardoor Honda ook op dat punt een voorsprongnam. En dat stukje geschiedenis herhaaldezich in 2003 toen de beste, belangrijkste en meestverkochte CBR1000F verscheen met een wederomaangepast design, verbeterde carburatie en vooralhet fameuze en niet te evenaren Dual CombinedBraking System: de introductierijpe RF900, deprototyperende ZX-9R en de op dat moment alleennog maar op kladpapier bestaande YZF1000 Thunderacestonden eigenlijk al voor de start op eennauwelijks te overbruggen achterst
