GP Wegrace Misano, San Marino
Een week na zijn indrukwekkende eerste MotoGP-zege in Aragon was Pecco Bagnaia ook in Misano de beste. Bezweek hij in Spanje niet onder de druk van Marc Marquez, tijdens de Grand Prix van San Marino had hij in de slotfase genoeg over om de aandringende klassementsleider Fabio Quartararo achter zich te houden. Enea Bastianini was een zeer verrassende nummer 3 op het podium, terwijl Andrea Dovizioso na tien maanden een comeback maakte op de Petronas Yamaha.
Pecco Bagnaia is een groot liefhebber is van het circuit van Misano en met de winst een week eerder in Aragon viel er een last van zijn schouders. Bovendien, dankzij talloze ronden op een Ducati Panigale kende de 4,2 kilometer lange slinger geen geheimen voor hem. Vorig jaar behaalde Bagnaia er bij zijn terugkeer na een gebroken been zijn eerste MotoGP-podium, een week daarna verloor hij er zijn kans op een overwinning door een val. Maar de Bagnaia ná die knappe overwinning was duidelijk een snellere en zekere coureur dan vorig jaar, iemand die zei veel geleerd te hebben van de data die Jorge Lorenzo had vergaard tijdens zijn twee Ducati jaren – en iemand die dit jaar kan beschikken over een stabielere GP21 met een voorkant die hij zelf ook beter begreep. Net als in Aragon pakte Bagnaia met een met een recordtijd de pole, met ook nu teamgenoot Jack Miller en Fabio Quartararo naast zich. Miller had vooraf aangegeven de hoger geklasseerde Bagnaia te willen helpen in zijn strijd met Quartararo. De Australiër hield woord toen Bagnaia messcherp reageerde op het doven van de rode lichten. Na dertien van de 27 ronden werkte Quartararo zich langs Miller, die vervolgens door onder meer een vibratie in de achterband terugzakte achter vierde man Marc Marquez en Joan Mir. Omdat Mir in de laatste ronde de track limits overschreed, werd hij teruggezet achter Miller. Met zijn softe achterband wist Bagnaia dat hij in het begin een zo groot mogelijke buffer moest creëren ten opzichte van de achtervolgers. Quartararo, begonnen met een medium achterband, koos niet voor de zekerheid van een tweede plaats, maar bracht zijn achterstand van 2,7 seconden terug tot 0,364.
Verrassend was Bagnaia’s constatering dat zijn Misano-overwinning moeilijker was geweest dan de winst die hij verdiende na het rechtstreekse duel met Marquez in Aragon, en niet alleen vanwege het kortere circuit dat een zwaardere fysieke inspanning vereiste. “In Aragon had ik een betere pace, hier was ik competitief, maar ik geloof dat Fabio een stapje op ons voor lang. Vanmorgen deed hij zestien ronden in de warm up met een ongelooflijke pace. Voor ons was dat moeilijker”, gaf hij toe. “Je kunt proberen een gat te slaan en kijken hoe het tijdens de race gaat. En dan zie je dat het het elke ronde een paar tienden kleiner wordt. Ik begon meer na te denken. Een paar rondjes had ik het moeilijk, want ik probeerde om het gat te vergroten, maar dat lukte niet. Dus ik besloot even op adem te komen en constanter te rijden, zodat ik in de laatste paar ronden nog wat over had.” In de laatste zes ronden werd hij ‘geterroriseerd’ door Quartararo, zei Bagnaia. Hij maakte zich zorgen, maar wist echter ook: “Een Ducati inhalen in Misano is niet makkelijk.”
Quartararo vertelde nog niet eerder zo blij te zijn geweest met een tweede plaats. Het was zelfs misschien wel zijn beste race, meende hij. “Natuurlijk voelt een overwinning heel anders, maar ik ben blij omdat ik alles gegeven heb. Ook in het begin met Jack en met Jorge Martin (de Spanjaard crashte al vroeg, red.). Ik vocht alsof het de laatste ronde was. Ik passeerde Jack op een plaats waar ik nooit verwacht had iemand te kunnen inhalen”, aldus de Yamaha-coureur. “In de laatste ronde zat ik iets te ver achter Pecco. De hellingshoek die hij had in bocht 12… Alsof hij in de laatste ronde nog met een kwalificatieronde bezig was. Toen dacht ik ‘nu is het beter kalm te blijven’.”
Zonder te denken aan het kampioenschap had hij waarschijnlijk zelfs te veel risico genomen, meende hij. “Ik zat op de limiet, maar eerlijk, zo rij ik het liefst. Het motiveerde me dat het gaatje kleiner werd. Maar hem inhalen was nog een ander verhaal. Hij is heel precies en ik kon niks doen.” Het gevecht om de overwinning mocht dan gaan tussen de nummers 2 en 1 in de tussenstand, de show werd in Misano zonder twijfel gestolen door Enea Bastianini, vóór de race bescheiden zestiende in de tussenstand. Een week eerder had de 23-jarige Moto2-wereldkampioen van 2020 met een zesde plaats zijn beste resultaat behaald op de Avintia Esponsorama Ducati. Tot dan had Bastianini zijn twee top 10’s in de eerste drie wedstrijden geen vervolg kunnen geven op de oudste machine van het veld. In Mugello kreeg hij de hoon over zich heen toen hij na de opwarmronde bij het oprijden naar de start vol achterin de remmende Johann Zarco reed, in Oostenrijk moest hij zijn machine naar binnensturen toen hij de linker zijde van de stroomlijn verloor. Zijn monteurs had de bijna versleten clips niet vervangen. In Misano, waar hij vorig jaar een Moto2-race won en zes jaar geleden zijn eerste Moto3-wedstrijd op zijn naam schreef, was Bastianini briljant. Vanaf een twaalfde startplaats pakte Bastianini in de eerste ronde al drie rijders en vervolgens liet hij ook de later gevallen Alex Rins, Pol en Aleix Espargaro, Marc Marquez en ook Jack Miller achter zich. Drie ronden op rij verbeterde de ontketende Italiaan het ronderecord. Halverwege de race had Bastianini een achterstand van 6,2 seconden op Bagnaia, vier ronden voor de finish was die geslonken tot 3,36. Op 4,7 achter Bagnaia was hij uiteindelijk de meest onverwachte man op het podium in 2021. Heel speciaal, vond hij ook zelf. “Toen ik Jack inhaalde, zag ik P3 op mijn pitboard staan. Daar werd ik heel blij van. Ik probeerde het gat met de eerste twee te verkleinen, ik dacht dat ik misschien wel kon winnen. Maar mijn band werd slechter”, vertelde de stralende rookie. “Toen dacht ik ‘een derde plaats is ook geweldig’. Misschien had ik voor de overwinning kunnen gaan als ik een betere startplaats had gehad.” Tijdens zijn inhaalrace had Bastianini gewerkt dat het ‘mijn dag’ kon worden. “Ik had heel veel inhaalacties, heel cool. Ook op Marc Marquez, de boss van de MotoGP. Dat was heel speciaal.”
De Ducati GP19 stond bekend als een machine met een hardnekkige neging tot onderstuur. Een bekend verhaal voor Bastianini. “Op sommige circuits ben ik snel, kan ik laat remmen en is de tractie goed. Maar mid-corner is het soms moeilijk”, aldus Bastianini, die de voormalige crewchief van Andrea Dovizioso naast zich weet. In Aragon en Misano had hij meer geleerd dan van de races waarin hij vooral alleen had gereden. “De machine is goed, maar agressief en pompt veel aan de achterkant. Ik heb mijn stijl moeten aanpassen. Ik ben rustiger in mijn bewegingen geworden. Ik heb de data van Pecco en Jack bekeken. Dat is een andere motor, maar hij heeft wel hetzelfde DNA. Ik ben meer ontspannen op de motor. De MotoGP is anders dan de Moto2. Het is lastig om je comfortabel te voelen op een MotoGP-machine. Maar als je het gedrag snapt, is het beter.”
Pas op donderdag voor de race kwam het officiële nieuws dat Andrea Dovizioso de 2019-M1 van Franco Morbidelli over zou nemen voor de rest van het jaar in het Petronas Yamaha SRT. De 35-jarige Italiaan tekende een contract waardoor hij rechtstreeks onder contract staat bij Yamaha, dat hem volgend jaar voorziet van een fabrieksmachine en fabriekssteun. Teammanager Wilco Zeelenberg maakte er eerder geen geheim van het liefst met jonge rijders te werken, een doel waarvoor het team ook werd opgezet. “Soms moet je keuzes maken en Dovi is geen tweede keus, maar we hebben in de eerste jaren andere keuzes gemaakt”, vertelde Zeelenberg. “Yamaha wilde Dovi graag en het is duidelijk dat hij natuurlijk ook veel kennis meebrengt over Ducati en zijn feedback is belangrijk.” Op zaterdag werd bekend dat het team volgend jaar wordt omgedoopt tot RNF. De invulling van het management lijkt nog niet zeker, nadat in Misano een hardnekkig gerucht ging van onderlinge frictie tussen Team Director Razlan Razali en teambaas Johan Stigefelt.
Dovizioso besefte dat op een voor hem onbekende machine stappen gedurende een grand prix-weekend geen ideale situatie was. “Na acht jaar op dezelfde machine (de Ducati, red.) zal het tijd nodig hebben. Anderzijds, ik kan nu vijf wedstrijden doen om me voor te bereiden op 2022. Dat is beter dan twee wintertesten”, redeneerde hij. Tegelijkertijd maakte de 35-jarige Italiaan zich geen illusies over zijn kansen op een twee jaar oude machine. “Maar daar maak ik me geen zorgen om. Ik vecht niet voor een titel of een resultaat; ons doel was een fabrieksmachine en fabriekssteun voor volgend jaar en dat is gelukt.” Wel gaf hij toe dat zijn terugkeer na negen maanden niet zonder risico was. “Het risico is groter dan kans op succes. Maar na 2012 was het mijn wens om in 2013 in het Yamaha-fabrieksteam terecht te komen. Dat lukte niet, maar het is altijd in mijn achterhoofd blijven hangen. Ik ga niet zeggen dat ik met die machine sneller zal zijn, maar je hebt als rijder een idee. Het is iets wat ik echt graag wilde doen. Ik heb een passie voor racen, ik wil heel graag weten hoe een volledig andere machine, een ander merk voelt. Dat risico neem ik graag.”
Dovizioso kwalificeerde zich als laatste en finishte ook op de laatste plek, onder meer door een long lap penalty vanwege het overtreden van de tracklimits. In de laatste tien ronden was Dovi sneller dan de rijders voor hem. Daarom was hij ook tevreden. “Voor de race had ik niet de snelheid om met de groep voor me mee te gaan, in de race wel. Nadat ik die long lap penalty kreeg, werd mijn pace beter. Ik had een goed gevoel.” In de trainingen worstelde hij met het remgedrag van de Yamaha en het gevoel in de bochten. “Dat was in de race beter en nu moeten we zien te begrijpen waarom dat zo was. Je moet heel diep in de bochten remmen en dan veel bochtensnelheid meenemen. Dat is de enige manier om het maximale uit deze machine te halen. Dat is bijzonder, want afgezien van misschien de Suzuki zijn er geen MotoGP-machines die je zo moet rijden.” De machine was in Misano nog beter dan de rijder, gaf Dovizioso na zijn 230e MotoGP-start toe. “Wanneer je die grote verandering moet maken die ik moet maken, moet het meeste van de rijder komen. Of ik dat kan, vertel ik je eind volgend jaar.”
