Interview Ferry Brouwer
Hij stopt er mee. Het is mooi geweest, vindt Ferry Brouwer. Vijfentwintig jaar geleden had hij het al aangekondigd: een kwart eeuw werken om het in Europa onbekende helmenmerk Arai op de kaart te zetten en dan “Tijd voor mijn vrouw, voor m’n dochter, m’n kleinkind, m’n tuin, m’n motorfi etsen. Ik ga me niet vervelen.” Een gesprek met een man die niet heeft gestudeerd, maar wel heeft geleerd. Ferry Brouwer zit thuis, in zijn eigen bruine kroeg. Een eigen tap, een eigen biljartin het midden, een eigen drumstel, een paargitaren, wat tafeltjes, platenhoezen aan de muur.Ook een oude ingelijste zwart-wit foto van deEsso-pomp van zijn vader Cees, de jaren vijftig inDen Haag. Hij zit hier goed, maar wijst naar buiten.“Ik heb daar een vijver en daar kan ik erg vangenieten. D’r zijn vanzelf een stuk of wat wildeeenden op af gekomen. Maar d’r zit ook een wittebij. En die wordt dan verstoten door de anderen.Omdat ‘ie anders is, hè. Komt d’r op een dag eenwoerd bij, een beetje een manke. En wat zie jedan? Die vindt dan die witte eend. Ze zitten altijdwat apart van de rest, maar ze zijn gelukkig metelkaar. Waar die imperfecte woerd nou vandaankomt… Dat intrigeert mij mateloos.”Brouwer leunt eens achterover, legt zijn rechterarmover zijn buik, de middelvinger van zijnlinkerhand drukt hij op zijn lippen. Dat verhaaltjeover de eenden in zijn vijver – het lijkt gewooneen aardige anekdote, maar voor Ferry Brouweris het meer. De buitenbeentjes die elkaar vinden,het spreekt hem aan. Misschien is hij het zelfook, zo’n buitenbeentje. Een vreemde eend inde bijt, in de ogen van anderen, misschien zelfs.Brouwer haalt zijn schouders op. “Volgens sommigemensen ben ik fi losofi sch, anderen zeggen‘die vent is gek’.” Zijn meningen zijn niet immeralledaags. Maar Brouwer denkt na, altijd enoveral. Het hart en het hoofd – het is het eeuwigezoeken in de paradox en naar de balanstussen hoofd en hart. “Weet je, het leven is zinloos.De aarde is een gevangenis in het universum.We zijn allemaal gevangenen en daardoorkunnen we ons nooit helemaal ontplooien. Zoveelmensen worden geregeerd door angst.”Ferry Brouwer is geen mens voor kabbelendkeuvelen.
