Alpenmasters 2007: finale
De vijf klassenwinnaars treffen in de finale de winnaar van het afgelopen jaar, de Suzuki DL650 V-Strom. Nu komt het er op aan! Zes rijders met totaal uiteenlopende voorkeuren en rijstijlen kiezen uit dit ‘sixpack’ de Alpenmaster van 2007. Familie heb je niet voor het kiezen, die krijg je. Met vrienden is het totaal anders en dat is maar goed ook. Maar wat als je als een paard met oogkleppen gaat voor een opgepompte supersport en je beste maat met geen mogelijkheid van zijn hoogpotige allroad is af te slaan? Geen probleem, dat staat een spannend dagje sturen geenszins in de weg. Iets wat onderstreept wordt door de talloze groepjes motorrijders die je in de zomermaanden door de Alpen ziet trekken. Van een ‘motorharmonische’ groepssamenstelling is meestal geen enkele sprake. Onze bonte groep finalisten zou je wat dat betreft dus ook als een doodnormaal Alpengezelschap kunnen bestempelen. Twee BMW’s, twee Honda’s en een Triumph nemen het op tegen de Suzuki V-Strom, de titelverdediger die voor het eerst tijdens de Alpenmasters 2007 uit de garage wordt gerold. Het is een vroege zondagochtend aan de voet van de Col du Galibier, 1480 meter boven de zeespiegel. Plukjes wolken bewegen zich traag tussen de bergformaties door en af en toe zet een voorzichtig zonnetje de bonkige rotspartijen in een warme goudgele gloed. Volgens de voorspelling wordt het een mooie dag, onbewolkt en een graadje of 28. Daar valt op dit moment nog weinig van te bespeuren, 11° Celsius geeft de thermometer aan. Het leer is klam, de handen voelen wat stijfjes aan en ontbrekend hoofdhaar wordt kunstmatig vervangen door een muts of doek. Zes startende motoren verbreken de serene bergrust. Alpine startproblemen? Geen. Moderne injectiesystemen rekenen resoluut af met kou, nattigheid en de hoogte. Eén, twee korte gasstoten en hop, we zijn op weg.In gematigd tempo gaat het in parelsnoerformatie over de Galibier. De weg is nat, de banden zijn koud en de rijders zijn van teen tot kruin gemotiveerd. Opvallend: bij de sleutelverdeling waren de beide Honda’s en de Suzuki’s niet de eerste keuze. Waarom? De andere drie finalisten hebben verwarmde handvaten, vandaar. En bovenop de pas is het krap vijf graden. Behoorlijk wijde bochten en opmerkelijk weinig haarspelden kenmerken de klim naar de Galibier. Alle fietsen presteren hier uitstekend. De grootste verrassing is zonder twijfel de CBR600RR. Omdat de RR natuurlijk vol met de blik op het circuit is ontwikkeld, lijkt de Honda in de Alpen in het nadeel met zijn diep geplaatste clip-ons en een zitpositie die daardoor weinig overzicht biedt. Dat hij ook na meerdere malen wisselen nog steeds populair blijft, komt door zijn fascinerende ergonomie. Rijder en machine sluiten als een puzzelstukje op elkaar aan, of je nu 1,67 meter of 1,95 bent. Bovendien geeft deze 600 het gevoel of je het voorwiel in je handen hebt, zo dicht zit je op het balhoofd. De CBR verrast dus met een ontspannen zithouding en dat verwacht je niet snel bij een supersport. En de anderen?De BMW R1200R steekt er wat betreft zitcomfort en zicht rondom met kop en schouders bovenuit. Vanuit het meest comfortabele zadel heb je het beste uitzicht en dat is in de bergen een groot voordeel. In de eerste plaats omdat je voor het ‘scannen’ van het bochtverloop het hoofd 180° moet draaien. In de tweede plaats omdat je uit de bergen meer herinneringen mee naar huis wilt nemen dan een vage verzameling al dan niet gemiste ideale lijnen. Sightseeing dus!Het gaat verder over een langgerekt bochtenlint naar de Col d’Izoard. De thermometer geeft inmiddels een bekoorlijke 22 graden aan, de stemming is opperbest en de grip optimaal. Gemoedelijk swingend door de brede bochten trekken met name de Triumph Tiger en de BMW K1200R Sport de aandacht. Het maakt niet uit welke versnelling je kiest, bij beide machines volstaat een lichte draai aan het gas om ook vanuit de laagste toerentallen met een enorme kracht voorwaarts gestuwd te worden. Draai je vanuit de toerenkelder lekker nonchalant de bochten uit, dan zijn deze blokken werkelijk onverslaanbaar. Maar de bergwereld is verraderlijk. Zo zijn de laatste 500 hoogtemeters van de 2360 meter hoge Izoard verdeeld over een indrukwekkend serpentinelint. Het gaat van de ene 180°-bocht in de andere. Rechte stukken? Nauwelijks honderd meter lang. Het stijgingspercentage bedraagt op sommige passages meer dan 17%. Is vermogen hier zaligmakend? Ach, power is nothing without control, en daar kan de bepaald niet handelbare BMW K1200R Sport over meepraten. Door de lange wielbasis, de vele kilo’s gewicht en het trage insturen is de brute spierkracht van de Beier op dit terrein haast onbruikbaar. Zuiver sturen is een heel ander verhaal. Maar ook de ultrahandelbare Honda’s kunnen hun vermogen op deze steile klim niet uitbuiten. Insturen, af laten draaien, oprichten; alsof je een pilsje in één keer achterover kiept. Typisch een kunstje voor de Britten en dus is het niet vreemd dat de Tiger met zijn brede stuur, precieze stuurkarakter en kelderkracht hier goed voor de dag komt. In het zadel van de Triumph beleef je machtig veel plezier aan een dagje passen knallen. Maar door het behoorlijk hoge zwaartepunt en de brede 180-achterband is het genot op de Brit net niet maximaal. Echt maximaal plezier bieden hier in de Alpen slechts twee fietsen: de Suzuki V-Strom en de BMW R1200R. Alhoewel de Suzuki één kilo per pk meer omhoog moet sleuren dan de BMW, is die ‘tekortkoming’ door een kortere overbrenging nauwelijks merkbaar. Een groot voordeel voor de titelverdediger is de combinatie van een aangenaam rechte zitpositie en een haast ongelooflijke lichtvoetigheid. Daarnaast profiteert de slechts 214 kg wegende V-Strom van zijn brede stuur, van de uitgebalanceerde gewichtsverdeling en van de smalste achterband van de test, een 150/70R17. Het in verhouding zwakkere 69 pk sterke blok bijt dapper van zich af. De V-twin heeft geen enkele moeite met laagtoerig geboemel, maar laat zich net zo makkelijk uitknijpen bij hoge toerentallen. Daarnaast trakteert de Suzuki zijn bemanning, zowel rijder als passagier, op een hoogst comfortabele en ontspannen zitplek. Kortom, een waardige winnaar van de 2006-editie van de Alpenmasters. Maar de BMW R1200R zaagt duidelijk aan de stoelpoten van de titelverdediger. De boxer is onderin ongekend sterk, haalt tot 5000 tpm krachtig door en beschikt ook nog over een serieuze uitsmijter bovenin. Karaktereigenschappen die zowel bij een gemoedelijke zondagochtendrit met moeder de vrouw als bij een stevig potje raggen van pas komen. Verder is de BMW lekker handelbaar, precies en stabiel. Hij is wel iets minder lichtvoetig dan de V-Strom, wat veroorzaakt wordt door de bredere achterband en de stuurdemper. Ronduit fascinerend is het feit dat dankzij moderne injectietechniek ook toerenvreters als de Hornet 600 en de CBR600RR zelfs op een hoogte van 2800 meter klakkeloos gasbevelen opvolgen. Daar kunnen ze bij BMW in ieder geval nog wat van leren. Of we nu bij Lelystad door de polder toeren of op het dak van de Alpenwereld rijden, de K1200R Sport hangt nooit mooi zuiver aan het gas. Door de vertraagde gasaanname en de daarmee gepaard gaande lastwisselreacties in de cardan is het rijden van een vloeiende lijn in de bergen een haast onmogelijke opgave. Dat de Duitsers wel weten hoe het moet, bewijst de R1200R die gasbevelen zonder vertraging in actie omzet.Aangekomen op het 2802 hoge uitkijkpunt op de Cime de la Bonette hebben we een adembenemend uitzicht. Met een beetje fantasie kun je de Himalaya zien liggen. Tenminste, als je in oostelijke richting kijkt. Richting het westen kondigen dreigend samenklonterende wolkenpartijen een weersomslag aan. Die treft ons de volgende dag onverbiddelijk als we de testronde een laatste maal rijden. Het regent pijpenstelen en tot overmaat van ramp worden in de veertig haarspelden van de Col de Mollard complete vrachtwagenladingen split gestort. Het zweet gutst in stroompjes door de kleding, vooral bij de K-rijder. Die moet met de langgerekte Beier als een koe over het ijs laveren. De feedback van het voorwiel is ronduit indirect en de remmen zijn, ook al hebben ze ABS, niet kristalhelder te doseren. Beter zit je in het zadel van de CBR. Het rijwielgedeelte van de Honda filtert de kleinste oneffenheden weg, dempt grote hobbels en vertelt je – als het moet – de levensgeschiedenis van iedere afzonderlijke korrel split. Desondanks vraagt een supersport onder deze omstandigheden de hand van een ervaren rijder. De remmen zijn weliswaar goed doseerbar en zeer effectief, maar moeten het doen zonder ABS. Een fiets als de Triumph Tiger is onder deze omstandigheden stukken gemakkelijker te mennen. Maar als het er op aan komt, blijkt de achterschokdemper door te slaan. De demping is te zacht om grotere klappen weg te filteren. Daar komt bij dat de Brit door zijn hoge zwaartepunt, brede zadel en 850 mm zithoogte voor kleinere rijders onder bepaalde omstandigheden niet de beste keuze is, ondanks een vlekkeloos functionerend ABS-systeem. In zulke situaties blinken de meer toegankelijke Suzuki V-Strom en Honda Hornet uit. Jammer is wel dat de remmen van de Suzuki niet echt een duidelijk drukpunt hebben. Een kneep in het remhendel resulteert in een wat weke, sponzige reactie. En dat is het juist het sterke punt van de Honda. De Hornet is niet alleen lichter en beter handelbaar, maar heeft ook akelig nauwkeurige ABS-stoppers. Matig doseerbare remmen zijn ook een zwak punt van de R1200R. In het eerste derde van de hevelweg gebeurt er helemaal niets, waarna de vierzuiger remklauwen opeens toeslaan als een paar keiharde ijzeren vuisten. Een erg onaangename eigenschap, zeker op onbetrouwbare ondergrond. Gelukkig houdt het uitstekende ABS de BMW op koers en ontpopt het optionele ASC traction control zich als de grootste verrassing. Het stelt je in staat om ook op een glibberig wegdek de gaskraan vol open te draaien zonder daarbij meteen op je plaat te gaan. Het is inmiddels avond geworden en de regenbuien zijn verdwenen. Ontelbare bochten verpakt in bijna eindeloos lijkende testdagen hebben we letterlijk en figuurlijk achter de rug. Op de parkeerplaats bovenop de Galibier staan de zes finalisten nog na te tikken van het bochtenorgie. Aan de testrijders nu de opgave om de Alpenmaster 2007 aan te wijzen. Een lastige klus, want het valt beslist niet mee om uit een ware vloed van indrukken, die onder de meest wisselende weersomstandigheden werden opgedaan, de beste machine voor de Alpen aan te wijzen. Daarom stelden we onszelf een simpele vraag, een vraag zoals je die aan goede vrienden zou stellen en een vraag ook die de beslissing een stuk gemakkelijker maakt. ‘’Stel dat je in één ruk heen en weer door de Alpen moet. Het regent af en toe fors en ja, er is zelfs kans op sneeuw. En je wilt ook nog een beetje lol hebben. Welke motor zou je dan nemen?’’ Het weer heb je niet voor het uitzoeken, de juiste motor daarentegen wel. [Text bei Fazit/Conclusie auf dem letzte Seite. Quasi ins Sieger-Bild]CONCLUSIEHet had echt weinig gescheeld of de Suzuki V-Strom had zijn triomftocht van het afgelopen jaar een feestelijk vervolg kunnen geven. Maar de BMW R1200R heeft hem op het nippertje de zege afgesnoept. Het rijwielgedeelte van de boxer is super stabiel, de stuurprecisie ongekend. Verder is de Beier wendbaar en slaat ‘ie in alle leeftijdscategorieën een goed figuur. Mede door zijn goede ABS, traction control, ideale bagagemogelijkheden en uiteraard het krachtige boxerblok nestelt de R1200R zich aan de kop van het veld. Enig vlekje op het keurig gepoetste blazoen: de nieuwe Alpenmaster is in deze uitvoering meer dan € 6000,- duurder dan de onttroonde V-Strom. Voor dat bedrag kun je al op een aardige manier door de Alpen komen. [Letzte Seite unten][KASTEN JURYWERTUNG, aus MRD 17 Seite 47 unten][Namen, Modellname und Punkte konnen behalten bleiben.]JURYBEOORDELING[Fahrer]RIJDER[Gesamtplatzierung]TOTAALSTAND[KASTEN ALPENMASTERS FINALE]HET DECOR VOOR DE GROTE FINALEIn het hart van de Franse Alpen onder Briançon, de hoogst gelegen stad van Europa, speelt zich de finale van de Alpenmasters 2007 af. In het testparcours van de voorrondes waren de passen Galibier, Lautaret, Croix de Fer en Télégraphe opgenomen. Voor de finale zochten we een nog uitdagender traject. Doel was de hoogste Alpenpas, of beter gezegd de van de pas afbuigende weg naar de Cime de la Bonette (2802 meter). Vanaf dit punt heb je bij goed weer een fenomenaal uitzicht op de Mont Blanc en kun je ook de Middellandse Zee zien. De weg er naar toe voert ons vanaf startpunt Les Verneys over de Col du Galibier en de Col du Lautaret naar het lager gelegen Briançon. Van daaruit gaat het over de afwisselingrijke en steile Col d’Izoard en Col de Vars naar de Bonette. Op de terugweg is het Lac de Serre Ponçon absoluut de moeite waard. Al met al een rondje dat alles biedt en hoge eisen stelt aan mens en machine. [Bilde rund Unterschriften. Da auf achten das die Fliesstext uber ALLE Seiten lauft!][Openern Bild Finale_065_jk. Bisschien ausvergrossern und die Farben etwas warmer machen. Heading an unterseite. Modellnamen rechts unter ins Bild einordnen. Unters Bild soll noch raum fur Fliesstext kommen.][Zweitem Spread][Bild 010_jk an die ganzen oben seite ausvergrosst][Ins Bild bei jedes Motorrad kommt ein bisschen Text][Von Links nach Rechts]Honda Hornet 600Viercilinder, 599 cc, 102 pk, 64 Nm, 207 kg, ABS, NL € 8450,-, B € 7590,-BMW R1200RTweecilinder, 1170 cc, 109 pk, 115 Nm, 232 kg, ABS, ASC, ESA, NL v.a. € 13.000,-, B v.a. € 11.900,-Honda CBR600RRViercilinder, 599 cc, 120 pk, 66 Nm, 186 kg, NL € 12.190,-, B € 10.900,-Suzuki DL650 V-StromTweecilinder, 645 cc, 67 pk, 60 Nm, 221 kg, ABS, NL € 8490,- B € 8330,-BMW K1200R SportViercilinder, 1157 cc, 163 pk, 127 Nm, 246 kg, ABS, ESA, NL v.a. € 16.000,-, B v.a. € 14.400,-Triumph TigerDriecilinder, 1050 cc, 115 pk, 100 Nm, 236 kg, ABS, NL € 12.790,-, B € 11.390,- [Unter am Zweiten Spread Links Sonstiges_88] Gespreksstof genoeg met 21 motoren, maar vind maar eens een winnaar.[Unter am Zweiten Spread Rechts Sonstiges_037]Alle finalisten worden voor de finale nog even flink in de watten gelegd.[Seite 29][Bild 163, oben auf dem volle Breite des Seites, ohne Unterschrift][Seite 29 Links unten Kasten Alpenmasters Finale mit Landkarte einordnen. Nur die Karte rechts auf Seite 38 von MRD 17] [Letzte Spread][Linker Seite Bild Finale_117_jk auf zwei Spalten am Linker Seite, kein Unterschrift][Letzte Spread rechter Seite oben auf die ganze Breite Bild BMW R1200R_65_jk][Ins Bild]BMW R1200RDE ALPENKONING[48249]Gastheer en –vrouw voor 2007: het vriendelijke echtpaar Anne en Paul Rubin ontving ons bijzonder gastvrij in ‘Le Relais du Galibier’, aan de voet van de gelijknamige bergpas. Info: www.relais-galibier.com.
