Vergelijkingstest BMW R1200RT en K1200GT

Snel even een pizza pakken aan de Middellandse Zee. Een idee dat te gek voor woorden is? Niet wanneer je de rit maakt op de juiste motoren. En wat dat betreft zit je met de K1200GT en de R1200RT helemaal goed. Maar op welke van BMW’s groottoerders is de honger na een reis van ruim 1300 kilometer nog steeds niet gestild?De morgen van vertrek. Het miezert en de thermometer geeft temperaturen laag in de twee cijfers aan. Volgens het KNMI zal het tot aan de noordrand van de Alpen niet veel beter worden, alleen aan de Middellandse zee laat het klimaat zich van zijn zonnige zijde zien. Misschien was het toch niet zo’n goed idee om in twee dagen naar Nice te rijden om te zien wat de beste toermotor is: de K1200GT of de R1200RT. Maar we gaan ervoor, door weer en wind. Slechter dan hier kan tenslotte niet worden en aangezien beide cruiseschepen riante bescherming tegen de elementen bieden, staat de stemmingsbarometer aan boord op ‘goed gehumeurd’. De standaarduitrusting van de Duitse groottoerders is er dan ook na: een volle kuip met elektrisch verstelbare ruit, een tweevoudig in hoogte verstelbare buddy (de K heeft daarnaast ook nog een in hoogte verstelbaar stuur) en ruim gedimensioneerde zijkoffers. En dat ziet de toerrijders graag!Op volle kracht gaat het door Duitsland naar de Zwitserse grens. Met zijn 152 pk is de viercilinder lijnmotor van de GT de meer vermogende van het tweetal, maar ook de boxer onder de R is met 110 pk sterk genoeg om de vaart erin te houden. Zelfs boven de 200 km/uur draaft de boxer nog enthousiast mee. De K schiet over de Duitse snelwegen als lopend op rails. Je voelt nauwelijks onrust in het rijwielgedeelte, zelfs niet bij het passeren van vrachtauto’s. En dat is onder andere te danken aan de in een windtunnel geboren kuip, die nauwelijks windgeruis en turbulentie veroorzaakt. Goed vertoeven, helemaal met het smalle stuur in de handen en een beetje voorover gebogen op de stevig gevulde, perfect gevormde buddy. Deze voorover gebogen zithouding alleen al zorgt ervoor dat je maar weinig last hebt van de wind. En dan zijn de lange ritten met een stevig tempo heel goed vol te houden. De RT heeft evenwel iets meer moeite met de snelle en lange rechte stukken. Standaard beschikt de boxer over ABS en een elektronische startonderbreker, maar daarnaast is onze RT ook uitgerust met het ESA systeem (elektronisch instellen van het rijwielgedeelte), dat al op de autosnelweg van pas komt. We zetten het systeem met een druk op de knop op de stuggere sportstand om het constante wiegen van de motor uit te bannen. Het slingeren gaat er niet helemaal van over, maar wordt in elk geval wel acceptabel. Het gevoel van onverstoorbare stabiliteit zoals de GT je dat influistert, geeft de RT je evenwel niet. Bovendien verwatert door de nogal weke veerkarakteristiek ook het gevoelscontact met het wegdek.Wat wel klopt is de meer inactieve zithouding – rechtop zittend achter een breed stuur op een sofa-achtige buddy – die naadloos aansluit op de zuiver op comfort gerichte afstemming van het rijwielgedeelte. En verbazingwekkend hoe goed de RT kuip bescherming biedt tegen nattigheid. Het grootste deel van de intussen heftig geworden regenbui verdwijnt naar achter zonder greep te krijgen op de bestuurder. Met de knieën tegen de tank gedrukt blijven zelfs de benen achter het brede kuipfront goed droog. En de grote, in de kuip geïntegreerde, spiegels werken heel goed als handprotectoren. Helaas doen ze hun werk voor wat betreft de blik naar achteren een stuk minder, omdat de koffers een groot gedeelte van het zicht blokkeren. Achter de smalle stroomlijn van de GT vang je logischerwijs heel wat meer regen. Er heerst echter wel een serene rust en dat kun je weer niet zeggen van de bullige tweecilinder. Het gaat er achter de kuip heel wat turbulenter en luidruchtiger aan toe. Juist met de ruit in de hoogste stand worden de wervelingen boven de 130 km/uur bijna onaangenaam. Bij lager snelheden heerst er daarentegen bijna een windstilte. De verveling slaat toe als we de Zwitserse grens passeren. We sukkelen met een gangetje van 120 km/uur via Bern en Fribourg richting Montreux en dit is niet het meest opwindende stukje Zwitserland. Hier is het voor het eerst dat de zijdezacht lopende viercilinder van de GT op de zenuwen begint te werken. Bij tempo 120 in de zesde versnelling draait de viercilinder al 5000 toeren en daarom zou je dolgraag nog een extra versnelling aan boord hebben. Waarom er in Munchen niemand op het idee is gekomen om de GT een toerental verlagende overdrive mee te geven blijft onbegrijpelijk; de motor heeft immers voldoende koppel om er op elk gewenst moment vanaf 1500 tpm met de souplesse van een kat vandoor te gaan.De boxer houdt zijn piloot wat dat betreft een stuk prettiger bezig. De milde trillingen van het blok gaan door de berijder heen als een soort massage voor hart en ziel. Rustig en met een laag toerental gromt de tweecilinder voor zich uit. Daarbij geeft de met een Exclusive-pakket (€ 2800,-) uitgeruste R1200RT tijdens het rijden op de autosnelweg volop mogelijkheden om de verveling te verdrijven. Door naar de boordradio of een CD-tje te luisteren, of door met de boordcomputer te spelen om informatie over de actieradius, het brandstofverbruik of de buitentemperatuur te vergaren. Dat laatste moet overigens gebeuren door met de linkerhand over het stuur te reiken, aangezien de bedieningsknop te ver van de rechterduim af ligt. Iets dat op de GT (met de knop op dezelfde plek) trouwens al niet veel beter gaat. Het KNMI heeft het bij het rechte eind. Zoals verwacht krijgen we bij Chamonix geen fraai uitzicht op de Mont Blanc, en het wordt nog erger. Ofschoon de Col du Galibier als ‘open’ staat vermeld, is de slagboom aan de voet van de pas dicht. Er rest ons niets anders dan een enorme omweg te maken, waarbij we uiteindelijk in St. Jean de Maurienne op zoek gaan naar een slaapplaats. Makkelijker gezegd dan gedaan. In het Franse stadje blijven we maar keren en terugrijden. Voor de boxer met zijn lage zwaartepunt en kortere draaicirkel geen probleem, de zware, moeilijk te balanceren GT heeft het er echter heel wat moeilijker mee. Als er dan eindelijk een kamer gevonden is, zet de GT zijn berijder nog een keer de hak. Het vergt namelijk heel wat kracht om de volbeladen K1200GT op de middenbok te trekken. Verder zijn er weinig kanttekeningen. Beide motoren hebben ruime tanks (RT 27 liter en GT 24) wat resulteerde in slechts twee tankstops op krap 1000 overwegend autosnelweg kilometers. De boxer verbruikte een nette 1 op 18,2 en de viercilinder liep een heel acceptabele 1 op 16,7. In combinatie met de iets krappere tankinhoud betekend dit in de regel dat je met de GT zo’n 100 kilometer eerder moet tanken. Na de autosnelweg is het eindelijk tijd voor secundaire wegen en passen. Eerst ruim 2000 meter omhoog naar de Croix de Fer, waarvan het wegdek na de winter vol breuken zit. Op de RT merk je daar nauwelijks iets van. De motor rolt comfortabel over het gegolfde asfalt naar de top van de pas, swingt lichtvoetig door de bochten en heeft de ruimte van een pizzabord nodig om door de smalste haarspeldbochten te draaien. De GT rijder krijgt, ongeacht wat het weer doet op deze hoogte, het zweet op zijn voorhoofd. Op de snelweg was hij helemaal in z’n element, maar met 305 kilo onder de cadetten wordt bochtjes pikken een hele klus, zeker wanneer het gewicht slecht verdeeld is. Vooral in krappe bochten moet je ver naar de buitenbocht om toch rond te kunnen komen. Gelukkig biedt de GT met zijn ESA op de vriendelijkste stand genoeg comfort om golven en gaten in het wegdek losjes weg te werken. De motor reageert nauwkeurig op stuurimpulsen en verzorgt een veilig gevoel van feedback over de toestand van het wegdek. Op dat vlak voelt de weker geveerde RT wat indirect aan. De regen is intussen verdwenen, we rijden op een droog wegdek en de lucht ziet er minder dreigend uit. Af en toe kijkt de zon zelfs al tussen de wolken door. De lange, doorlopende bochten op de Col du Lautaret naar Briançon nodigen uit om de vaart er in te brengen. En meteen is alle ellende bij de Croix de Fer vergeten. De GT met zijn hoge koppel davert zonder dat er geschakeld hoeft te worden over de Lautaret. Op de RT moet wel af en toe een of twee keer teruggeschakeld worden, om bij het uitaccelereren of het vlot inhalen van een stel auto’s de GT niet uit het oog te verliezen. Er resteren nog 200 kilometer tot aan Nice. De Col de Vars zijn we snel voorbij, maar de Col de la Cayolle is een bijtertje. De weg is smal en de rechte stukken zijn vaak maar een paar meter lang. De rit naar boven slingert via ontelbare bochten door het sprookjesachtige berglandschap. Boven op de pas schitteren er nog wat sneeuwresten in de zon. Vanaf hier gaat het voornamelijk nog omlaag. Woest stroomt de Cayolle aan de andere kant het dal in. De remmen hebben het hier zwaar, maar doen hun werk perfect. Bij de afdaling is het wederom stevig buffelen op de GT, de tol van de extra kilo’s. Tot en met Zwitserland voelde hij zich helemaal het mannetje, maar hier, op de smalle Franse Alpenpassen moet de viercilinder de onbekommerd naar het dal dansende RT steeds vaker laten gaan. De laatste 100 kilometers lijken dan ook een eeuwigheid te duren. Eens te meer is bewezen dat vermogen en snelheid vaak van ondergeschikt belang zijn en dat de pret van het motorrijden toch vooral in een soepele bochtentred schuilt. De GT scoort alleen als er lange, snelle trajecten gereden kunnen worden en die vind je nu eenmaal niet zoveel hier hoog in de Alpen. Daarom komt de GT- piloot dan ook moe, gestresst en met zadelpijn in Nice aan, waar de RT-rijder nog ontspannen is en zich nog prima voelt. Hij zou nog best verder kunnen rijden. Als het witte strand, de palmen en de azuurblauwe zee er niet zo uitnodigend bij zouden liggen althans. Eenmaal weer bij de les en met de ogen op de weg komt de stilstaande Renault wel heel snel dichtbij en bewijst ook het ABS na 1300 kilometer zijn nut. Maar dan is het ook eindelijk echt tijd voor de pizza![KADER][Text bei Technische Daten]TECHNISCHE GEGEVENSBMW K1200GTMOTOR vloeistofgekoelde viercilinder-viertakt lijnmotor, twee bovenliggende tandriem/ketting aangedreven nokkenassen, vier kleppen per cilinder, benzine-injectie Ø 46 mm, geregelde katalysator, zesversnellingsbak, cardan.Boring x slag 79,0 x 59,0Cilinderinhoud 1157 ccMax. vermogen 112,0 kW (152 pk) bij 9500 tpmMax. koppel 130 Nm bij 7750 tpmRIJWIELGEDEELTE aluminium brugframe, dubbele aluminium draagarmen (Duolever-systeem), dubbele schijfrem voor Ø 320 mm, vierzuiger-remklauwen, schijfrem achter Ø 294 mm, dubbelzuiger-remklauw, gedeeltelijk geïntegreerd integraal remsysteem met ABS.Bandenmaat 120/70 ZR17; 180/55 ZR17MATEN EN GEWICHTEN wielbasis 1571 mm, veerweg v/a 115/135 mm, zithoogte* 820-840 mm, rijklaar gewicht volgetankt* 305 kg, max. belading* 215 kg, tankinhoud 24 liter. Prijs NL € 20.350,- / B € 18.150,-Prijs testmotor** NL € 23.140 / B € 21.150,-MotoPlus metingen¹Topsnelheid km/uur 270Acceleratie0-100 km/uur 3,30-140 km/uur 5,40-200 km/uur 10,7Doortrekken60-100 km/uur 3,8100-140 km/uur 4,0140-180 km/uur 4,5BrandstofverbuikSecundaire weg 1 : 16,7Vermogen in kW/pkMotortoerental x 1.000 tpmKoppel in Nm109,4 kW (149 pk) bij 9.400 tpm126 Nm bij 7.800 tpm* MotoPlus metingen; ** Inclusief Uitrustingspakket 3 (xenon verlichting, ESA, verwarmde buddy, handvatvervarming, cruise control en boordcomputer), ASC en topkoffer; ¹ Vermogen aan de krukas, metingen op een Dynojet 150 vermogensmeetbank, gecorrigeerd naar 95/1 EG richtlijn, maximale afwijking +/- 5%BMW R1200RT MOTOR lucht- en oliegekoelde tweecilinder-viertakt boxermotor, bovenliggende ketting aangedreven nokkenas, vier kleppen per cilinder, benzine-injectie Ø 47 mm, geregelde katalysator, zesversnellingsbak, cardan.Boring x slag 101,0 x 73,0Cilinderinhoud 1170 ccMax. vermogen 81,0 kW (110 pk) bij 7500 tpmMax. koppel 115 Nm bij 6000 tpmRIJWIELGEDEELTE dragende aandrijfunit met aangeschroefd hulpframe, Telelever voorwielophanging met Ø 35 mm vorkpoten, Paralever enkelzijdige aluminium swingarm, dubbele schijfrem voor Ø 320 mm, vierzuiger-remklauwen, schijfrem achter Ø 265 mm, tweezuiger-remklauw, gedeeltelijk geïntegreerd integraal remsysteem met ABS.Bandenmaat 120/70ZR17; 180/55ZR17MATEN EN GEWICHTEN wielbasis 1485 mm, veerweg v/a 120/135 mm, zithoogte* 830-850 mm, rijklaar gewicht volgetankt* 285 kg, max. belading* 209 kg, tankinhoud 27 liter. Prijs NL € 18.000,- / B € 16.100,-Prijs testmotor** NL € 21.322,- / B € 18.230,-MotoPlus metingen¹Topsnelheid km/uur 223Acceleratie0-100 km/uur 3,90-140 km/uur 6,30-200 km/uur 15,6Doortrekken60-100 km/uur 5,0100-140 km/uur 5,2140-180 km/uur 7,2BrandstofverbuikSecundaire weg 1 : 20,0Vermogen in kW/pkMotortoerental x 1.000 tpmKoppel in Nm82,2 kW (112 pk) bij 7.600 tpm117 Nm bij 6.200 tpm* MotoPlus metingen; ** Inclusief Exclusive pakket (verchroomde uitlaten, ESA, verwarmde buddy, handvatverwarming, cruise control, boordcomputer, radio/cd-speler, witte knipperlichten, dubbele 12V aansluiting) en topkoffer; ¹ Vermogen aan de krukas, metingen op een Dynojet 150 vermogensmeetbank, gecorrigeerd naar 95/1 EG richtlijn, maximale afwijking +/- 5%[KASTEN TOURENTAUGLICHKEIT]TOERTALENTEN WINNAAR*: BMW R1200RT* Bepaald aan de hand van het aantal gewonnen onderdelen[UNTERSCHRIFTE]DE DUITSE AUTOBAHN’s Ochtends vroeg, 10 graden, miezerig en winderig.Ondanks de regen en de wind houden we een gemiddelde van 140 km/uur aan tot de Zwitserse grens. Aan de grens moeten we wel even tachtig Zwitserse Franken lappen voor twee snelwegvignetten.DWARS DOOR ZWITSERLANDAan het eind van de middag, 15 graden, bewolktDOOR DE ‘SEE-ALPEN’Voormiddag, 20 graden, helder tot bewolktLANGS MONT BLANCRond het middaguur, zwaar bewolkt en erg koudHet hoogste punt van de route: de 2326 meter hoge Col de la Cayolle. Daarna gaat het bijna alleen nog bergafwaarts. Via de kortste route slechts 130 kilometer naar Nice, maar wij verkozen de schitterende route over de Col de Valberg.OVER DE COL DE LA CAYOLLE’s Middags, 13 graden, helderK 1200 GTTempomat en ESA horen bij het tegen meerprijs leverbare Uitrustingspakket 3. ASC kost nog eens extra.In het afsluitbare handschoenenvakje rechts in de kuip passen kaarten, portefeuille en de sleutelbos.De elektrisch in hoogte verstelbare kuipruit hoort op beide motoren tot de standaarduitrusting.R 1200 RTDe drukknop voor de boordcomputer (BC) is moeilijk te bereiken met de rechterduim.Met en paar handelingen verwijder je de koffers, waarvan de houders nauwelijks zichtbaar zijn.De tegen meerprijs leverbare 49 liter topkoffer is ondanks de forse prijs van € 522,- (België € 565,-) het overwegen waard. Zeker bij lange trips of met z’n tweeën. NICELaat in de middag, 30 graden, zeer zonnig: tijd voor een pizza! Plaats hier uw tekst