Praktijktest airbagmotorkleding

In autoland al ik weet niet hoe lang standaard, in de racerij alweer een tijdje verplichte kost en ook toerrijders kunnen tegenwoordig vertrouwen op de bescherming van een elektronisch aangestuurde airbag in hun motorkleding. Er zijn momenteel diverse fabrikanten met een zogenaamd autonoom airbagvest in het programma, dus zonder kabel óf sensoren aan de motor, maar hoe goed zijn die eigenlijk?

Net als bij motorfietsen zelfs, staat ook in motorkledingland de techniek niet stil. De tijd waarin een leren pet, stofbril en lange jas als deugdelijke beschermende kleding werd gezien, ligt alweer een tijdje achter ons. Ontwikkelingen gaan steeds verder, nieuwe technieken doen hun intrede. Zoals een airbag in motorkleding, waarvan de eerste exemplaren al rond de millenniumwisseling werden gepresenteerd. Die werden nog op mechanische wijze, middels een kabels, geactiveerd, maar inmiddels heeft er een duidelijke verschuiving richting elektronisch geactiveerde systemen plaatsgevonden. Simpelweg omdat deze een veel snellere interventietijd, zeg maar de tijd tussen de allereerste impact en het volledig gevuld zijn van de airbag(s), kennen. Rond de 80 milliseconden heeft een elektronisch airbagvest nodig, tegenover 200 milliseconden van de snelste mechanische systemen.

Hoe we dat weten? Simpel, meten is weten en dus schakelden we de hulp in van de ADAC, de Duitse equivalent van onze eigen ANWB. En wel voor een zogenaamde full-scale-crashtest, waarbij een testdummy op de motor met 50 km/uur op een auto werd afgestuurd. Hoe een en ander verliep lees je in MotoPlus 20/2020 (vanaf 16 oktober in de winkel). Liever MotoPlus thuis in de bus? Klik dan hier…