GPS Challenge
Allroad-rijden is het nieuwe avontuur in motorland. Het laat veel rijders nieuwe wegen en paden ontdekken, velen gaan zelfs voor het eerst de onverharde paden op. De TET-route van Groningen naar Brabant is inmiddels een fenomeen onder allroad-rijders, en er zijn ook al talloze allroad-ritten en cursussen te boeken. De GPS-Challenge is de allernieuwste uitdaging voor allroad-rijders.
Allroad-rijden is populairder dan ooit. De hoogpotige en vaak van een dik tweecilinderblok voorziene machines hebben de sportmotoren en zelfs de toermotoren naar de achtergrond gedrukt en worden – met de BMW GS als vaandeldrager – momenteel bij bosjes verkocht. Met zo’n ‘ruige’ allroad wordt het speelveld voor veel rijders ineens ook veel groter: waar de sport- en toerfietsen uitblonken op het strakke asfalt, opent zich nu opeens een nieuwe – onverharde – wereld voor veel rijders die een nieuwe uitdaging zoeken.
De genoemde Trans Euro Trail (zie ook www.transeurotrail.org) door Europa telt inmiddels meer dan 51.000 km en is voor veel avonturiers een droom. Het Nederlandse deel van die route telt inmiddels ruim 1000 km, met dien verstande dat de bijna 200 km lange verbindingsroute Oost-West enkel asfalt is en puur is bedoeld als aansluiting naar de Engelse TET-route. Maar de overige 800 km wordt dagelijks bereden door TET-aanhangers, die die route gratis downloaden vanaf de TET-website en narijden op hun navi.
Voor wie zijn allroad-skills wil beproeven of bijschaven zijn er inmiddels vele mogelijkheden: er zijn al diverse allroad-cursussen (oriënteer je wel even goed, er zijn ook ‘trainers’ die zelf amper offroad-ervaring hebben) en ook de in MotoPlus 11/2020 beschreven Yamaha Ténéré 700 Adventure Tour mag op bijzonder veel belangstelling rekenen. Bij die tour rij je op een vrijwel nieuwe huur-Ténéré een dag geheel verzorgd achter een gids aan, waarbij Dakar-rijder en endurotopper Wesley Pittens één van die gidsen is. Vanwege de grote vraag vanuit de allroad-hoek startte Wesley afgelopen jaar zijn ‘Pittens Allroad Academy’ voor het geven van rijcursussen en het gidsen van allroadtrips. En in zijn zoektocht naar leuke uitdagende ritten voor allroad-rijders bedacht hij samen met Bennie Migchelbrink van Memo Tours (die jaarlijks bij tientallen rally’s het transport en de service voor deelnemers verzorgd) en Dave Ouwehand van Riding Adventures (die zelf jaarlijks meerdere buitenlandse rally’s rijdt) deze nieuwe GPS-Challenge: mooie allroad-ritten over – openbare – wegen en paden, waarbij je de route individueel of in een klein groepje narijdt aan de hand van waypoints in je GPS. Een beetje zoals dat in een echte rally ook gebeurt, waarbij die zelfstandige navigatie een extra avontuurlijk aspect toevoegt aan het allroad-rijden.
En zo zit ik dus op een bloedhete vrijdag in augustus op een terrasje in Vorstenbosch bij Uden, waar we door Wesley, Dave en Bennie ’s morgens een korte uitleg krijgen over de Challenge en de route van vandaag. De waypoints – een soort fictieve punten op de route – zijn inmiddels in onze Garmin GPS-en geladen; het organiserende trio heeft een route van 245 km door het Brabantse land voor ons in petto. Het eerste deel van 118 km – tot aan de lunchstop in Sterksel onder Eindhoven – beslaat 121 waypoints, het tweede deel van 127 kilometer – terug naar de startplaats – telt 151 waypoints. En al deze waypoints komen keurig in volgorde voorbij op je GPS: telkens als je een waypoint hebt gehaald komt automatisch de volgende in beeld. Gemiddeld volgt er dus binnen elke 900 meter een waypoint, heel veel verkeerd rijden doe je dus niet als je een klein beetje oplet, en het terrein waar je doorheen rijdt een beetje leert ‘lezen’. Een bomenrij dwars op het pad waar jij rijdt, betekent bijvoorbeeld ook vaak een weg of een pad. En een singletrack in het bos moet je ook gewoon blijven volgen tot de volgende aanwijzing.
De grote hoeveelheid waypoints geeft daarbij een veilig gevoel, en voorkomt ook dat je toch gaat dwalen en daardoor wellicht op paden terecht komt die niet openbaar zijn. Want de hele uitgezette route is legaal en bestaat naast asfaltwegen (niet te voorkomen in Nederland, en af en toe ook best lekker om even uit te blazen na een inspannend deel!) vooral uit zandwegen en bospaden. Die laatste variëren van mooie strakke paden tot kleine spoortjes vol diepe knipgaten, dus na afloop zijn alle helmvoeringen van de deelnemers doorweekt van het zweet!
De deelnemers starten in principe om de 10 minuten, zodat iedereen zijn eigen plan kan trekken en de route zelfstandig kan narijden. In de praktijk vormen zich echter al snel kleine (vrienden-)groepjes en daar is natuurlijk niets mis mee, want in principe kan en mag alles deze dag, mits je maar geen afgesloten bos- en zandpaden inrijdt (om ook in de toekomst in Nederland nog te kunnen all- en offroad-rijden, moeten we daar als rijders immers zelf slim mee omgaan en niet onze eigen glazen gaan ingooien)!
Wesley en Dave rijden zelf beiden ook mee op de route en staan op bepaalde slimme punten te wachten op de deelnemers. Bennie bemant ondertussen de bezemwagen en kan gebeld worden als er onderweg technische problemen zijn, een geruststellende gedachte. En voor wie de rit uiteindelijk toch te lang of te zwaar blijkt: het is geen wedstrijd en geen verplicht parcours. Je kunt natuurlijk altijd via de waypoints een deel van de geplande route overslaan en in de loop van de ochtend of middag direct naar de (geheel verzorgde) lunch of finish rijden. Vrijheid blijheid dus.
Met een camelbag vol water en een paar chocolade- of energierepen rijden we op deze hete augustusdag in grote lijnen met de klok mee rond Helmond en Eindhoven naar de pauze in Sterksel tegen de Belgische grens. Het grote voordeel van het individueel – of in kleine groepjes – rijden is natuurlijk dat je je eigen tempo kunt rijden en niet de hele dag in het stof van je voorganger of gids rijdt. Bovendien is het veel minder belastend voor de omgeving, voor aanwonenden en voor andere recreanten: soms komen er een paar motoren voorbij, waarna het soms wel weer een half uur duurt voor de volgende rijder komt. Dat wordt door buitenstaanders absoluut niet ervaren als een georganiseerd iets, waarbij er een hele groep exact dezelfde route rijdt.
Alleen al vanwege dit laatste aspect raakte ikzelf hoe langer hoe enthousiaster over deze GPS-Challenge. Lekker in je uppie onderweg zijn, af en toe een beetje nadenken en puzzelen over de route, en niet te vergeten: heerlijk gasgeven op een werkelijk fantastisch parcours! Met daarbij toch dat veilige vangnet van een gecontroleerd traject èn van hulp onderweg. Met eventueel zelfs een bezemwagen om op terug te vallen en dat is altijd handig, want de ervaring leert dat je ook in het terrein best makkelijk een lekke band kunt oplopen. Sterker nog: motoren als de zeer populaire Yamaha Ténéré 700 blijken offroad regelmatig last te hebben van een lekke band.
Voor de mensen die ook wel eens zo’n rally-achtig avontuurtje willen meemaken: het is de bedoeling dat er dit jaar nog twee GPS Challenges verreden worden en wel op 22 oktober en 24 november. Voor volgend jaar is het organiserende trio al aan het broeden op een weekend-challenge, en zelfs op een (mid-)weekje in Spanje, waarbij je motoren naar wens door de organisatie worden vervoerd en jezelf dus lekker handig kunt gaan vliegen. Een prachtig initiatief, dat weer wat extra’s toevoegt aan die leuke allroad-hobby.
