WK Superbike Aragon, Spanje
Twee rijders lieten bij het tweede WK Superbike-treffen in Aragon meer dan één traantje. Bij Scott Redding stroomden de tranen na zijn crash in de zaterdagrace, terwijl niet lang daarna Michael Ruben Rinaldi overmand door emoties raakte na zijn eerste gedenkwaardige Superbike-zege. Jonathan Rea vierde weer triomfen met een overwinning en nog twee podiums nam hij verder afstand van concurrent Redding. Michael van der Mark presteerde maximaal maar zonder top 3.
De verrassing van het tweede Aragon-weekend heette Michael Ruben Rinaldi. De 24-jarige Italiaan, vóór het weekend in Aragon zevende in de tussenstand, drukte zijn stempel op alle vrije trainingen en kwalificeerde zich achter Jonathan Rea als tweede. Het was Rinaldi’s eerste start vanaf de eerste rij en het was slechts het begin van een overweldigend optreden op zaterdag. Al voor het eind van de eerste ronde haalde Rinaldi de voor hem rijdende Scott Redding en Rea. Even leek de keus voor de zogenoemde Superpole-band – waarvan het de vraag was of het rubber de veel langere eerste race zou overleven – een gok, maar Rinaldi reed alsof hij gewend was om Superbike-races te domineren. Met nog twee ronden te rijden bedroeg zijn voorsprong op Rea zeven seconden, aan de finish waren er nog bijna zes tellen over. De galavoorstelling resulteerde niet alleen in Rinaldi’s eerste WK Superbike-podium, ook voor het toch betrekkelijk anonieme Team GoEleven was de gang naar het podium de eerste keer. Vorig jaar verruilde het Italiaanse team Kawasaki voor Ducati. Rinaldi werd in 2017 als Ducati-beschermeling EK Superstock 1000-kampioen voor Toprak Razgatlioglu. Hij debuteerde in 2018 in het WK Superbike, als in Ducati’s ‘junior’-team naast de fabrieksrijders Marco Melandri en Chaz Davies. Na een jaar met slechts de Europese races én met vallen en opstaan werd Rinaldi onder gebracht in het Barni Team, waarmee hij een dertiende plaats in het eindklassement haalde. Dit jaar toonde hij als ‘Independent Rider’ met vierde plaatsen in Jerez en Aragon de gehoopte progressie; na die gedenkwaardige eerste race ontving hij berichten van zijn Andrea Dovizioso en Valentino Rossi. “Het voelde als een tweede keer winnen”, aldus Rinaldi.
Terwijl Rea en Chaz Davies tevreden mochten zijn met hun tweede en derde plaats, verspeelde Scott Redding elf ronden voor het einde Redding een derde plaats door een crash. Vier ronden voor de vlag ging ook Alvaro Bautista over de grens. De Spanjaard op de Honda had net Davies langszij zien komen. De valpartijen brachten ook Michael van der Mark verder, hoewel de Rotterdammer ook op eigen kracht al een sterk optreden had afgeleverd. Door een mislukte laatste ronde in de Superpole moest Van der Mark vanaf een twaalfde startplek komen. In zijn 150e WK Superbike-start dichtte de Yamaha-coureur enkele malen flinke gaten, waaronder dat naar zijn teamgenoot Razgatlioglu. Vier ronden voor de finish passeerde Van der Mark de Turk en door Bautista’s schuiver kreeg hij vervolgens een keurige vierde plaats in handen.
Op zondag had Redding zijn tranen gedroogd en de Brit toonde zich zeer strijdvaardig in de korte Superpole-race. Voor de eerste doorkomst passeerde Redding kopstarter Rea en bracht de wereldkampioen zijn eerste nederlaag in een Superpole-race in 2020 toe. Rinaldi werd ruim een seconde voor Bautista en Davies vierde. Van der Mark verloor bij de start een aantal posities en reed vervolgens met minder grip dan gehoopt van de veertiende naar de tiende plek, 0,4 seconde achter zijn aanstaande teamgenoot Tom Sykes op de BMW. Die negende plaats in de Superpole-wedstrijd is goed voor het laatste punt en voor de laatste plek op de derde startrij voor de slotrace. Omdat hij die negende plaats miste, moest de gefrustreerde Van der Mark in de afsluitende race andermaal als twaalfde vertrekken.
Die slotrace was één van de spannendste van het lopende seizoen. In de zesde van de achttien ronden knalde het letterlijk tussen de titelkandidaten Rea en Redding, toen Rea een eerste aanval plaatste op kopman Redding. Die verdedigde zich hard, counterde, maar zag daarna toch de loerende Rinaldi en ook Rea voorbij komen. Redding moest daarna passen, omdat de keus om ook de softere compound te pakken geen gelukkige was voor de zwaardere Ducati-coureur. De strijd tussen de jonge Rinaldi en de ruim acht jaar oudere Rea spetterde echter tot enkele ronden voor de finish. De Kawasaki-coureur moest een eerste inhaalpoging bijna bekopen met een highsider, maar drie ronden voor het einde, gebruikte hij zijn ervaring en zijn kennis van de Kawasaki optimaal. Rinaldi had geen passend antwoord. Dankzij Rea’s overwinning hield hij een fraaie reeks in stand: sinds zijn komst naar Kawasaki finishte de Noord-Ier in alle veertien Aragon-races in de top 3. Rea vergrootte zijn voorsprong op de balende Redding.
Van der Mark haalde met een zesde plaats het maximaal haalbare. Net als op zaterdag profiteerde de Rotterdammer van crashes van – weer – Bautista en Davies (beiden bezetten op het moment van hun valpartijen een vierde plaats), maar net als op zaterdag reed de nummer 5 gewoon een sterke race. Zes ronden voor het einde passeerde hij teamgenoot Razgatlioglu en werd zo weer de beste Yamaha-rijder. “Ik kon niet meer doen dan constant blijven rijden”, vond Van der Mark zelf. “Het was een lange wedstrijd en ik dacht dat we de verkeerde achterband (net als op zaterdag de softere, red.) kozen, maar komend vanaf de twaalfde plaats is zesde dan niet slecht.”
Voor Andrea Locatelli kwam dankzij weer twee overwinningen de Supersport 600-wereldtitel een stuk dichterbij. Zeker ook omdat zijn grootste concurrent Jules Cluzel van zijn machine werd gereden door Rafaele De Rosa. De Fransman brak daarbij zijn onder- en bovenbeen. Jeffrey Buis deed uitstekende zaken in de WK Supersport 300-klasse. Buis finishte op zaterdag als derde voor teamgenoot Scott Deroue en won de zondagrace ruim voor dezelfde Deroue. Buis voert het klassement aan met elf punten voorsprong op zijn Kawasaki-teammaat.
