Roadbook-tour Weerribben
Zo langzaam maar zeker komt Nederland weer een beetje tot leven. We trekken er iets meer op uit en de horeca heeft deels haar deuren weer geopend. De hoogste tijd daarom voor de eerste roadbook-tour van het jaar en die brengt ons naar een werkelijk prachtig gebied: nationaal park Weerribben-Wieden!
Ruim tienduizend hectare groot is dit door mensenhanden geschapen laagveenmoerasgebied, dat op de grens ligt van vier provincies. Een uniek gebied ook, waarvan ons bezoek begint bij het startpunt in Zwolle. Vanaf daar gaat het al snel over leuke dijkweggetjes en kom je onder andere door het oude Hanzestadje Hasselt, aan het Zwarte Water en de Dedemsvaart.
Even verderop ligt Genemuiden dat vooral bekend is van de tapijtindustrie. Er wordt niet alleen vloerbedekking, maar ook veel kunstgras geproduceerd. Na een grote stadsbrand in 1740 is er een rookverbod ingesteld voor de openbare weg, dat nog steeds van kracht is.
De weg kronkelt verder en biedt een wijds uitzicht op het Zwarte Meer en de Beulakerwijde. De Beulakerwijde is ontstaan door stormvloedrampen rond 1800. Het was indertijd een verveend gebied rond het dorp Beulake. Doordat de vervening indertijd ongereglementeerd was, waren de trekgaten relatief breed en de tussenliggende landstroken smal. Deze landstroken werden tijdens de stormvloed weggeslagen, waardoor het meer ontstond en het dorp Beulake verdween.
Bij het bruggetje van Blokzijl vind je het eerste MotoPlusPunt van vandaag, en dan we bedoelen niet restaurant Kaatje bij de Sluis, maar Eetcafé Sluiszicht. Een standbeeld voor Kaatje staat aan de overkant van de gracht. Zij was de dochter van de herbergierster van ‘In den Gouden Walvisch’ en haar leven staat beschreven op een bord bij de kerk.
Na de pauze gaat het verder naar het noorden. Bij Blankenham staat nog altijd een kanon, niet om vijanden te beschieten, maar om de inwoners te waarschuwen bij hoog water en dreigende overstroming.
Verderop gaat de route echt door het hart van de Weerribben. Samen met de Wieden is dit het grootste aaneengesloten laagveenmoerasgebied van Europa. Door het beheer worden alle landschapstypen behouden: van open water tot moerasbos en alle stadia daartussen. Die afwisseling van water, moeras en land zie je duidelijk terug als je door dit gebied rijdt. De bewoners waren vaak gelijktijdig boer, rietsnijder en visser. Middenin dit prachtige natuurgebied ligt het volgende MotoPlusPunt: het Doevehuis in Kalenberg, dat gelegen is aan een doodlopende weg.
Uiteraard is waterbeheer in een dergelijk gebied van groot belang. Tegenwoordig regelen vaak grote gemalen, zoals het gemaal Streukelerzijl en het Stroinkgemaal het waterpeil. In vroeger tijden gebeurde dit veel kleinschaliger door onder andere de tjaskermolens. Deze pompten het water weg zodat het veen makkelijker kon worden gewonnen. Later werden ze gebruikt om de verdroging van de veengebieden tegen te gaan en de rietlanden nat te houden.
Voor je er erg in hebt zijn er bijna 140 prachtige kilometers onder de wielen doorgerold en sta je bij Hotel Waanders in Staphorst op de stoep. Tijd voor een welverdiende bak koffie of glaasje fris!
