Eerste Test Yamaha T-Max 560
De Tmax van Yamaha geldt al jaren als een icoon onder de zware motorscooters. Een machine die het gemak van een scooter combineert met de snelheid en stuureigenschappen van een motorscooter. Voor 2020 heeft Yamaha ervoor gekozen deze succesformule verder te finetunen. Dus moet de zevende generatie sneller, sportiever en dynamischer te zijn dan alle voorgaande Tmax’en. Is het ze gelukt? Daar mochten wij in Lissabon achter komen.
Het is in ieder geval een grote schoen om te vullen. Met de introductie van de eerste Tmax, in de zomer van het jaar 2000, schudde Yamaha het scooterlandschap immers behoorlijk op. Daar waar de scooter tot dan toe eigenlijk synoniem stond aan een met flink wat plastic aangeklede lichtgewicht motor met maximaal 250 cc, een top van zo’n 20 pk, en een in de swingarm geïncorporeerde aandrijving, ging het met de Tmax over een heel andere boeg. De reden hierachter was dat je met ‘conventionele’ scooters vrij snel aan het maximale van het kunnen zat. Een feit wat iedereen die de scooter ook buiten het stadsverkeer gebruikte, kan beamen, zeker als het er wat sportiever aan toe ging. Want was de flinke onafgeveerde massa aan de achterkant zeer aanwezig. Dus besloot Yamaha een maxi-scooter te ontwikkelen die ook op sportief gebied en op de snelweg zijn mannetje kon staan. Zo kwam in 2001 de allereerste Tmax op de markt. Een machine die, met zijn voor een scooter imposante cijfers, flink wat wenkbrauwen deed fronzen. Een cilinderinhoud van 499 cc, 40 pk en een top van 160 km/uur? Eerst zien, dan geloven.
En dat geloven, dat zijn we gaan doen. Sterker nog, dat doen we nog steeds. Te meer omdat Yamaha zich bij het ontwerp niet heeft laten leiden door de ongeschreven design-regels voor scooters zoals we die toen kenden. Zo kreeg het onderdeel comfort een belangrijke stoel aan tafel. Dus werd de toen 499 cc-grote twin gecombineerd met een lichtgewicht aluminium achterbrug waarbij de kettingaandrijving in de linkerarm verborgen werd en aan de voorzijde kwam een telescoopvoorvork. Beiden zorgen voor een in het scootersegement ongekende rijdynamiek en handling. Het totaalpakket bleek een nieuwe standaard te zijn. Met de Tmax had je namelijk een motorscooter in huis die niet alleen praktisch, maar ook voor de fun graag van stal gehaald werd. Heel fijn voor Yamaha, die multi-inzetbaarheid vertaalde zich ook naar imposante verkoopcijfers. Zeker in Europa, waar er sinds 2001 meer dan 275.000 Tmax’en verkocht zijn. Hoogtepunt was daarbij 2008, toen er in één jaar bijna 30.000 verkocht werden. Uiteraard gaan de pieken samen met updates. Zo zien we in 2012, toen Yamaha het frame veranderende van staal naar aluminium, de ketting inruilde voor een tandriem en de cilinderinhoud liet groeiden naar 530 cc, ook een flinke plus. Hetzelfde geldt voor 2015 en 2017, toen de Tmax het met designupdates mocht doen.
In tegenstelling tot die laatste twee vernieuwingen, pakt Yamaha het voor 2020 weer grootser aan. Dit keer dus geen overwegend optische, maar juist mechanische updates. Grootste wapenfeit daarbij is het sterkere blok. De Japanse Twin, met 360°-krukas en loze contrazuiger om de hinderlijke trillingen van die constructie te elimineren, heeft namelijk een 2 mm grotere boring gekregen waardoor de cilinderinhoud groeit van 530 naar 562 cc. Daarnaast heeft de Tmax nieuwe gesmede aluminium zuigers en nieuw ontworpen drijfstangen gekregen. En is, met het oog op verbruik en de Euro5-norm, de diameter van de inlaatkleppen met 1 mm toegenomen tot 27 mm en is de ontstekingstiming aangepast. Gezamenlijk zorgen deze zaken ervoor dat het blok op het gebied van pk een 6-procent plus heeft gekregen en er bij het koppel 3,5 procent meer vermogen opgetekend mag worden. Terwijl het geheel slechts 1 procent (2 kilo) zwaarder is geworden. In wat overzichtelijkere cijfers vertaalt zich dat naar een nieuw topvermogen van 47 pk (35 kW) bij 7.500 tpm en 55,7 Nm koppel bij 5.250 tpm en rijklaargewicht van 218 kilo. Goeie deal dus. Om die boost in vermogen nog beter merkbaar te maken, heeft Yamaha ook de overbrengingsverhoudingen – die korter geworden zijn – en de schakeleigenschappen van de CVT aangepast. Hierdoor moet de nieuwe TMax in theorie wat sneller van zijn plek zijn dan zijn ook al niet echt langzame voorganger en moet het verbruik daarbovenop omlaag gaan van 1 op 18,8 naar 1 op 20,8.
Optisch is de TMax, met uitzondering van wat scherpere lijnen, rondom ledverlichting, een achterlicht in de vorm van een ‘T’ en het keyless startsysteem, nagenoeg onveranderd gebleven. Dat geldt overigens niet voor het modelaanbod. Konden we in 2019 nog uit vier uitvoeringen kiezen, is dat voor 2020 beperkt tot twee. Te weten: de Tmax en de Tmax Tech Max. Waarbij de Tech Max de premium-uitvoering van de twee is. Deze heeft naast alles dat je op de standaard TMax vindt, ook een traploos elektronisch verstelbaar windscherm, handvat- en zadelverwarming, cruise control en (handmatig) instelbare achtervering. Dat belooft wat.
Snel door naar Portugal, waar de zee met flink wat kracht tegen de kust aan beukt en de weersvoorspellingen alles behalve gunstig zijn. Want voor het hotel in Cascais staan een aantal nieuwe Tech Max’en gretig te wachten om te vertrekken. Maar niet te gretig, zo blijkt. Nadat de TMax gestart is, wat dankzij het keyless systeem vereenvoudigd is tot het inknijpen van de rem en een druk op de startknop, komt de niet uitschakelbare tractiecontrole meteen in actie. Reden? De iets natgeregende kinderkopjes voor het hotel. Gelukkig draait het hulpsysteem daar zijn hand niet voor om, waardoor we met een iets gematigdere draai aan het gas alsnog vloeiend wegrijden. Op naar de bochtige kustwegen! Wij rijden de route (die we ook als downloadbare route op onze site hebben staan, kijk hiervoor op www.motoplus.nl/routes) namelijk in tegenstelde richting, waardoor we eerst de sportieve kwaliteiten van de 2020-Tmax mogen ervaren voor we ons op het onderdeel handling in het drukke stadsverkeer van Lissabon storten. Gezien de donkere wolken die boven de stad hangen, absoluut geen vervelende onderneming. Helemaal niet als we via de Ponte 25 de Abril, ook wel de Golden Gate Bridge van Portugal genoemd, het heuvelachtige én zonnige nationale park van Arrábida inrijden.
Daar wordt de T-modus via de daarvoor bestemde knop eenvoudig ingeruild voor de S om een stukje lekker te sturen. Van de twee beschikbare rijmodi de meest responsieve en in dit gebied dus de absoluut beste keuze. Het onderstreept het sportieve karakter van de Tmax. Uiteraard moet je dit statement niet één-op-één vergelijken met een conventionele sportieve motorfiets, maar in scooterland is het een echte topper. Zeker in de wat snellere bochten, waar de TMax zich gewillig in laat leggen. De vering mag dan afgesteld staan op comfort, een wat fermere rijstijl gaat ook prima. En dat geldt ook voor de remmen die zich verfijnd laten doseren en hun hand niet omdraaien voor wat pittiger gebruik. Klein nadeel blijft het ABS, dat geheel Yamaha-eigen, een wat lange regelinterval heeft. Maar dat beperkt het plezier geenszins.
Wat ook zeer fijn is, is de zee van ruimte die je op de scooter hebt. Hoewel maatje 45 net iets te groot blijkt om met de voeten volledig binnen de treeplanken te houden, is het niet storend. Helemaal niet, als je ervoor kiest je schoenen tegen het voorste te laten rusten. Liever wat extremer? Dan heeft Yamaha daar een accessoire voor in het gamma in de vorm van speciale passagierssteunen. Deze hebben aan de voorzijde ook een vlakke kant, waardoor je als bestuurder er ook voor kunt kiezen je voeten tegen de passagierssteunen te zetten. Voor iemand van 1.70m ongetwijfeld een optie. Maar langere mensen, zoals ondergetekende, moeten zich als het ware dubbelvouwen, wat de wel heel sportieve zit niet echt aangenaam maakt…
Als we na de lunch richting Lissabon rijden, blijkt regen helaas toch onvermijdelijk. En dan ook nog eens precies op het moment dat we via de ruim 12 kilometer lange, zeer winderige, Vasco da Gamabrug de stad inrijden. Gelukkig maakt het traploos elektronisch verstelbare windscherm van de Tech Max zijn kunnen op dat moment meer dan duidelijk. Zelfs in de hoogste stand en met een snelheid van 100 km/uur plus op de teller blijft het geheel aangenaam stabiel en hou je het als bestuurder goed droog. Over die snelheid gesproken. In het stuk voor de regen, zat de gang er dankzij een enthousiaste voorrijder ook goed in. Dusdanig dat je haast zonder er erg in te hebben, de teller tot zijn max laat uitslaan. Iets dat zich op de gps vertaalt naar een snelheid van 162 km/uur. Niet gek! Eenmaal in het drukke stadsverkeer doet de TMax precies wat je van een maxi-scooter mag verwachten. Of je nou achteraan sluit in het verkeer, of er tussendoor kruipt. Alles is mogelijk. Met de kanttekening dat het soms wel even opletten geblazen is door de wat ver naar voren staande spiegels. Doordat ze aan het kuipwerk zitten, kun je ze niet even handig met het stuur heen-en-weer bewegen in een krappe situatie. Ook is de dode hoek soms wat groter dan je zou verwachten.
De kans dat je zelf over het hoofd wordt gezien, is gelukkig niet heel groot. Te meer door het fraaie geluid dat de TMax ten gehore brengt. Een onderdeel waar Yamaha naar eigen zeggen extra focus op heeft gelegd tijdens de ontwikkeling van het 2020-model. Een ander ding dat groter is dan je zou verwachten, is de bergruimte onder het zadel waar makkelijk een integraalhelm of twee jethelmen in passen. Zeker als je je bedenkt dat de achterzijde van de TMax juist wat smaller is geworden om een eventuele passagier makkelijker met de voeten bij de grond te laten. Zeer prettig.
Als we de Tmax dan na een laatste etappe, die in het donker over een rustige kustweg voerde, weer op de op slot te zetten middenbok trekken, kunnen we dankzij MyTMAX Connect-app alle gegevens over de gereden route inzien. Leuke extra. Maar wat eigenlijk interessanter is, is het GPS Tracking-systeem en de mogelijkheid een zogeheten geofence rond de TMax te plaatsen. Komt de TMax, om wat voor reden dan ook, buiten dit gebied. Dan krijg je automatisch een melding op je telefoon en is dankzij de GPS precies te zien waar de scooter zich bevind. Let wel, voor deze functionaliteiten moet na het eerste jaar een abonnement afgesloten worden.
Onderaan de streep heeft Yamaha dus weer een zeer toonaangevende maxi-scooter ontwikkeld die voorloopt op de concurrentie. En dan op alle gebieden, inclusief de prijs. Want met een vanaf-bedrag van € 13.299,00 is het niet bepaald een goedkope scooter. Daarvoor krijg je dan wel een state-of-the-art machine, die de pluspunten van een maxiscooter op onnavolgbare wijze combineert met een sportief karakter. Én dat is een zeer fraai ogend jasje. Absolute klasse binnen zijn klasse.
