GP Wegrace Japan en Australië
“Volgen doe je als je niet de snelste bent”, vertelde Marc Marquez na afloop van de Grand Prix van Australië. Maverick Viñales was de beste rijder in Phillip Island, maar moest toch zijn meerdere erkennen in de regerende wereldkampioen. Die was een week eerder in Motegi voor de Honda-bazen op een totaal andere wijze naar de winst gereden. Vijf overwinningen op rij brachten Marquez’ totaal op elf in 2019. Bovendien is hij nu Honda’s meest succesvolle coureur ooit.
Op zaterdag in Japan maakte Marquez weer een cirkeltje rond. Hij claimde nu ook op Motegi een pole in de MotoGP, waardoor er geen enkel circuit op de kalender is waar de Spanjaard niet alleens de snelste was in de kwalificatie. Op zondag konden hij en Honda een vinkje achter de constructeurswereldtitel zetten in een race die niet spannend wilde worden om de winst. Voor Honda was het de vierde constructeurstitel op rij en de 25e sinds Jim Redman en Mike Hailwood in 1966 met hun explosieve RC181 MV Agusta de titel ontnamen. De 88-jarige Redman was erbij in Motegi en zag een wedstrijd die vooral achter Marquez en Fabio Quartararo het aanzien waard was. Nadat de als zevende gestarte Andrea Dovizioso elf ronden nodig had om Jack Miller van de status van beste Ducati-coureur te ontdoen en het tot halverwege de race duurde voordat hij de sterk openende Franco Morbidelli naar de derde plaats terugverwees, had de Italiaan een sterk eindschot. Om Quartararo de tweede plaats te ontnemen kwam Dovizioso minder dan een halve seconde te kort. Maverick Viñales moest Dovizioso laten gaan, terwijl ruim daarachter Cal Crutchlow op de streep Morbidelli degradeerde naar de zesde plaats, nét voor Alex Rins. Valentino Rossi verloor met nog vier ronden te rijden een elfde plaats door een crash – zijn vierde racecrash, iets wat hem in twintig seizoenen in de belangrijkste klasse nog niet eerder was overkomen.
Marquez viel in de uitloopronde stil met een lege tank. In de verkenningsronde had hij iedereen verbaasd door op regenbanden – heel rustig – rond te gaan. “Het was wat bewolkt en daarom reden we de banden in, dat was het doel”, legde hij later uit na zijn tiende seizoenszege. Op de grid liet hij de regenband vervangen door een medium slick. Daarmee reed Marquez echter harder dan gepland. “Soms is dat goed nieuws, maar ik wist dat ik met het brandstofverbruik wat op de grens zat. Ik probeerde het de hele race te controleren en vloeiend te rijden. Maar anderhalve ronde voor het eind begon het waarschuwingslampje op mijn dashboard te branden en dat betekent normaal dat ik nog voor drie ronden benzine heb. Ik probeerde dat te controleren en het was genoeg om te winnen.”
Met zijn vierde tweede plaats kroonde een weer indrukwekkende Quartararo zichzelf tot ‘rookie of the year’. Zes maal stond hij dit jaar op het podium, twee maal vaker dan alle top 3’s in vier seizoenen Moto3 en Moto2 bij elkaar. Bovendien was de 20-jarige Fransman voor de vijfde keer dit jaar de beste Yamaha-coureur. “We hadden (voor het seizoen) een meeting in Maleisië en daar werd gezegd ‘jouw doel is het om rookie of the year te worden, met tussen de vijftig en negentig punten’”, lachte Quartararo, die na Motegi 163 punten had gescoord. “Ik dacht ‘wow…’ Dat zou heel zwaar worden, want er waren hele goede rookies zoals Miguel Oliveira, Pecco (Bagnaia) en (Joan) Mir. En dat ik nu drie wedstrijden voor het einde de ‘rookie’ ben, dat voelt heel goed. Wat we dit jaar hebben gedaan, is fantastisch. Nu moeten we nieuwe doelen stellen. Eerlijk gezegd is het puur ‘fun’. We moeten niets, we moeten er alleen voor zorgen dat we het naar onze zin hebben en nog een paar goede resultaten halen.” De tweede plaats in Japan beschreef Quartararo als ‘het maximaal haalbare’. In de slotfase kwam het gevaar van achteren. “Dovi ging als een kogel. De laatste ronde heb ik gepusht alsof het om de overwinning ging.”
In zijn 310e start veroverde Dovizioso zijn honderdste podium. Ondanks die mijlpaal – slechts tien coureurs gingen hem voor – kampte de Ducati-coureur met gemengde gevoelens. “In het begin was ik niet snel genoeg met nieuwe banden (soft en medium, red.). Toen ze minder werden, werd mijn machine beter en kon ik later remmen. Met het laatste deel van de race ben ik tevreden en ook met mijn rondetijd, maar we moeten ons verbeteren als de banden nieuw zijn. Ik kwam dichterbij Fabio, omdat ik te veel risico nam en omdat ik remde als een ‘stupid rider’. Mijn voorwiel stond veel te vaak dwars, maar ik zag dat hij aan het worstelen was en met het remmen kon ik veel goedmaken.”
In Phillip Island stelde Dovizioso zijn tweede plaats in het kampioenschap veilig – voor het derde opeenvolgende jaar – maar met een zevende plaats noteerde de Italiaan wel zijn slechtste resultaat van 2019. “P7 is niet goed, maar ik zat in ieder geval in de groep die vocht om de derde plaats. Dat was positief, maar de achterstand is niet positief”, vond de door bandenproblemen geplaagde Dovizioso ook over zijn ruim 15 seconden achterstand op de winnaar. Die winnaar heette weer Marc Marquez. De afgelopen vijf jaren startte de Repsol Honda-coureur vanaf pole, maar die plek was voorbehouden aan Maverick Viñales. De Yamaha-kopman was de snelste in alle trainingen, ook tijdens de door weersomstandigheden pas op zondagochtend verreden kwalificatie. Viñales startte niet sterk en zat daardoor op de eerste rang toen in de tweede bocht Danilo Petrucci van zijn Ducati werd geslingerd en als een bowlingsbal tegen Fabio Quartararo werd gegooid. De Fransman, ook op de natte vrijdagochtend hard ten val gekomen, werd ook uitgeschakeld. “Ook zonder deze crash was het lastig geworden om in de top 5 te eindigen”, gaf Quartararo toe.
Phillip Island markeerde ook de vierhonderdste grand prix-start van Valentino Rossi. De Italiaan was in de eerste vijf grands prix nog vier keer de hoogst finishende Yamaha-coureur, maar na zijn tweede plaats achter Alex Rins in Austin, slaagde Rossi er niet meer in om het podium te halen. “Mooi om dat jubileum te vieren, want Phillip Island is een iconische plek en iedereen komt hier graag, want het is een speciale plek. Eén van de beste”, vond achtvoudig Phillip Island-winnaar Rossi. “Zo’n aantal verwacht je niet, maar ik had nooit een idee van wat er zou gebeuren en hoe lang ik zou racen. Iemand van 25 was een opa toen ik 17 was. Nu ben ik zelf veertig, kun je nagaan…” Rossi zorgde voor een daverende verrassing door vanaf de vierde startplek met een wonderschone actie buitenom iedereen de kopstart te pakken en die leidende plek drie ronden vast te houden. Daarna werd hij afgelost door Cal Crutchlow, terwijl de Italiaan uiteindelijk in een acht man sterke groep als achtste zou finishen.
Viñales leek vooraf nog eens naar zijn winnende race van 2018 te hebben gekeken: ook toen begon de Spanjaard voorzichtig, om zich daarna vanaf de negende plaats in acht ronden helemaal voorin te melden. Dit maal had Viñales vanaf de zesde plaats na de eerste doorkomst negen ronden nodig om de leiding over te nemen van Crutchlow. Direct volgde Marquez met een brute inhaalactie op Crutchlow, die na een paar ronden moest lossen. Telkens bleek op het rechte stuk dat Marquez de teugels van zijn Honda niet liet vieren – tot de laatste ronde aanbrak. Hij kwam uit Viñales’ slipstream en hield vervolgens overal de poort op slot. “Dat was ook mijn plan. Maar toen begon het ook nog eens te regenen. Ik probeerde wel zo diep mogelijk de bocht in te remmen. Ik was ontzettend aan het glijden, want mijn achterband was op”, schilderde Marquez de ontknoping. “Hij had me in bocht 10 al twee keer ingehaald, dus ik wist dat hij daar zou komen.”
Dat probeerde Viñales, maar toen hij remmend zijn M1 probeerde om te gooien, werd hij hard van zijn fiets geslingerd. “Als het daar niet was gebeurd, dan tien meter later”, vertelde een opvallend opgewekte Viñales. “Eerlijk gezegd ben ik blij, want als rijder heb ik alles gegeven. Vandaag was het alles of niets.” “Vandaag was Maverick de snelste rijder”, deelde Marquez nog een compliment uit. “Maar we waren de overwinning aan het voorkoken. Toen hij begon te pushen en voorbij Cal ging, wist ik dat ik mee moest. Ik dacht ‘als ik vier, vijf ronden mee kan, heb ik kans op de overwinning.” Dat Viñales achter hem was gecrasht, had Marquez niet meegekregen. “Maar ook als hij er langs was gekomen, had ik nog een tweede kans gehad. Want in de laatste sector en vooral op het rechte stuk waren wij sneller. Daar konden we onze motor gebruiken.”
Met zijn elfde seizoenszege bracht Marquez zijn totaal aan MotoGP-overwinningen op 55, één meer dan Mick Doohan, tot Japan de Honda-coureur met de meeste zeges. Terwijl Marquez’ teamgenoot Jorge Lorenzo troosteloos als zestiende en laatste finishte, zorgde Crutchlow met de wereldkampioen voor Honda’s eerste dubbel sinds de Japanse grand prix van 2018. Opmerkelijk, omdat de Brit een aantal races worstelde met zijn machine en bovendien vorig jaar in Phillip Island tijdens de trainingen een zeer gecompliceerde enkelbreuk opliep. “Die had het einde van mijn carrière kunnen betekenen”, aldus Crutchlow. “Toen Maverick en Marc langskwamen, wist ik dat hun banden beter waren dan de mijne. De laatste vijf ronden reed ik met een compleet versleten achterband, maar ik zorgde er wel voor dat ik zou finishen.” De crash van vorig jaar had sporen achter gelaten, beaamde Crutchlow, in 2016 winnaar in Phillip Island. “Crashen doet me normaal niet zo veel. Maar deze crash heeft me een jaar achtervolgd. Ik keek er niet echt naar uit om hier te rijden.” De chirurg die Crutchlow vorig jaar opereerde, was in Phillip Island. “Ik heb hem bedankt. Want hij heeft mijn carrière gered.”
Het Australische thuispubliek werd getrakteerd op een geweldig optreden van Jack Miller. De slechts als negende gekwalificeerde Miller leek zich niet te kunnen bemoeien om de strijd om de plekken achter de snelste mannen, maar in de slotfase bleek hij zijn harde achterband goed te hebben geconserveerd. “Het feit dat Pecco (Bagnaia) me voorbij kwam, gaf me nog wat extra motivatie”, lachte Miller. De rookie binnen het Pramac Team werkte zich van de vijftiende startplaats naar voren en passeerde vijf ronden voor de finish teammaat Miller. Die had echter de beste laatste ronde en sleurde in zijn slipstream zeven concurrenten mee naar de finish. Het was Millers vierde podium van 2019. “Dovi kwam me voorbij bij het aanremmen van de eerste bocht, maar daarna vloog hij er bijna af met een highsider. Toen zag ik dat zijn band helemaal op was. De rest van de ronde heb ik mooi de binnenkantjes aangehouden. Toen ik richting bocht 9 ging, zag ik plotseling allemaal stof. Mijn hartslag met een stuk of vijftig slagen omhoog, want ik dacht ‘nu lig ik derde’.” Voor zijn thuisrace droeg Miller een speciale outfit. “Ik had de ontwerper een plaatje gestuurd van Ned Kelly, een bankrover en outlaw. Ik kreeg een pak als een ridder terug. Ik heb maar gezegd ‘ja, ziet er goed uit’. Dat was het.”
Opvallend was in Phillip Island niet alleen de vijfde plaats van rookie Joan Mir, maar vooral het sterke optreden van beide Aprilia’s. In Motegi was Andrea Iannone gecrasht door een technisch mankement en Aleix Espargaro sleepte met pijn en moeite één puntje uit het vuur. Vooral Iannone maakte indruk in Australië en voerde zelfs heel even het veld aan. Ondanks een gebrek aan topsnelheid konden Iannone en Espargaro slipstreamend goed mee. Iannone finishte als zesde, een evenaring van Aprilia’s beste klassering in de MotoGP. Espargaro rondde de top 10 af.
