Ricardo Kuiper – BMW R1100S
Nadat Ricardo Kuiper (27) een kleine vier jaar A2 had gereden, haalde hij op z’n 26e het volle A-rijbewijs. De tandtechnicus was wel toe aan wat zwaarders, maar wat precies? Geen idee. Toen zijn oog bij toeval viel op een BMW R1100S, was hij direct verkocht. “Ik vond ‘m meteen mooi, ondanks dat ik ook wel weet dat ‘ie als ouwelullenmotor te boek staat!”
“Op mijn 22e heb ik het A2-rijbewijs gehaald en daar heb ik vrij lang mee rond gereden. Ik moest nog echt apart afrijden grote rijbewijs, nu is dat met die nieuwe code 80 net weer anders, maar helaas gold dat niet voor mij. Ondanks dat ik al 24 was geweest en twee jaar A2 had gereden, moest ik wel eerst afrijden. Tot mijn 26e heb ik daarom op een teruggetunede Yamaha FZR600 gereden, maar op een gegeven moment wil je toch wat zwaarders, iets meer power. Ik had net mijn rijbewijs opgehaald en had nog helemaal niet zoiets van, ‘er moet deze week wat anders in de schuur staan’. Maar dat gebeurde dus wel. Opvallend, want ik wist op dat moment echt totaal niet wat ik wilde, een Harley-achtig iets of toch helemaal wat anders. Ik wist wel dat ik in de toekomst wat meer wilde toeren, en de FZR had daarvoor wel een erg sportieve zit. Als ik daar twee uur op gereden had, wist ik bijna niet meer op welke bil ik moest zitten. Bovendien zat je ook erg ver voorover. Als je dan meer kilometers wilt maken, is wat extra comfort dus wel prettig. Ik had me nooit specifiek in BMW of dit model verdiept, maar liep er eigenlijk bij toeval tegenaan op internet. Ik zag ‘m op de foto en vond ‘m meteen mooi. Die kleur grijs, dat boxerblok dat er zo onderuit steekt, die twee uitlaatjes onder de kont; het geheel oogde een beetje als een beest. Het sprak me in ieder geval direct aan, ondanks dat ik ook wel weet dat ‘ie een beetje als ouwelullenmotor te boek staat. Hij stond in Leeuwarden en dat is best een eindje rijden voor me. Maar het was november en dan staan motoren meestal voor een net even wat scherpere prijs te koop, dus dat was me het tochtje wel waard. Maar toen ik daar kwam viel ‘ie me eigenlijk een beetje tegen. Hij was niet in showroom staat, een paar boutjes waren verroest en hij was niet echt lekker gepoetst. Het was dus niet echt liefde op het eerste gezicht. Die man wilde ook niets met de prijs doen en eigenlijk haakte ik al een beetje af. Toch maar even wezen rijden en ondanks dat het boxer rijden even wennen was, vond ik dat rauwe, ongepolijste karakter fantastisch. Ben ik toch maar eens met de verkoper gaan praten en die verzekerde me, dat wanneer ik ‘m een week later zou komen ophalen, de motor er wel in pico bello conditie bij zou staan. Nou, en de week erop stond de R er inderdaad bij zoals ik het me zelf had voorgesteld. Het is ook wel zo dat ik van mezelf weet dat ik een vrij kritisch persoon ben op dat vlak. Nu bijvoorbeeld, zie ik her en der weer wat plekjes. Sommige mensen zullen zich daar helemaal niet aan storen, maar ik wel. Eens in de zoveel tijd haal ik het daarom los, maak het weer strak maken en klaar. En veel meer dan dat doe ik er ook niet aan. Het enige dat ik bijvoorbeeld heb veranderd zijn de knipperlichten. De vorige eigenaar had er van die kleine knipperlichten opgezet, niet mooi en ook niet goed zichtbaar. Dus die heb ik vervangen door een setje die dicht bij het origineel in de buurt komen. Standaard vind ik de fiets eigenlijk gewoon hartstikke mooi, daar hoef je niet aan te vervangen. Bovendien is het vooral belangrijk hoe ‘ie rijdt, en dat doet ‘ie perfect. Je voelt een soort degelijkheid, grundlichkeit zeg maar, en daar hou ik wel van. Tegenwoordig ligt de standaard zo rond de 150 à 160 pk, en daar komt deze natuurlijk niet bij in de buurt, maar zo’n boxer heeft wel echt veel koppel, heerlijk vind ik dat. Een volgende motor wordt alleen al daarom wel weer een boxer denk ik. Want ik ben stilletjes toch een klein beetje aan het rondkijken. Ik heb deze vakantie namelijk een toerrit door België gedaan, langs Brugge en Blanckenberge, die kant op. In drie dagen heb ik duizend kilometer gereden en dat voelde ik toch wel. In vergelijking met een Japanse sportmotor is deze R1100S misschien heel comfortabel, maar het is nog altijd geen toermachine. En ik wil in de toekomst toch wel duizend kilometer per dag rijden. Alleen zit ik daarom wel met een klein dilemma. Enerzijds wil ik het comfort van een echte toermotor, maar tegelijkertijd vind ik die qua uitstraling wel erg oubollig, ik vind de sportieve uitstraling van een motor als deze veel mooier. Het is dus een beetje kiezen tussen twee kwaden. Van de andere kant, op karakter kom je ook een eind hè. Ook wel duizend kilometer als het moet!”
