WK Superbike Spanje en Italië
Een briljante zege in Jerez betekende geen garantie voor verder succes in Misano, merkte Michael van der Mark. Net nadat hij in de slotseconden van de tweede training de snelste tijd had geklokt, werd de Yamaha-coureur bruut gelanceerd bij het uitkomen van de laatste bocht. Van der Mark brak zijn pols en twee ribben en liep een hersenschudding op. Met twee overwinningen in Misano bracht Jonathan Rea de spanning in het kampioenschap weer terug.
Op het circuit waar hij in 2014 de Supersport-wereldtitel veroverde, reed Michael van der Mark op zondag naar zijn eerste WK Superbike-overwinning van het seizoen. In een rechtstreeks duel versloeg hij zeer overtuigend wereldkampioen Jonathan Rea. Dat leverde Van der Mark zijn derde WK Superbike-zege in zijn carrière op, nadat Alvaro Bautista als leider in de race ten val was gekomen. Van der Mark was in Jerez in grootse doen. Een sterke inhaalrace en een tweede plaats op zaterdag liet hij volgen door weer een tweede plek in een Superpole-race met nogal wat slordigheidsfoutjes, waarna de slotwedstrijd een perfecte afsluiting vormde voor een van Van der Marks beste WK Superbike-weekends. Startend vanaf de tweede plaats werd de Rotterdammer aanvankelijk nog gepasseerd door Rea en Marco Melandri, maar vanaf de tweede doorkomst kwam Van der Mark langs als tweede, achter kopstarter Bautista. De Spanjaard gleed echter in hij zevende ronde onderuit in de eerste bocht. Van der Mark kreeg de eerste plaats in de schoot geworpen en met een voorsprong van 3,5 seconde op Rea kwam Van der Mark met een staande wheelie over de streep. Toprak Razgatlioglu finishte als derde. Van der Mark nestelde zich achter Bautista en Rea op de derde plaats in de tussenstand, vóór zijn onfortuinlijke teammaat Alex Lowes, die in alle races ten val kwam. Van der Mark was een tevreden man. “Bij de laatste race dacht ik wel weer voor het podium te kunnen gaan, maar omdat ik vanaf de tweede plaats mocht starten, wilde ik heel graag het gevecht aan gaan met Alvaro. Ik was er klaar voor, maar Johnny zat er ook al heel snel bij. Ik dacht dat we met z’n drieën een mooi gevecht zouden kunnen hebben, maar helaas crashte Alvaro. Daarna ging het tussen Johnny en mij. Ik bleef achter hem, omdat ik m’n banden wilde sparen voor het einde van de race. Maar achter ons kwamen ze op een gegeven moment dichtbij en ik besloot Johnny voorbij te gaan. Mijn ritme was beter dan op zaterdag en ik kon wegrijden bij Johnny. Ik voelde me zó goed. Jammer dat de race eindigde met een rode vlag, maar dit is ongelooflijk. Want in Misano hebben we nieuwe dingen getest en hier kwam de bevestiging dat ze beter waren.”
In Misano viel Van der Mark in het andere uiterste op de vrijdagmiddag na die angstaanjagende highsider. Een breuk in zijn pols maakte een operatie noodzakelijk. Die zou op zaterdag plaatsvinden, maar door noodgevallen bleef Van der Mark slechts liggend patiënt. Van de crash kon Van der Mark zich niets herinneren. “In het ziekenhuis in Rimini miste hij eerst nog de laatste twee weken, nu weet hij alleen van de vrijdag niets meer”, vertelde persoonlijk manager Laurens Klein Koerkamp op zondagavond. “Hij heeft een hersenschudding, maar hoofdpijn heeft hij niet.” Op maandag na het raceweekend zou Van der Mark alsnog worden geopereerd in Rimini. “Het is een relatief eenvoudige ingreep, waarbij een plaatje in de pols wordt aangebracht”, legde Klein Koerkamp uit. “Toen operen op zaterdag niet lukte, hebben we contract gezocht met dokter Mir in Barcelona en ook in Nederland. Maar nergens kregen we de operatie dat het op zondag zou kunnen, daarom gebeurt het toch hier. Een operatie is onvermijdelijk, want de pols hangt ietsje scheef.”
Hoe lang het herstel zal vergen, is nog onduidelijk, zegt Klein Koerkamp. “Normaal gesproken is Donington (6 en 7 juli, red.) niet haalbaar en ook Laguna Seca een week later is lastig.” Een test voor de Acht Uren op Suzuka op dinsdag miste Van der Mark in ieder geval. Of hij zich in het weekend van 28 juli bij zijn teamgenoten Alex Lowes en Katsuyuki Nakasuga kan voegen voor de race, is vooralsnog ook nog niet zeker. “We moeten kijken hoe men in Japan reageert”, meende Klein Koerkamp. “Het is in ieder geval ongelooflijk jammer. Vanaf Jerez was Michael zó sterk. Normaal zeg je dat je voor het podium gaat, maar in Misano zeiden we al dat we weer voor de overwinning konden gaan. En ook in Donington (waar Van der Mark vorig jaar beide races won, red.) was het reëel om te verwachten dat hij om de winst mee kon doen.”
Ook na het Misano-weekend bezette Van der Mark nog de derde plaats in de tussenstand. Teamgenoot Lowes liet een prima kans liggen om zich voor de Rotterdammer te posteren toen hij in de regen op zaterdag in leidende positie crashte. Jonathan Rea profiteerde dankbaar en won zijn derde race van het jaar voor Tom Sykes. Die scoorde niet alleen zijn eerste podium voor BMW, het was voor de Duitse constructeur ook de eerste top 3 in zes jaar. Alvaro Bautista schoof op naar de derde plaats toen voor hem niet alleen Lowes maar ook Leon Haslam onderuit ging. In de Superpole-race rekende Bautista gedecideerd af met kopstarter Rea. Drie ronden voor het eind ging de regerende kampioen bovendien onderuit. Rea stapte weer op en werd nog vijfde, doordat Sykes in de laatste ronde stilviel. Bautista tekende voor de dertigste Ducati-zege in Misano en achter hem revancheerden Lowes en Haslam zich voor hun crashes op zaterdag.
Zijn veertiende seizoenszege had Bautista misschien te veel zelfvertrouwen gegeven, want in de tweede ronde van de slotwedstrijd ging hij onderuit. Haslam nam de eerste plaats over, totdat hij werd afgelost door Toprak Razgatlioglu. Vier ronden voor het eind wist Rea de Turk van de eerste plaats te verdringen. Razgatlioglu probeerde het in de laatste ronde nog een keer, maar de geslepen Rea was sneller en pakte zijn 75e WK Superbike-zege, 10 jaar en twee dagen nadat hij in Misano op een Ten Kate Honda voor de eerste maal de beste was geweest. Een zeer geëmotioneerde Rea bracht zo de spanning in het kampioenschap terug, want hij verkleinde zijn achterstand op de met één winglet nog als veertiende gefinishte Bautista tot slechts zestien punten.
Het Ten Kate Team maakte in Jerez met een net in Italië opgebouwde Yamaha R1 een nieuwe start in het WK Superbike. Rijder Loris Baz ging op vrijdag zwaar onderuit en bezorgde de monteurs veel extra werk. In de eerste race finishte de Fransman als twaalfde, maar in de Superpole-wedstrijd bleef hij langs de kant. “Een brandstofprobleem”, omschreef teammanager Kervin Bos het mankement. “Als ons dat in Misano was overkomen, hadden we het direct gefixt. We hadden al een fiets total loss terug gekregen en we hadden gewoon te weinig onderdelen. Loris maakte een stomme fout op vrijdag; hij was te gretig. Door de crash liepen we achter de feiten aan. Van die fiets was alleen het blok en de voorvork nog goed, de rest kon in de kliko. Hij had er geen beroerder moment voor uit kunnen kiezen. We missen ook nu nog tracktijd op een droge baan.”
In Misano onderstreepte Baz zijn reputatie als regenrijder. In de derde vrije training was hij de snelste, waarna hij in de eerste race een paar tellen achter Bautista als eerste Yamaha-rijder en als eerste ‘Independent Team’-rijder op een fraaie vierde plaats werd afgevlagd. “We wisten dat we een serieuze kans maakten op een natte baan, maar Loris moest wel van de zestiende startplaats komen. Hij had ook al twee keer op z’n rug gelegen. Toen hij achter Bautista zat, kon die nog versnellen. Loris koos toen voor de vierde plek. Die vierde plaats hadden we ook wel even nodig.”
Op de droge zondag volgden nog twee twaalfde plaatsen. “Heel eerlijk gezegd viel ons dat enorm tegen”, gaf Bos toe. “De baan had heel weinig grip en daar hebben wij onvoldoende op geanticipeerd. Tussen de achtste en de elfde plaats is nu nog ons niveau, denk ik. We slagen er nog niet in om de motor in zijn ‘sweet spot’ te brengen. We missen nog de ervaring om de motor helemaal te begrijpen. De R1 heeft grip nodig en zonder grip ontbreekt nog de balans bij ons. De elektronica staat op een heel goed niveau, maar we moeten ook niet vergeten dat Loris zeven maanden niet heeft geracet. Loris is echt een geschikte peer. Jong en leergierig en je kunt merken dat hij in de MotoGP veel heeft geleerd. Hij kan onzin heel snel van het goede onderscheiden.”
Bos verwacht tot en met de races in Laguna Seca nog nodig te hebben om het gat op de Yamaha-concurrentie te dichten. “Wij zijn nu tijdens de raceweekends nog aan het testen. Dat wil je niet, maar het kan even niet anders. Voor ons is twee weken op de zaak in Nieuwleusen belangrijker dan twee weekenden met wedstrijden. We moeten nu nog werken zoals de andere Yamaha-teams dat doen, omdat ons de ervaring nog ontbreekt. Maar wij zijn een klein beetje eigenwijs en willen dingetjes ook op onze manier doen. Ik wil echt met die gasten naar het podium. Op dit moment zou dat nog in de regen zijn, na de zomerstop willen we het ook de andere Yamaha-teams lastig maken.”
In Misano trad het team nog aan zonder hoofdsponsor, terwijl teambaas Gerrit ten Kate in april nog aangaf goede hoop te hebben om een hoofdsponsor te strikken. “We zijn in gesprek met drie partijen en eentje was er ook bij in Misano. Zo’n vierde plaats op zaterdag is dan wel lekker. We zetten pas handtekeningen als er een pakket ligt dat interessant genoeg is. Het budget voor dit jaar is gewoon afgetikt. Maar eerlijk gezegd is het een bewuste keuze om nu nog met onze eigen naam op de kuip te rijden. Onze Racing Parts-afdeling profiteert er nu al enorm van.”
In het flink afgeslankte team voelt Bos zich erg thuis. “Ik ben echt mega trots dat we hier staan. We zijn maar een team van tien mensen en doen alles samen. Dat schept een hele hechte band. We hebben korte lijnen en we hoeven niet politiek te denken. Zelfs Gerrit geniet.”
