GP Wegrace testen Valencia
Al tijdens het laatste Grand Prix-weekend kondigde Maverick Viñales aan dat hij in 2019 met een ander nummer zou gaan rijden. Met het nummer 12 reed hij als crosser en voordat hij zijn Grand Prix-debuut maakte als wegracer. Zijn derde seizoen als Yamaha-fabriekscoureur begon de ‘nieuwe’ nummer 12 als snelste in Valencia, voor Andrea Dovizioso en Marc Marquez. Jorge Lorenzo maakte een bescheiden debuut op de Repsol/Honda, Johann Zarco deed hetzelfde op de KTM.
Met nog een tweedaagse test in Jerez in het vooruitzicht voordat de winterstop daadwerkelijk intreedt, betekende het weerbarstige weer in Valencia geen grote ramp maar slechts een tegenvaller. Twee dagen na de laatste Grand Prix van 2019 was Johann Zarco enkele uren na de officiële aftrap van de test de eerste die zich op de vochtige baan waagde – en er tijdens zijn eerste volledige ronde op de KTM RC16 al bijna naast lag – maar regen zorgde voor een voortijdig einde. Ook op dag 2 was Zarco na ruim twee uur ‘radiostilte’ pas even na de middag de man die het bal opende. Uiteindelijk eindigde dag 2 zoals de openingsdag: met Maverick Viñales als snelste. Voor de Spanjaard en zijn teamgenoot Valentino Rossi stond er ondanks de nog aanstaande test in Jerez veel op het spel, want Yamaha presenteerde twee nieuwe motorspecificaties. Viñales was positief, Rossi wat gematigder. Op die tweede dag ging Viñales zonder eigen schade nog onderuit. “De machine gaat veel beter bocht in, ik ben blij dat we eindelijk de goede weg in zijn geslagen”, meende Viñales. “We moeten nu de acceleratie zien te verbeteren, ook met de elektronica. Het nieuwe blok is veel beter. Zonder de ‘engine brake’ heel veel te gebruiken, kan ik beter remmen. Zo kan ik de bochtensnelheid beter vasthouden en hoef ik de band niet te veel te belasten.”
Met een negende tijd was Rossi de eerste rijder die net boven Viñales’ poletijd van de Grand Prix uit kwam. Op de openingsdag vergeleek de Italiaan ‘een evolutie-blok dat we al hadden getest en een 2018-blok’. De achterband werd er minder door belast, merkte Rossi, en ook bocht-in leek het nieuwe blok voordelen te geven. “De ‘engine braking’ is beter en de motor wordt er makkelijker door te rijden”, aldus de Yamaha-coureur. “De achterband spint minder, maar de slijtage achter is nog te veel. Al na een paar ronden glijden we te veel, maar we lijken de goede kant op te gaan. Het tweede nieuwe blok is vergelijkbaar met het eerste.” Chassis updates of nieuwe swingarms testten Rossi en Viñales niet. “Daar ligt niet ons grootste probleem, maar ook daar moeten we ons verbeteren”, aldus Rossi.
Jonas Folger maakte in Valencia zijn officiële debuut als Yamaha-testcoureur. De Duitser, die in februari zijn contract met Tech3 Yamaha opzegde vanwege fysieke en mentale problemen, probeerde op een 2018 M1 weer op snelheid te komen. In het laatste half uur schreef hij een machine af. Folger klokte de twintigste tijd. Yamaha Motor Racing Director Lin Jarvis noemde het nieuwe Europese testteam ‘een welkome boost’. “We hebben een testteam in Japan, maar het is niet genoeg en het gat is te groot”, gaf de Brit toe. “We hebben regelmatig gemerkt dat zij met dingen kwamen die voor onze rijders gewoon niet werkten.” Wild card-optredens zijn vooralsnog niet gepland voor Folger. Jarvis: “Het is niet zijn ambitie en ook niet ons doel, omdat een wild card voor een testrijder kan betekenen dat hij zich daar op focust. Dat is niet de bedoeling.”
Jarvis noemde de komende maanden ‘de belangrijkste winterperiode ooit voor Yamaha’. Foute technische keuzes aan het eind van 2016 dreunden nog door in de prestaties van de Yamaha-fabriekscoureurs in 2018, meende hij. “Daar kwamen we halverwege het vorige seizoen achter en nu hebben we een grote achterstand op Honda en Ducati.” Valentino Rossi beaamde dat. En passant impliceerde hij dat er niet voldoende naar hem was geluisterd. “Aan het eind van 2016 hadden we al wat problemen met de banden. Terwijl andere fabrikanten juist grote stappen zetten, probeerde Yamaha de problemen op de verkeerde manier op te lossen, namelijk met het chassis en gewichtsverdeling. Wat mij betreft hadden we dat met de elektronica en het blok moeten doen.”
Jarvis hintte in Valencia op mogelijke interne wijzigingen voor technische stafleden.
De prettigste verrassing voor Yamaha en zeker ook voor de nieuwe Petronas Yamaha SRT-teammanager Wilco Zeelenberg was het optreden van Franco Morbidelli. De van het Marc VDS/Honda-team overgekomen ‘Rookie of the Year’ maakte een sterke indruk met een meer dan voortreffelijke zesde tijd. Morbidelli reed op de tweede dag met een 2019-blok in 2017-chassis en met een carbon voorvork.
Andrea Dovizioso vertrok uit Valencia met de tweede tijd achter Viñales. Van de Ducati-rijders had alleen testrijder Michele Pirro de beschikking over een volledige 2019-Desmosedici. Dovizioso baalde van de regen op de eerste dag, maar was op dag 2 beter te spreken. “We konden wat nieuwe spullen uitproberen en daar vonden we wel iets interessants, maar dat moeten we ook eerst ergens anders proberen”, vertelde hij. “Heel makkelijk om het precies te begrijpen is dat niet. Het is wel belangrijk, want het kan de weg bepalen die we inslaan voor 2019.”
Jack Miller was met de – deels – nieuwe GP19 de één na snelste Ducati-rijder met een vierde tijd. Ondanks technische tegenslag op de eerste dag was de Australiër lyrisch over zijn upgrade. “Ik kan niet geloven dat dit hetzelfde merk is. Alles is nieuw, de machine is geweldig”, jubelde Miller. Hij was 0,02 sneller dan Danilo Petrucci, de nieuweling in het Ducati-fabrieksteam. Diens vervanger bij Alma Pramac Racing, Francesco Bagnaia, maakte een uitstekend MotoGP-debuut op een 2018-machine met de ‘oude’ wings. Met Cristian Gabbarini, de afgelopen twee seizoenen samenwerkend met Jorge Lorenzo en eerder ook met Casey Stoner, weet Bagnaia een zeer ervaren crewchief naast zich. “Mijn eerste indruk is dat de machine heel snel is”, vertelde de Moto2-wereldkampioen weinig nieuws. “Hij voelt heel stabiel aan en dat bevalt me erg. De gasreactie is perfect voor mij, maar ik moet me zeker nog verbeteren met het remmen, het gevoel mid-corner en de bochtensnelheid en met de exit uit de bochten. Op de tweede dag hebben we geprobeerd om het gevoel met de voorkant te verbeteren in het laatste deel van de remzone en ook het afdraaien.”
Marc Marquez reed niet alleen zijn 2018-RC213V, maar ook twee 2019-prototypes. “Helaas konden we niet alles testen, omdat het eerst nat was en daarna begon te regenen op de eerste dag. Op die dag heb ik maar één nieuwe machine getest, omdat het net begon te regenen. Die machine had ik al geprobeerd in Aragon.” Op de slotdag stapte de niet fitte Marquez op beide machines. “In de ochtend was ik al erg snel, maar het was me verboden om te vallen… Dus ik probeerde rustig te blijven en een goed ritme te zoeken. We hebben veel belangrijke informatie vergaard. We hebben ons vooral op het blok, we hebben weinig aan het chassis gedaan.”
Zijn nieuwe teamgenoot Jorge Lorenzo klokte uiteindelijk de twaalfde tijd en moest vanwege zijn nog geldende Ducati-contract zijn mond houden tegen de pers. De evenmin volledig fitte Lorenzo reed 76 ronden op de Honda en verbeterde zijn tijd op de tweede dag met 1,4 seconde. Dat was aanmerkelijk meer dan Johann Zarco, die zich meer had voorgesteld van zijn eerste kennismaking met KTM. Als 21e, twee plekken voor merkgenoot Hafizh Syahrin en vier plaatsen voor op KTM debuterende Miguel Oliveira, vertrok Zarco uit Valencia, 1,7 seconde langzamer dan Viñales. Op de tweede dag beleefde de Fransman zijn eerste, meteen al pittige crash met de RC16 bij het ingaan van de eerste bocht. In het laatste halve uur gleed hij, duidelijk geïrriteerd, onderuit in de eerste rechter bocht. “Ik heb een beetje een ‘down’ gevoel, want de tijd kwam niet makkelijk”, gaf hij dan ook toe. “We moesten veel veranderen om een basis te vinden. Geen drama, want het was pas de eerste dag. De machine voelt totaal anders aan. Het ging slechter dan ik had verwacht. De controle over de machine was op de tweede dag beter, maar de snelheid was er niet. Dus ik ben teleurgesteld. Helaas ben ik twee keer gevallen en daardoor heb ik wel de grenzen van de motor beter gevoel. Misschien moet ik mijn stijl meer aanpassen. Het gaat stapje voor stapje.”
Terwijl Joan Mir een zeer verdienstelijk debuut maakte op de Suzuki – de Spanjaard maakte samen met de terugkerende Tito Rabat met tien aaneengesloten ronden de langste runs – ging zijn voorganger Andrea Iannone met de Aprilia twee keer over de grens. Volgens Iannone paste het in het ontdekken van de grenzen van een nieuwe machine. Ook Aprilia’s nieuwe testrijder Bradley Smith ging over de grens. Mir zette op net iets minder dan een seconde van Viñales de veertiende tijd op de Suzuki, Iannone was achttiende op de Aprilia. Suzuki en Aprilia zullen in de nabije toekomst geen satellietteams inzetten. “Wij zouden graag willen, maar Suzuki heeft niet de middelen als anderen”, legde Suzuki-teammanager Davide Brivio uit. “Bovendien zijn de meeste teams vastgelegd tot en met 2020.” Aprilia’s technische baas en manager Romano Albesiano gaf aan dat een satellietteam geen prioriteit heeft. “Wij gaan meer doen met ons testteam en Bradley krijgt ook een aantal wild cards.” Smith start in ieder geval in Qatar en waarschijnlijk ook Barcelona, Brno, Mugello en Aragon. Daarnaast start de 28-jarige Brit in het nieuwe MotoE-kampioenschap.
