Reportage 24 uur van Hoevelaken

Voor de tweede keer organiseerde Peter Koen onlangs de ‘24 uur van Hoevelaken’, een jaarlijkse toertocht voor driewielige motorscooters als de Piaggio MP3 of Peugeot Metropolis. De animo bleek verdubbeld, de Veluwse weggetjes bochtig en het weer zonnig.

Truttig? Een badkuip? Motorrijden in wc-houding? Met niks tussen de benen? Comfortabel vervoersmiddel? Woonwerk-verkeer met je autorijbewijs, maar zonder files? De driewielige motorscooter lokt veel uiteenlopende reacties uit. Toch weerhoud dat de rijders niet om gezamenlijk te gaan toeren, zoals tijdens deze ’24 uur van Hoevelaken’. Maar juist vanuit de motorwereld bestaan er nogal wat vooroordelen voor de MP3 en aanverwante driewielers. Of zoals een deelnemer het verwoordt: “Niet alle motorrijders zijn van onze driewielers gecharmeerd. Sommige zwaaien bewust niet naar ons. En ook op social media moeten we het nog al eens ontgelden met onze ‘invalidenbrommer’. Maar dat weerhoudt ons niet om lekker te rijden met onze driewielers. Met een top van tegen de 140 en de breedte van een normale motorfiets kun je vlot met het verkeer meecruisen, op de snelweg goed meekomen en in de stad makkelijk parkeren. En je hebt er geen apart motorrijbewijs voor nodig, mits je het B-rijbewijs voor 1 januari 2013 hebt gehaald en je met minimaal 460 mm spoorbreedte rijdt, zoals op de Piaggio LT-versie (Long Track).
De rijders van de driewielige motorscooters die wij spreken tijdens dit bijzondere toerevent zijn in elk geval unaniem enthousiast. En er heerst bij de start zelfs internationale allure: van de 180 deelnemers komen de meeste natuurlijk uit Nederland, maar we zien ook rijders uit België, Engeland, Denemarken en zelfs een opvallend grote afvaardiging uit Duitsland.
“Meer dan de helft van de deelnemers komt zelfs uit Duitsland, tot uit de buurt van Frankfurt aan toe. Dat is toch 500 km rijden naar Hoevelaken.” aldus organisator Peter Koen. Veel Duitsers hebben zich een paar uur eerder verzameld bij Strand Nulde; opvallend zijn hun leren vesten, club-sweaters en petjes. Meer dan de Nederlanders dragen ze het scooterrijden uit als gemeenschappelijke activiteit. De Deen Niels Frederiksen (54), thans woonachtig bij Hamburg, maakt deel uit van de groep: ”Sinds enkele jaren rij ik MP3. Ik wilde gaan motorrijden, maar vanwege mijn leeftijd adviseerde mijn vrouw mij een driewieler omdat die stabieler is.” Zijn maat Marcel Heintze (48) valt hem bij: “Net als in Nederland mag je ook in Duitsland met een autorijbewijs op deze scooters rijden, mits je voor 2013 een autorijbewijs hebt gehaald en drie jaar rij-ervaring hebt. Ik rij trouwens niet met een MP3, maar met een Quadro.” Behalve veel MP3’s zien we ook de Gilera Fuoco, Can-Am Spyder, Peugeot Metropolis en de Quadro terug bij de deelnemers.

Ook voor Floor Brouwer (47) uit Baarle-Nassau gaf het autorijbewijs de doorslag, vandaar dat ze nu een 400 cc Piaggio MP3 uit 2009 heeft: “Ik wilde eerst wel een motorrijbewijs halen en was al bezig met theorie. Er staat bij ons thuis ook nog een Suzuki offroad uit 1981, waar ik wel eens een stukje op rijdt. Maar toen ontdekte ik de MP3 en sindsdien heb ik geen intentie meer om het motorrijbewijs nog te halen. Deze scooter gaat 150 en dat is hard zat. Bovendien vind ik niks aan rijden op de snelweg, geef mij maar de bochtige weggetjes waarop ik lekker kan sturen. Ik rij de MP3 puur voor de hobby; ik ben een mooi-weer-rijder. En een poetser!”
Winterharder is Jacques van Steijn (56) met zijn MP3 uit 2016. Ook voor hem geldt het gemak van rijden met een autorijbewijs. “De scooter is voor mij vooral bedoeld voor woon-werk verkeer. Ik rij altijd, behalve als het vriest of er sneeuw ligt. Dan is het mij te link. Maar de laatste tijd rij ik ook wel meer toerritten. Maar hoe ik ook rij: het is pure ontspanning. Ook in druk verkeer zie je toch veel meer dan vanuit een auto. Ik vind het in druk verkeer ook lekker relaxed rijden met de automaat en de smalle afmeting. Het enige dat ik niet doe is ermee op vakantie gaan, maar dat komt omdat mijn vrouw niet achterop wil. Maar ik moet bekennen dat ik nu toch ook bezig ben met het halen van een motorijbewijs, zodat ik af en toe eens een motor kan huren, voor een dagtoer, of tijdens een vakantie in het buitenland. Tijdens het lessen op een gewone motor mis ik wel een beetje de stabiliteit en de automaat van de Piaggio, maar ik merk ook dat een gewone motorfiets veel feller op gas reageert.”

Op zaterdagochtend staat de eerste sectie van de Veluwse toerrit vanuit Hoevelaken gepland, waarbij er in zes afzonderlijke groepen met een voor- en achterrijder wordt gereden. De voor- en achterrijders komen van de 130 leden tellende Piaggio MP3 Club Nederland. Zoals Jan Ensing (63) uit Leiden, die sinds vier jaar een Piaggio heeft.
“Ik rij de 500 cc uitvoering, omdat ik er in eerste instantie ook mee over de snelweg naar mijn werk ging. Ik rij ongeveer 10.000 km per jaar. Het motorrijbewijs wil ik zeker nog een keer gaan halen, maar de Piaggio rijdt zo leuk en manoeuvreert zo makkelijk, dat ik daar geen haast meer mee heb. Laatst ben ik met een motorclub-weekend naar het Sauerland geweest en daar kon ik prima meekomen met de gewone motorfietsen. En de automaat werkte prima, daardoor kon ik juist meer genieten van de bochten.”
Op de parkeerplaats bij Kasteel Rozendael bij Arnhem, waar de lunch is gepland, lijkt de MP3 van Jos de Raes (63) uit de Belgische grensplaats Stabroek recenter dan die in werkelijkheid is. “Het is inderdaad een MP3 uit 2009, maar ik heb hem uitwendig gemodificeerd naar model 2014. Er zitten een ander winscherm, andere spatborden, beugels en led-lampen op. De voetsteunen heb ik zelf gemaakt. Ik heb hem – mijn eerste motor – gekocht in 2014 en er in vier jaar nu 32.000 km mee gereden. Ik rij trouwens bijna altijd in Nederland, want daar zijn de wegen veel beter dan in België. Bij ons zitten er zulke grote gaten in het wegdek dat het zelfs gevaarlijk kan zijn met een scooter. En door lintbebouwing is een bebouwde kom in Belgie vaak één lange rechte weg; in mijn beleving zijn in Nederland veel meer leuke, slingerende weggetjes.”
Na de lunch gaat het door naar Schaarsbergen, waar op het gazon bij de kerk een groepsfoto wordt gemaakt. Dan gaat het door voor de laatste negentig kilometer terug naar Hoevelaken. Frans Don (44) uit Bergen op Zoom kijkt daar terug op een leuke rit. “Ik ben begonnen op een geïmporteerde tweedehands 400 uit 2011, maar dat bleek een kat in de zak. Er was door de eerste eigenaar nauwelijks onderhoud gedaan, zodat ik veel kosten kreeg aan de voorwielophanging vanwege kapotte lagers. In 2014 heb ik daarom een demo-motor van een dealer uit Goes overgenomen en sindsdien zijn er geen problemen meer. Ik heb gekozen voor het extra motorvermogen van de 500, omdat ik er nu samen met mijn vrouw ook mee op vakantie wil.“
Ook organisator Peter Koen had een soortgelijke ervaring: “Samen met mijn vrouw hebben wij twee MP3’s. Vroeger deden wij ons woon-werk verkeer op 50 cc bromscooters, maar nadat de verkeersregels waren veranderd moesten we daarmee opeens de Erasmusbrug over. Met 30 km/uur de brug op, terwijl de auto’s en vrachtwagens achter je zitten te drukken, dat is niet echt fijn. Omdat we beiden wel autorijbewijs hadden, maar geen motorrijbewijs, bleek de MP3 het beste alternatief. Maar met de eerste twee tweedehands Piaggio’s bleek zoveel mis dat er aan beiden voor rond de twee mille gerepareerd moest worden. Bedenk dus wel even waar je aan begint als je een gebruikte koopt: die geïmporteerde MP3’s zijn in de grote steden vaak gebruikt als werkpaarden die altijd buiten hebben gestaan en weinig tot geen onderhoud hebben gehad. Koop zo’n driewieler dus altijd bij een gerenommeerd adres, dan kun je er ook in je vrije tijd heel veel plezier aan beleven!”