Motor-ski-event Zuid-Tirol
Compleet angstloze ski-profs zoeven zo snel mogelijk de piste naar beneden om daar het stokje over te geven aan woeste custom-Harley’s en Buells die over hetzelfde sneeuwdek de berg weer opvliegen– op de Seiser Alm in Zuid-Tirol konden wintersporters voor het eerst deze wedstrijd van uitersten beleven.
Twee clichés kunnen meteen het raam uit. Ten eerste dat Italië alleen maar uit zon, zee en strand bestaat. Ten tweede dat Harley-rijders alleen met mooi weer de weg op gaan. Het ski- en wandelgebied Seiser Alm ligt namelijk in Zuid-Tirol, en dus in Italië, de thermometer geeft min vier graden aan en de laatste paar dagen is de sneeuw met bakken uit de hemel gekomen. De langharige, bebaarde man die aan de voet van de op 2.000 meter gelegen Puflatsch-piste staat, trapt juist bij deze weersomstandigheden zijn machine aan. De diep ademende tweecilinder buldert, sputtert en komt al vlammen spuwend tot leven. Het publiek draait zich ondertussen richting de berg waar een klein puntje, dat zo’n 100 hoogtemeters verderop vertrokken is, contour krijgt terwijl het met een bloedgang al zigzaggend naar beneden komt zetten. Moeilijk te geloven dat een mens zich met zulke snelheden staande kan houden op twee latten die ieder krap 10 centimeter breed zijn. Daar lijkt de skiër die nu van de helling zakt overigens absoluut geen moeite mee te hebben. Hij werpt zich naar beneden, tussen de slalomstokken door, zo plat dat hij met knieën en kont aan de grond komt, terwijl zijn armen om hem heen slaan – alsof hij in een achtbaan zit –, op naar de finish. Eenmaal beneden komt hij in een grote stofwolk, die veroorzaakt wordt door het opstuivende sneeuw, tot stilstand en drukt hij op een grote knop. Het startsignaal voor zijn teamgenoot op de motor. Terwijl de mensenmassa juicht, geeft de Harley-rijder zijn stalen ros de sporen. Tijd voor het omgekeerde deel van de race. De motor krabt en klauwt zich een weg naar voren in de sneeuw, het achterwiel glijdt daarbij verraderlijk heen en weer en terwijl blok schreeuwt en brult, spuit er een meterslange sneeuwfontein achter de Harley weg. De toeschouwers moedigen de coureur aan, die moet vechten om de wilde machine onder controle te houden tijdens de rit bergopwaarts. Met nog een paar meter te gaan is de helling zo steil dat de motor alleen nog maar rammelt, maar met een laatste krachtsinspanning lukt het toch om stapvoets over de finishlijn te rijden. Peter Fill steekt ondertussen onderaan de piste armen de lucht in en juicht voor zijn ploeggenoot.
Dominik Paris is als tweevoudig winnaar van de legendarische Streif-downhill-skiwedstrijd in Kitzbühel de grote hoop van de Italiaanse skisport. De onverschrokken 28-jarige klopt nu, ondanks de geleden nederlaag, zowel concurrent Fill als de motorrijder hartelijk op de schouders. Het gaat bij deze ‘Bike & ski’-race, die georganiseerd is door Harley-dealer Daniel Greppert uit Bolzano in samenwerking met de toerismevereniging van Seiser Alm, dan ook vooral om het plezier. Toch vinden de professionele skiërs het prachtig om mee te doen, en ze geven alles, zelfs als dat betekent dat ze geblesseerd kunnen raken midden in het seizoen. De meer dan 2.000 toeschouwers, overwegend wintersporters, kunnen dat zo te zien erg waarderen.
Hannes Tröbinger, zelf een Harley-rijder, vindt het winterse motor/ski-spektakel geweldig. In de zomer kwamen er slechts een paar motorrijders de berg op om in zijn hotel Bellavista in Compatsch te verblijven. Komt door de geldende milieuregels. Die dicteren dat alleen motorrijders die echt op de alp slapen, met hun motor omhoog mogen rijden, de echt grote stroom motortoeristen die de Dolomieten bezoekt blijft dus in het dal. Tröbinger is nu des te tevredener over de reactie van het publiek op het evenement. Dat komt natuurlijk deels door de aanwezigheid van de beroemde ski-helden, maar óók vanwege de waaghalzen die per motor de berg op razen. Om grip te krijgen zijn deze fietsen overigens uitgerust met kettingen, klauwen en vingerlange, handgemaakte, spikes. Rauwe, kale machines met verlengde achterbrug en veel technische finesse – ook voor niet-motorrijders een lust voor het oog!
Het winnende team, Peter Fill en de Zwitserse Harley-customizer Sven Traber, staat op het podium en wordt bestookt met vragen door verslaggevers van de Italiaanse televisie. Fills onthult dat hij bij de wereldbekerwedstrijden een Benelli en Kawasaki won, maar dat hij het motorrijden als jonge familieman moest opgeven. “Te gevaarlijk”, vertelt hij met een grote grijs op zijn gezicht. Want deze man haalt tijdens wedstrijden snelwegsnelheden op de ski’s, springt zonder een spier te vetrekken zo 50 meter ver en landt daarbij af en toe onvrijwillig in de hekken, waarna hij zich door een arts weer moet laten oplappen. Opvallend genoeg vindt teamgenoot Traber, een man uit de bergen die daarnet nog met een 200 kilo zware machine op volle kracht de piste op schoot, het skiën ook veel spannender: “Hier met ski’s naar beneden, dat is echt niet makkelijk.” Profskiër Dominik Paris is op zijn beurt wel benieuwd naar de andere kant van de wedstrijd. “Motorrijden kan ik niet, maar geef me zo’n machine – wijzend op de winnende Harley – en we zien wel waar het schip strandt.” Lukt hem vast, mits de race volgend jaar weer gehouden wordt.
