Duurtest tussenverslag Ducati Multistrada 950
Zo gulzig als een roofvogel werkt de Ducati Multistrada 950 de testafstand van 50.000 kilometer af. Amper negen maanden na het begin van de test zit de halve testafstand er al op. Problemen tot nu toe? Nauwelijks!
Het is inderdaad snel gegaan met de Multistrada 950. Op 4 mei 2017 trad onze duurtestmachine in dienst, compleet met Touring-pakket (middenbok en een set kunststof zijkoffers), en vlak voor de Kerstvakantie zat meer dan de helft van de testafstand er al op. Dat er tijdens die 25.797 kilometers exact 118 keer werd getankt, ligt niet aan de actieradius van de Ducati, maar aan het testprotocol om de motor steeds met een volle tank door te geven aan de volgende rijder. Het daadwerkelijke verbruik schommelt tussen 1 op 22,2 bij gemoedelijk cruisen en 1 op 12,5 bij volgas-snelweg- exercities. Gemiddeld lag het verbruik halverwege de test op 1 op 17,5, wat met een tankinhoud van 20 liter goed is voor een actieradius van 350 kilometer. Problemen of defecten tot nu toe: geen. Ergerlijke bijzonderheden: veel.
Zo verhaalt de eerste bijdrage in het logboek over de versnellingsbak, die nog wat inlooptijd nodig heeft. De tweede ging over de koppeling, die niet bepaald vrienden aan het maken was. Twee andere rijders bestempelden de Ducati aanvankelijk als ‘luchtpomp’ en ‘low performer’, maar moesten hun mening bijstellen toen hen werd uitgelegd hoe je het vermogen middels de, dit ter verschoning van onze collega’s, slechts in beperkte mate duidelijke menustructuur weer van ‘Low’ naar ‘Sport’ kunt zetten.
Tussen deze beide modi gaapt inderdaad een behoorlijk gat van 38 pk (109 tegen 71). Dat degradeert deze hardloper tot een tractor. Maar zodra alle paarden weer gemobiliseerd waren, verdwenen deze klachten. Andere rijders schreven echter over een licht pendelen, zodra er met koffers harder dan 170 km/uur werd gereden. De Ducati reageert blijkbaar gevoelig op het postuur van de rijder, want ondergetekende (1.86 meter) had hier geen last van. Daarentegen had deze wel problemen met de standaard ruit, want ongeacht de positie ging het er steeds luid aan toe, wat in combinatie met het onder last eveneens harde geluid uit de airbox op lange stukken wel eens op de zenuwen werkte.
Na 7.600 kilometer hadden we een verse set banden nodig, en 350 milliliter olie. Met name op snelle snelwegetappes lust de Multistrada wel een beetje olie. Het is dus raadzaam om het oliepeil steeds goed in de gaten te houden, wat met het goed afleesbare peilglas een koud kunstje is. In totaal hebben we tot nu toe 2,4 liter bijgevuld, wat neerkomt op een gemiddeld verbruik van 0,1 liter per 1.000 kilometer.
Verder werden de maar zwak oplichtende waarschuwingslampjes voor de neutraalstand en benzinereserve en de koppeling regelmatig in het logboek genoemd. De 15.000-beurt (€ 424,-) omvatte, naast het bijstellen van de koppeling, ook het vervangen van de remblokken achter. Kort daarna kregen we te maken met de eerste van in totaal drie lekke banden (één achter, twee voor). Dat was voor de betrokken rijders natuurlijk vervelend, maar het was de moeilijk aan te rekenen. Helaas werden de klachten over de met name in koude toestand nadrukkelijk happende koppeling niet minder, waarop deze bij kilometerstand 24.150 opnieuw afgesteld. Helaas zonder succes. Overigens werden gelijktijdig ook wat originele Ducati-accessoires gemonteerd. Waar de carterplaat, de valbeugels en de mistlampen meer optisch dan echt praktisch van aard zijn, is de handvatverwarming met drie regelniveaus in dit jaargetijde uiterst welkom. Hetzelfde geldt voor de hoge toerruit, die zich echter nog moet gaan bewijzen op een langere afstand. Ook de aluminium zijkoffers wachten nog op hun eerste uitgebreide trip, maar na de eerste nacht in de buitenlucht was er op een van de sloten al lichte corrosie ontstaan. Rond de afgelopen Kerst kreeg de Ducati een nieuwe kettingset en een vers achterwiellager. Kosten: € 560,-.
De commentaren in het logboek over de rijeigenschappen zijn eensgezind en ronduit lovend: sportief, levenslustig motorblok, uitgebalanceerd rijwielgedeelte, dat trouwens enerzijds stug genoeg is voor sportief stuurwerk en anderzijds comfortabel genoeg om ontspannen te toeren. Daarbij zit je als rijder én ook als passagier ronduit comfortabel. Onder de streep een geslaagde allroad!
