Eerste Test Ducati Multistrada 1200 Enduro Pro

Je zou misschien verwachten dat ze bij een sportief merk als Ducati al licht nerveus worden als ze zand in de schoenen hebben. Maar niets is minder waar, want de Italianen verkennen met hun Multistrada-gamma steeds nadrukkelijker de grenzen van het avontuur. Afgelopen jaar lanceerde Ducati met de Multistrada Enduro nog een hardcore versie van de standaard Multistrada en daar gaat nu nog een schepje bovenop met deze nog ruigere Enduro Pro, een extreme hoogpoter op echte noppenbanden in een wel heel opvallende zandkleur.

Afgelopen jaar verbaasden we ons nog over de Multistrada Enduro, het nog nadrukkelijker op avontuur geënte broertje van de standaard Multistrada. Een 152 pk sterk superbike-blok gecombineerd met draadspaakwielen (voor 19 inch, achter 17), 254 kilo rijklaargewicht en speciale offroad-modi voor motormapping, tractiecontrole en ABS. Veel gekker moest het niet worden in Bologna. Toch? Dat was even buiten de waard gerekend, want de Italianen gooien er nu met de nieuwe Multistrada Enduro Pro doodleuk nog een overtreffende trap overheen. Waarom? Omdat er ten eerste uiteraard met een scherp schuin oog naar concurrenten als BMW en KTM wordt gekeken, die op hun beurt ook één of meerdere hardcore varianten van hun standaard allroad-machine in het gamma hebben, en ja, dan kun je niet achterblijven natuurlijk. En ten tweede omdat de overtreffende trap de Italianen nu eenmaal in het bloed zit. Denk bijvoorbeeld aan hyperexclusieve dwarsstraatjes als de 1299 Superleggera of de XDiavel S.
Afijn, in het Multistrada-palet heet die alles overtreffende trap dus Multistrada 1200 Enduro Pro. Een hele mond vol, en ja, zo oogt deze nieuwe avonturier ook. Man, wat een brok motorfiets staat er dan voor je neus. Daar kun je met recht het hele arsenaal journalistenclichés in de trant van tank op wielen, slagschip of mammoettanker op loslaten. Allereerst is er natuurlijk die exclusieve zandkleur die best even binnenkomt en links en rechts gekscherend een beetje geassocieerd werd met de kleur van de taxi’s van onze oosterburen. Maar goed, het is de enige smaak die er is, en zwart is ook maar zwart. Ook de standaard Pirelli Scorpion Rally banden om de draadspaakwielen, optioneel rubber onder de Multistrada Enduro trouwens, doen met hun ruige genopte looks een flinke hardcore-duit in het zakje. En dan is er nog die als uit graniet gehouwen schouderpartij van de Enduro Pro, met name als je er vanaf de achterzijde naar kijkt. Het resultaat van een gigantische 30 liter tankinhoud, net als de Multistrada Enduro trouwens, en de door Touratech gemaakte stalen valbeugels, die de tank bij een smak moeten beschermen en de toch al brede voorpartij nog eens extra benadrukken.

Die valbeugels, en ook de zandkleur en de lekker compacte titanium Termignoni einddemper, horen bij de extra’s van de Enduro Pro (zie voor de verdere extra uitrusting ook kader), die met een rijklaar gewicht van 261 kilo nog eens 7 kilo meer spek op de botten heeft dan de Multistrada Enduro. En dan hebben we het nog niet eens over de enorme zithoogte van liefst 870 mm. Met mijn 1.85 meter is het nog een flinke zwaai om in het zadel te komen en het gewicht aftastend kom ik net met de tenen en de bal van de voet aan de grond. Voor kleinere rijders zal het dus én een stevige klauterpartij én een soort van koorddansen zijn om aan boord te komen en om stilstaand de balans houden.
Eenmaal in het zadel went die zithoogte snel, het geeft in ieder geval een meer dan vorstelijk beeld op het verkeer om je heen en de zit zelf is eigenlijk heel ontspannen, met een aangenaam breed en vooral ook hoog stuur in de knuisten en een comfortabel zadel onder je. Niet onbelangrijk, want met de 30 liter tankinhoud en een verbruik dat tegen de 1 op 20 aanschurkt, heb je een sensationeel forse actieradius van bijna 600 kilometer en kun je het dus wel een poosje uitzingen in dat zadel!
Met de koppeling is het aanvankelijk ook even vrienden worden, want naast het feit dat deze vrij veel handkracht vergt, is het eerste aangrijpen behoorlijk happerig, wat bij het wegrijden even aandacht vraagt, mede ook door de tamelijk directe gasrespons. De zesbak schakelt verder trouwens heel nauwkeurig, maar is wel een tik hakerig.
Meer gewenning vragen de Pirelli Scorpion Rally banden, althans op asfalt. In de eerste paar bochten lijkt het alsof je met veel te zachte banden onderweg bent en geeft de Ducati het gevoel om direct na het eerste insturen onder je weg te vallen. Ook dit went, al blijft het wat wringende gevoel in het korte bochtenwerk overheersen. Voer je de snelheid op, dan wordt het stuurgevoel al snel een stuk beter, maar helemaal neutraal voelt het door die banden echter nooit.
De snelheid opvoeren laat de bekende en beresterke 1.198 cc V-twin van deze Multistrada zich uiteraard geen twee keer zeggen, want sjouwen wil ‘ie wel. Net als het rijwielgedeelte met elektronisch verstelbare vering is het 152 pk sterke blok volledig identiek aan dat van de Multistrada Enduro en heeft het vier verschillende rijmodi: Sport, Touring (beide 152 pk), Urban en Enduro (beide 100 pk). In de Sport-modus is het hengstenbal en alle hens aan dek! Vanaf zo’n 2.000 toeren loopt het blok dan al lekker smeuïg en is de gasrespons voorbeeldig, maar het echte geweld speelt zich af tussen pakweg 6.000 en 9.500 toeren, waar de V-twin echt ongegeneerd met zijn krachten smijt, vergezeld van een imponerende en intense sound uit de Termignoni-demper. Jammer is wel de voelbare koppeldip tussen de 4.000 en 6.000 toeren, die met name bij het uitkomen van bochten opvalt.
De aan deze rijmodus gekoppelde instelling van het veersysteem zorgt in de basis voor veel rust aan boord, maar met name achter lever je een stukje comfort in ten opzichte van de Touring-modus. Ook in deze modus heb je het volledige pk-arsenaal tot je beschikking, maar de gasrespons is wat minder scherp, de elektronische hulpsystemen zijn net even wat defensiever ingesteld en de vering is dan heerlijk comfortabel, al vertroebelen de noppenbanden het comfortbeeld op asfalt wel enigszins.

Het ruitje op de Enduro Pro is makkelijk met één hand te verstellen, maar is wel een stuk lager dan het exemplaar van de standaard Enduro. Het is niet meer dan een noodverbandje om de rijwind van je bovenlichaam weg te houden, maar in het terrein is een korter ruitje nu eenmaal wat praktischer en bij een buiteling over het stuur ook net even wat veiliger dan een formaatje thermopane. En het draagt uiteraard ook bij aan de ruige offroad-looks van deze Enduro Pro. Het blijft echter niet bij looks alleen, want deze Multistrada neemt expedities in het terrein uiterst serieus. De Pirelli Scorpion Rally banden noemden we al en daarnaast is de Enduro Pro, net als zijn evenknie trouwens, voorzien van een robuuste carterbeschermplaat en een aantal andere praktische zaken. Zo kunnen de rubbers op de voetsteunen snel worden verwijderd, waarna je een stel gekartelde exemplaren hebt met lekker veel grip. Ook het rempedaal is gekarteld en is makkelijk in twee hoogtes te verstellen.
De hoge positie van het stuur komt eenmaal in het terrein ook volledig tot zijn recht, want staand op de pedalen klopt het ergonomische plaatje helemaal. Handvatten en hendels liggen heel natuurlijk in de handen en ook de knieën sluiten heel goed op de gigantische benzinetank aan, wat in het terrein een bijzonder goed en vertrouwd gevoel over de motor geeft.
Naast het tot 100 pk beknotte vermogen is de tractiecontrole in de Enduro-modus uiteraard op terreingebruik geconfigureerd, is de wheelie-controle uitgeschakeld en is het ABS achter niet actief, waardoor het achterwiel gewoon kan blokkeren en er ruimte is voor drifts. In de Enduro-modus worden uiteraard ook de settings van het elektronische veersysteem aangepast. De demping wordt dan behoorlijk stug om de aanzienlijke massa van de Enduro Pro behoorlijk in haar beweging af te remmen en zo doorslaan te voorkomen. En zo dender je met de enorme Ducati toch met verbazingwekkend gemak over onverharde paden en niet al te zware karrensporen. Daar zijn de Pirelli Scorpion Rally’s, achter met een opvallend schoepenpatroon, ook helemaal in hun element en geven ze prima feedback over grip en tractie. Maar als de ondergrond een flink stuk muller wordt, dan wordt het echt werken en zwoegen met de Enduro Pro. Het aanvankelijke enthousiasme van de Pirelli’s wordt dan, in handen van een amateur-zandtoerist althans, voelbaar al snel minder, maar daarnaast gaan ook het hoge gewicht en de gigantische afmetingen de Ducati in de weg zitten en kruipt ook het psychologische effect van het crashen van een liefst € 26.790,- kostende machine tussen de oren….

En daarmee komen we bij de essentie en ook de hamvraag van het verhaal: een standaard Multistrada is al een behoorlijke brok motorfiets, maar deze Enduro Pro zet zijn basisvariant met zijn gigantische voorkomen letterlijk in de schaduw. Dat dwingt toch een bepaalde mate van respect af. Maar voor wie is deze avonturier nu precies? Tja, dat is een vraag waar we zelfs in de afsluitende regels van deze test nog mee worstelen. Als asfalt de voornaamste ondergrond is waar je op rijdt, dan is de technisch identieke Multistrada Enduro alleen vanwege de banden al de betere optie. En dan ben je ook nog eens € 1.900- voordeliger uit. Die verslavend lekker klinkende Termignoni kun je er dan altijd nog wel los bij aanschaffen. Maar ja, motorrijden en zeker Ducati rijden is een keuze die je met je hart maakt en dan spelen niet-rationele zaken als de grootste, de ruigste en de duurste op de achtergrond een rol. En ja, misschien ga je ooit wel aan dat avontuur naar pak ‘m beet Mongolië beginnen…. Ach, soms is het ook beter om niet op alle vragen een pasklaar antwoord te hebben.