Praktijktest 6 sets toerbanden

Het is doffe ellende. Je droomt van een zonnige motorrit en het giet weer pijpenstelen. Moet je daardoor je goede humeur laten verpesten? Nee! Want met de beste banden wordt zelfs regenrijden leuk. Zes actuele toerbanden in een vergelijkingstest. In de regen, maar natuurlijk ook in stralende zonneschijn.

We beginnen dit verhaal meteen met een heikel punt, voordat we met pen en papier of (meer waarschijnlijk en pijnlijker) met toetsenbord door onze lezers om de oren worden geslagen. Ook dit jaar kunnen we namelijk helaas geen slijtagegegevens leveren in onze toerbandentest. We zijn ons ervan bewust dat dit onderdeel juist voor de groottoeristen en andere kilometervreters heel belangrijk is. We zijn er daarom ook best trots op dat dit soort testgegevens over zowel kwantiteit (hoe lang gaan ze mee?) als kwaliteit (en hoe rijden ze na deels versleten te zijn?) alleen in onze bandentesten te vinden zijn. Daarmee komen we echter ook op de grote ‘maar’.
Omdat die slijtagetest extreem arbeidsintensief is, kunnen we de slijtagemeting en de beoordeling van de stuureigenschappen in deels versleten toestand in onze bandentesten maar in één categorie per jaar uitvoeren. In het vorige nummer was de sportbandentest mét die slijtagemeting te lezen, waarbij we met zes Kawasaki ZX-10R’s een rit van 4.000 kilometer door Europa reden. Vorig jaar moesten de allroadbanden op een BMW R1200GS een soortgelijke test ondergaan. Daarmee zal duidelijk zijn dat de toerbanden in onze testplannen voor volgend jaar bovenaan het lijstje staan.
Zeker aangezien er sinds de vorige grootschalige test in dit segment veel is gebeurd. In 2015 zijn we met zes Yamaha FJR1300’s op reis gegaan om de toen actuele GT-versies van de toerbanden in het bochtenparadijs van Corsica flink op hun donder te geven. Voor twee types was dat zelfs iets té veel: De Conti RoadAttack 2 GT en de Pirelli Angel GT verloren tijdens deze ‘Mare-e-monti-tour’ met name op de voorband dramatisch veel profiel – de Conti zat na 3.000 kilometer zelfs al aan de in veel Europese landen geldende wettelijke limiet van 1,6 millimeter (Nederland 1,0 mm). Bij de rest bleef de slijtage na 4.000 kilometer nog binnen de perken, voor met 30 à 35 procent restprofiel, achter tussen 40 en 50 procent.

Terwijl enkele sets uit die vergelijkingstest – naast de al genoemde Pirelli ook de Bridgestone T30 Evo en de Michelin Pilot Road 4 – nog steeds het actuele type in het toersegment zijn, hebben de andere drie topmerken hun banden ondertussen flink verbeterd. Helemaal vers uit de bandenbakkerij komt dit jaar de Conti RoadAttack 3, de Dunlop RoadSmart III en Metzeler Roadtec 01 zijn al sinds vorig jaar op de markt.
Het is tricky om nu al te speculeren over de slijtvastheid van deze drie, vooral omdat de prestaties van deze banden voor een deel enorm veranderd zijn. Desondanks kunnen we door een aantal opvallende zaken alvast een tendens zien, die we bij de komende slijtagetest zeker willen gaan verifiëren.
Het grote probleem bij Conti tot dusver was de zeer bijzondere vorm van de profielgroeven. Niet alleen bij de toerbanden, bij de sportbanden en de allroadbanden zagen we iets soortgelijks. Het Attack-design met de opvallende ‘tandvormen’ zag er weliswaar prachtig uit, maar bij onze levensduurtest sleet het rubber op die punten bijzonder snel. De nieuwe RoadAttack 3 doet het helemaal zonder deze fraaie designgrappen. Het groevenpatroon is – zo benadrukken de Conti-ingenieurs – in de eerste plaats functioneel gehouden en moet vooral voor een effectieve waterafvoer zorgen. Met succes, want in tegenstelling tot zijn voorganger kan deze RoadAttack 3 ook in de regen heel goed uit de voeten. De nummer 3 in de RoadAttack-reeks staat in de natte test op een gedeelde tweede plaats met de Michelin Pilot Road 4 en Pirelli Angel GT. Daarmee heeft Conti op dit gebied eindelijk een grote stap vooruit gezet.
Verder doet dit nieuwe profiel echter ook vermoeden dat de vorming van kale plekken zoals bij de oude puntvorm nu voorbij is. Zo’n dramatisch slijtagebeeld als in de 2015-test, waar de RoadAttack 2 GT na 4.000 (weliswaar intensieve) testkilometers onder een millimeter restprofiel was aangeland, zullen we bij de RoadAttack 3 vermoedelijk niet meer zien.

Gaan we meteen over naar een andere opvallende verandering in profielvorm: met de Roadtec 01 heeft Metzeler vorig jaar eveneens bekende stijlelementen overboord gegooid. Met een opmerkelijk soort lamellenpatroon heeft de nieuwe toerband van de fabrikant uit München een uiterlijk dat een kruising lijkt tussen bepaalde klassieke Metzelers van vroeger en een regenband. Je zou kunnen denken dat Metzeler daarmee ietwat inspringt op de retrotrend, maar ook hier geldt – net als bij Conti – vorm volgt uit functie.
En welke functie dat is, dat blijkt wel in onze test op de natte testbaan. Dankzij zijn licht ‘kneedbare’ gevoel – en da’s overwegend positief bedoeld – geeft de Roadtec 01 het beste gevoel op nat wegdek, met duidelijke feedback. Sommige rijders in onze test vonden dit zeer directe en goed in te schatten gevoel zelfs bij het sturen op droge wegen erg fijn, ook al levert de band daarmee iets aan bochtenstabiliteit in.
Helemaal onbekend is deze karakteristiek van dit soort profiel niet. Als we in de beoordelingen per band een rijtje verder naar rechts kijken, zien we de Michelin Pilot Road 4, die al in 2014 met zo’n soort groevenpatroon verscheen. In de meeste opzichten was hij – mede dankzij deze lamellenvorm – op nat wegdek onverslaanbaar. Tot vorig jaar de Roadtec 01 de zege op het regenonderdeel pakte, een plaats die hij ook dit jaar weet vast te houden. In 2015 was Metzeler met de Z8 Interact nog de winnaar in de slijtagetest, of de Roadtec 01 met zijn uitstekende grip in de regen en prima stuureigenschappen en grip op binnenwegen dat weet te evenaren, wordt spannend.
Misschien is het juist wel de derde ‘nieuwe’ band in deze vergelijkingstest die in zo’n veelomvattende test met slijtagemeting en beoordeling van rijeigenschappen in deels versleten toestand volledig tot zijn recht zal komen. In de pure prestatietest van dit jaar blijft de Dunlop RoadSmart III nog wat onopvallend. Bovendien hadden we in eerste instantie te kampen met een klein kwaliteitsprobleem in de vorm van een achterband met hoogteslag. Bij de sportbandentest in het vorige nummer wist de SportSmart 2 Max in elk geval de slijtagetest te winnen, wat goede vooruitzichten biedt voor de RoadSmart III. Op naar de grote toerbandentest van 2018…