GP Wegrace Jerez, Spanje
Het circuit van Jerez wordt gekarakteriseerd als een baan waar Yamaha de bovenliggende partij zou moeten zijn. Bovendien zouden de verwachte hoge temperaturen de machines van Valentino Rossi en Maverick Vinales in de kaart moeten spelen. Het werd echter het weekend van Dani Pedrosa en Honda. Pedrosa dicteerde het weekend van de eerste training tot en met de laatste raceronde, terwijl de Yamaha-fabrieksrijders worstelden in de zinderende hitte in Zuid-Spanje. Jorge Lorenzo vierde zijn eerste podium voor Ducati als een zege.
Sinds Dani Pedrosa onder de vleugels van Alberto Puig in 2001 in Suzuka zijn Grand Prix-debuut maakte als veelbelovende 125 cc-coureur heeft de Spanjaard elk jaar meerdere malen op het podium gestaan. Een jaar later won Pedrosa in Assen zijn eerste Grand Prix en zijn thuisrace in Jerez markeerde een periode van zestien seizoenen op rij met minimaal één zege. Nadat hij twee weken eerder in Austin als derde eindigde, bevestigde Pedrosa in Jerez wat zijn Honda-merkgenoten Marc Marquez en Cal Crutchlow al voor het weekend beweerden: vanwege zijn vermogen om de voorband te ontzien zou vedergewicht Pedrosa wel eens de te kloppen man kunnen worden in de 3000e Grand Prix in de historie. En waar Crutchlow al na vijf ronden een mogelijke podiumplaats weggooide en Marquez in de slotfase besefte dat een tweede plaats het maximale was, behaalde de 31-jarige Pedrosa in een tactisch schaakspel een zeer gecontroleerde overwinning; zijn dertigste in de koningsklasse en zijn derde MotoGP-overwinning op zijn geliefde Jerez. In de tropische buitentemperaturen wist Pedrosa het beste om te gaan met de banden. Een dag eerder had hij na een fascinerend duel met Marquez – die bewust Pedrosa het tempo liet maken – zijn eerste pole sinds Maleisië 2015 behaald. Op zondag sloot hij aan bij, wat inmiddels een traditie lijkt te worden in Jerez: voor het vierde opeenvolgende jaar won de man die startte vanaf de pole. Nadat hij in het begin een klein gaatje sloeg ten opzichte Marquez en de weer ijzersterke Johann Zarco liet Pedrosa zijn teamgenoot nooit dichterbij komen dan 0,9 seconde. “Het was niet zo makkelijk als het leek”, lachte Pedrosa na de honderdste Repsol/Honda-overwinning in de MotoGP. “Ik probeerde het gaatje met Marc te managen, maar ik merkte dat ik minder grip had dan tijdens de kwalificatie. Ik kwam zelfs even naast de baan terecht. Ik wilde het gat niet te groot maken, omdat ik niet wist of de medium-achterband het zou houden.”
Die hield het wel en na een paar waarschuwingen koos Marquez voor de zekerheid van de tweede plaats. De nieuwe ‘Big Bang’-Honda, die enkele Grands Prix geleden nog een zorgenkindje leek, bleek plotseling superieur.
In de aanloop naar zijn zeventiende Grand Prix-seizoen gooide Pedrosa het roer om. Giacomo Guidotti kwam van Pramac Ducati om crewchief Ramon Aurin te vervangen, het Amerikaanse Wasserman nam zijn management uit handen en Sete Gibernau trad toe tot Pedrosa’s entourage. Gibernau ziet zichzelf ‘niet als een riding coach maar als een vriend’. “Ik sta ook niet laangs de baan, maar blijf bewust in de box. Ik voel me deel van de reis waar Dani mee bezig is”, meende Gibernau filosofisch, nadat hij in het parc fermé een paar tranen had weggepinkt. “Een rijder moet in zichzelf geloven en ik denk dat Dani net zo veel talent en ervaring heeft als de besten op de grid. Hij is heel sterk, maar het is moeilijk om het hoge niveau een heel seizoen vast te houden. Je leert ook van slechte ervaringen; dat weet ik zelf en dat weet Dani ook. Daar moet je kracht uit putten.”
Gibernau omschreef dat ‘het leven ons al jaren geleden samenbracht’, maar schaarde zich niet achter volgers die meenden dat Pedrosa sinds zijn entree in 2006 al eens een MotoGP-titel had verdiend. “Hij is het nooit geweest en dus heeft hij de titel ook niet verdiend, vind ik. Ik denk wel dat we het beste van Dani nog niet hebben gezien. Maar je kunt nog zo’n mooi script schrijven, de acteur moet het uitvoeren. Het is aan hem om meer uit zichzelf te halen.”
Pedrosa vertelde dat hij was gegroeid van het jonge talent dat onbevangen hard reed tot een ervaren analyserende coureur. “Ik begrijp nu meer hoe het werkt en hoe je iets kunt laten gebeuren. En als het lukt, is het nu leuker. Het is nu moeilijker om iets onbewust te laten gebeuren.”
In de WK-stand steeg Pedrosa achter Marquez naar de vierde plaats. De regerende kampioen was zeer content met zijn tweede plaats. “Vooraf wist ik dat dit één van mijn moeilijkste weekends zou worden, omdat ik mijn stijl in Jerez maar moeilijk maximaal kan benutten”, vertelde Marquez, die voor de hardst mogelijke bandencombinatie opteerde. “Ik pushte wel, maar binnen de grenzen. Mijn harde voorband was het kritische punt, want voor mijn stijl is hij eigenlijk niet hard genoeg. Als hij voor Dani al zacht aanvoelt, is het voor mij nog erger.”
Met een medium/medium-combinatie reed Jorge Lorenzo naar het honderdste MotoGP-podium voor Ducati. In de warm-up had de vijfvoudig Jerez-winnaar samen met Maverick Vinales de snelste tijd gereden, maar in kwalificatie was Lorenzo niet verder gekomen dan de achtste startplaats naast Valentino Rossi. Drie dagen na zijn dertigste verjaardag reed Lorenzo met afstand zijn beste race van het jaar. Lorenzo passeerde Rossi en Vinales, profiteerde van de crashes van Andrea Iannone – die in de openingsronde als derde voorbij start-finish was gekomen – en Crutchlow en wees in de twaalfde van 27 ronden de heftig tegenstribbelende Johann Zarco terug. Het verschil met winnaar Pedrosa mocht dan nog altijd vijftien seconden bedragen, na drie tegenvallende raceweekends voelde de derde plaats als een overwinning voor Lorenzo. “Dit is het mooiste verjaardagscadeau dat ik kon krijgen”, jubelde Lorenzo. “Dit betekent meer dan winnen met een Yamaha. Hoewel de kwalificatie tegenviel, wist ik dat ik snel genoeg moest zijn voor de top 5. De pace in de race was langzaam, en ik kon Zarco moeilijk achter me laten, maar toen ik dat had gedaan, wist ik dat een podium echt mogelijk was.”
Precies een jaar nadat hij bekend maakte te vertrekken bij Yamaha, kon Lorenzo het niet nalaten uit te halen naar critici die hem al bijna hadden afgeschreven. “Aan mijn mentaliteit hoeft niemand te twijfelen. Iedereen in dit kampioenschap is gemotiveerd. En zeker een rijder met overwinningen en wereldtitels.” Hij vertelde ‘harder dan ooit’ te hebben gewerkt. “Slimmer voorbereiden, de situatie wetenschappelijker benaderen en vooral ook meer fysieke training doen. Ik moest meer spiermassa kweken. Ik heb harder gewerkt – en ik heb het moeilijker gehad dan ooit.”
Paolo Ciabatti, Ducati’s MotoGP Project leider, verheugde zich over de vijfde plaats van de sterk naar voren gekomen Andrea Dovizioso en de knappe zevende positie van Danilo Petrucci op de derde GP17, maar hij was vooral opgetogen over de eerste gezamenlijke top 3-klassering van Ducati en Lorenzo. De Spanjaard was na zijn vertrek bij Yamaha tegen een zwaarder karwei aangelopen dan hij had gedacht, bevestigde Ciabatti. “Na de eerste test in Valencia was Jorge heel positief, en wij allemaal. Maar tijdens die test werden de winglets nog gebruikt. Daarna hebben we zonder gereden en was het goede gevoel er niet meer. Wij hadden niet gedacht dat het verdwijnen van de winglets zo nadelig zou zijn voor onze machine. Daarna is Jorge aan het zoeken gegaan. Hij heeft in Argentinië zijn positie op de motor veranderd en is gaan leren hoe hij de duimrem moest gaan gebruiken. Dat is een hele omschakeling voor iemand die in negen jaar niet gewend was geweest om de achterrem te gebruiken. Jorge is net dertig geworden en had rustig zijn carrière uit kunnen rijden bij Yamaha. Hij wilde een nieuwe uitdaging. Ik vind hem makkelijker in de omgang dan veel mensen zeggen. Bij ons kwam hij binnen een gepassioneerd team terecht, en ik geloof dat hem dat wel past.”
Valentino Rossi behield de leiding in de tussenstand, maar behaalde met een zeer magere tiende plaats zijn een na slechtste finish in 21 Jerez-starts. “Gezien de resultaten die we hier in het verleden hadden gehaald, hadden we niet verwacht dat we zo’n moeilijk weekend zouden hebben. Vooral niet zo’n moeilijke race”, gaf de winnaar van vorig jaar toe. Terwijl vorig jaar de Yamaha zich het beste voelde bij hoge asfalttemperaturen, was Rossi nu wanhopig op zoek naar grip. “De achterband spinde steeds bij acceleratie. We hadden de balans aangepast, omdat we bang waren dat de medium achterband het niet zou houden. Maar met remmen en insturen werd het alleen maar slechter. Aan het eind van de race moest ik van het gas omdat ik last kreeg van extreme vibratie.” Rossi zag rookie Jonas Folger en Aleix Espargaro voorbijkomen, maar had tijdens de race ook nooit verder naar voren gereden dan een vijfde plaats. “De achterband werd niet slechter, hij had gewoon geen grip.” Een aanpassing na de warm-up draaide Rossi weer terug. “Nu is het makkelijk om te zeggen dat dat een fout was. Maar we moesten iets proberen.”
Met een zesde plaats liep Maverick Vinales vier punten in op zijn teamgenoot Rossi. Ook de Spanjaard maakte een heel moeilijk weekend door. Op zaterdag kampte hij met de linkerzijde van de achterband, op de wedstrijddag wilde de rechterkant van de voorband niet meewerken. Vinales was even vijfde, maar maakte fouten en zakte zelfs terug naar de negende positie. Door crashes schoof hij twee plekken op en ook Andrea Dovizioso moest wijken. Maar tien ronden voor het einde draaide de Italiaan – bepaald geen liefhebber van Jerez – de rollen definitief weer om. “Na de snelste tijd in de warm-up dachten we nog dat hij ‘m kon winnen. Maar als je de data ziet, mag je blij zijn dat hij de machine heel binnen heeft gebracht”, oordeelde Wilco Zeelenberg. “Het probleem in de linker bochten hadden we opgelost, maar in rechter bochten was hij tien tot vijftien kilometer langzamer dan normaal.” “Remmen was een ramp”, vulde Vinales zelf aan. “Ik moest soms wel dertig meter vroeger remmen. Na zaterdag (en de vierde tijd, FW) hadden we de balans veranderd en in de warm-up werkte het. In de race (toen de asfalttemperatuur 18 graden hoger was, FW) niet meer. Heel teleurstellend. We weten niet waarom.”
In twee wedstrijden lijken de krachtsverhoudingen in de MotoGP weer volledig omgeslagen. Maverick Vinales won de eerste Grands Prix en met drie podiums op rij veroverde Valentino Rossi de leidende positie in het kampioenschap. Maar afgetekende overwinningen van Marc Marquez in Austin en Dani Pedrosa in het snikhete Jerez hebben het evenwicht vrijwel hersteld. En Dani Pedrosa presenteerde zich als derde winnaar in vier races. Het volgende treffen in Le Mans belooft op voorhand interessant te worden. Vinales won er in 2011 zijn eerste Grand Prix, Dani Pedrosa was er in drie klassen al eens de beste, Marc Marquez schreef er in de MotoGP en Moto2 races op zijn naam en Valentino Rossi liet er twee keer het Italiaanse volkslied spelen; de laatste keer wel twaalf jaar geleden. Vorig jaar heette de winnaar Jorge Lorenzo. Het was zijn vijfde MotoGP-zege op het Franse stop & go-circuit. Het omvangrijke palet aan voormalige winnaars maakt het lastig om een favoriet aan te wijzen. Zeker nadat in Jerez met oude wetten van de logica werd gespot.
