Rij-indruk BMW R1200GS 2017
Met de extra transmissiedemper van het Adventure-model, gemodificeerde schakelwalsbediening en nieuwe versnellingsbakassen en -lagers wil BMW de R1200GS betere schakelmanieren bijbrengen. Heerst er nu absolute rust in de aandrijflijn van de Duitser, die op de EICMA officieel werd gepresenteerd? Op deze pagina’s al het antwoord in een eerste rij-indruk.
Het eindverslag van de duurtest van de destijds nieuwe, deels vloeistofgekoelde BMW R1200GS (zie MotoPlus 18/2014) staat veel BMW-liefhebbers waarschijnlijk nog helder op het netvlies. En dan niet omdat hij het er zo goed vanaf bracht, integendeel. De test moest zelfs voortijdig worden afgebroken nadat een vastgelopen versnellingsbaklager het blok richting eeuwige jachtvelden verwees. De versnellingsbak van de Beierse allroad was zeker niet gevrijwaard van kritiek, en die mening was ook menig eigenaar van zo’n GS toegedaan. De meest gehoorde kritiek betrof het geluid uit de versnellingsbak en het dreunen bij afremmen op de motor. Voor het matige schakelen hielden ze bij BMW de koppeling verantwoordelijk. Door het gebruik van niet altijd even maatvaste drukonderdelen in de koppeling stroomde er te veel olie in de koppeling, waardoor de versnellingsbak niet lekker schakelde. Het vervangen van de drukstiften door exemplaren met de juiste maat bracht niet in alle gevallen de gewenste verbetering. Een matig schakelende bak is dus nog steeds gespreksonderwerp aan de stamtafel.
Het dreunen in de aandrijflijn, dat volgens BMW uit de cardanaandrijving afkomstig is, werd in het eerste jaar na het verschijnen van de laatste generatie GS al aangepakt. Tenminste, op het 2014-Adventure-model. Door de langere veerwegen is de hoek die de cardangewrichten maken groter dan bij het basismodel van de GS, waardoor voor een transmissiedemper werd gekozen om dat probleem op te lossen. In een direct vergelijk werkte het geheel veel soepeler en bleek het dreunen in de cardantunnel gereduceerd tot een aanvaardbaar niveau.
En nu? Met ingang van het komende modeljaar heeft de standaard R1200GS niet alleen die transmissiedemper gekregen, maar werd tevens de schakelwalsbediening gemodificeerd en werden de versnellingsbakassen en -lagers aangepast. En is alles nu goed? Om dat te ervaren, zetten we een R1200GS van modeljaar 2017 tegenover zijn voorganger. Na de koude start grijpen de tandwielen van de eerste versnelling volledig geruisloos in elkaar. Nieuw is dat niet. De na het starten waarschijnlijk nog oliearme koppeling veroorzaakte ook bij de vorige modellen geen problemen. Op een heuvelachtige en bochtenrijk traject laten we de beide boxers rustig op temperatuur komen. Om de paar kilometer wisselen we van zadel, steeds met hetzelfde resultaat. Twee rijders, één mening. Het huidige model schakelt hakerig. Met name in de laagste drie versnellingen gaat het schakelmoment vergezeld van een luid, metalig klinkend geluid. Maar niet onder alle omstandigheden. Rij je wat vlotter en met hogere toerentallen, dan schakelt de versnellingsbak nagenoeg geluidloos. Het ‘klink-klonk’ in de versnellingsbak is vooral bij gematigd alledaags gebruik bij constante snelheden en rustig accelereren hoorbaar. Dat komt ook overeen met onze ervaringen met veel testmotoren en de genoemde duurtestmachine.
En de nieuwe? De door BMW niet verder gespecificeerde modificatie van de schakelwalsbediening werpt duidelijk zijn vruchten af. Het bij het voorgaande model verhoudingsgewijs stugge schakelgevoel is op het 2017-model beduidend soepeler. De ‘schakeltikken’ zijn weliswaar niet volledig verdwenen, maar zijn tot een aanvaardbaar en onopvallend niveau gereduceerd. Dat de aanpassingen aan de versnellingsbak daarvoor verantwoordelijk zijn, doet de start met warme motor vermoeden. Het inschakelen van de eerste versnelling gaat nog steeds vergezeld van een hoorbare en voelbare ‘klak’. Dit waarschijnlijk net als voorheen door de koppeling veroorzaakte fenomeen is vergeleken met het voorgaande model slechts in beperkte mate verminderd. Maar in ieder geval genoeg om de voorbijgangers op het voetpad niet langer schrik aan te jagen als de eerste versnelling wordt ingeschakeld.
Het goede gevoel dat overheerst, kan ook aan de transmissiedemper worden toegeschreven. Die verricht ook in de standaard GS goed werk en elimineert het dreunen in de cardantunnel tot een aanvaardbaar niveau. Zelfs met de ESA-vering in de zwaarst belaste staat (twee personen), waarbij de cardan voorheen duidelijk hoorbaar was, heerst er nu rust in de aandrijflijn. Conclusie: helemaal perfect is de schakelcentrale van de GS nog niet. Maar de verbeteringen hebben wel een duidelijk merkbaar effect en wat dat betreft zou de nieuwe GS de meeste criticasters nu moeten kunnen overtuigen.
