GP Wegrace Brno, Tsjechië
Er waren veel rijders die op zondag de Grand Prix van Tsjechië zouden kunnen winnen, meende Jorge Lorenzo na de kwalificaties. Cal Crutchlow noemde hij niet. Toch klonk dankzij de 30-jarige LCR/Honda-coureur na 532 500 cc- en MotoGP-races zonder Britse winnaar eindelijk weer eens het ‘God Save The Queen’. Crutchlow was de onverwachte winnaar van een knotsgekke wedstrijd waarin gewaagde keuzes werden beloond. Valentino Rossi en Marc Marquez vergezelden Crutchlow naar het podium. Jorge Lorenzo finishte als laatste.
Maar liefst 35 jaar nadat Barry Sheene de 500 cc-Grand Prix van Zweden in Anderstorp won voor Boet van Dulmen en Jack Middelburg, zegevierde eindelijk weer eens een Britse coureur in de belangrijkste klasse. Op het circuit waarop hij vier jaar eerder zijn eerste top 3-klassering verdiende, leek voor Cal Crutchlow vanaf de tiende startplaats niets meer dan een rol in de marge te wachten. Toen hij na de start ook nog eens vijf posities verloor, reageerde menigeen hoofdschuddend op Crutchlows bandenkeus. Terwijl de meeste rijders op het natte circuit van Brno kozen voor een softe rubbersamenstelling voor en achter, koos de eigenzinnige Crutchlow zijn eigen pad. Het leek een doodlopende weg, maar het bleek een omweggetje naar de beste route voor een gedenkwaardig succes. “Eerlijk waar, ik was aan het ‘cruisen’”, grijnsde Crutchlow na afloop van weer een bizarre Grand Prix. “Ik had gewoon de beste bandenkeus gemaakt.” Die keuze maakte hij pas op de grid. Daar stond Crutchlow met twee softe compounds, toen hij besloot om voor hard rubber te kiezen. “Ik wist dat ik voor ook een harde compound moest gebruiken als ik achter ook voor de harde band zou kiezen, zeker voor ons met de Honda.”
Hoon veranderde in hulde voor Crutchlow, die op zaterdag op spectaculaire wijze een RC213V had afgeschreven. “Alleen het blok was nog bruikbaar nadat de motor zo’n zes en een halve meter had gevlogen”, grinnikte de Brit. “Daar moest ik me echt voor verontschuldigen en om het team dan zo terug te betalen, dat voelt goed.” Terwijl in het team van baas Lucio Cecchinello de tranen vloeiden na de eerste MotoGP-winst in elf seizoenen, balanceerde rauwdouwer Crutchlow een paar weken eerder op de toppen van zijn emotie. “Dat was toen mijn vrouw Lucy het leven schonk aan ons dochtertje. Maar dit is het wel meest emotionele moment van mijn racecarrière.”
Valentino Rossi en Marc Marquez, die beiden een warme sympathie koesteren voor de voormalige Supersport-wereldkampioen, hoorden het met een glimlach aan.
In de kwalificatie had Marquez op briljante wijze een nieuw polerecord gevestigd door volop te profiteren van de hem rijdende Rossi, die hij in de laatste bocht haarscherp passeerde, om vervolgens net het achterwiel te missen van de onbedoelde gangmaker Pol Espargaro. “Ik moest dat gaatje wel induiken als ik de pole wilde”, lachte Marquez. Met zijn vijfde pole van het seizoen bracht hij zijn totaal op 63, precies evenveel als de als tweede startende Jorge Lorenzo en zesde man Rossi. Een dag eerder ving Marquez tijdens de tweede vrije training met zijn linker knie en elleboog op wonderbaarlijke wijze een ogenschijnlijk niet te redden slide over het voorwiel op. Teamdata wees uit dat de Spanjaard een onwaarschijnlijke hellingshoek van 68,3 graden overleefde. Meteen na de slide stuurde hij de pitlane binnen. “Om even af te koelen.”
Toen de zon van zaterdag plaatsmaakte voor de regen op de racedag, maakten enkele rijders op de grid opmerkelijke keuzes, want de Yamaha-rijders Lorenzo en Rossi lieten naast een softe voorband een harde achterband monteren. Een faliekant foute keuze, zo leek het na de eerste paar ronden.
Bij het doven van het licht was Andrea Iannone vanaf de derde startplaats het snelst bij de eerste bocht, maar Marquez wees de winnaar van de Oostenrijkse Grand Prix al voor de eerste doorkomst terug. Lorenzo startte nog goed, maar werd na die eerste ronde pas als tiende geregistreerd, twee plekken voor teammaat Rossi. Dovizioso nam het initiatief over van Marquez, maar na twee ronden moest hij teamgenoot Iannone voor laten. De natte baan zorgde voor een ongewoon beeld, want Scott Redding (snelste in de warm up) en Hector Barbera bemoeiden zich zeer nadrukkelijk te met de verdeling van de podiumplekken. In de zevende ronde zorgde dat voor een unieke top 4: achter leider Iannone denderden Dovizioso, Redding en Barbera als een niet te stoppen Ducati-expres over de glinsterende baan. In de tiende ronde werd Dovizioso echter het eerste slachtoffer van een banden-tombola, toen hij door een ernstig slijtende voorband de eerste bocht miste. Terug in de pits vervolgde de ongelukkige Italiaan pas na aandringen van zijn team de race op zijn tweede machine met intermediates. Een paar ronden later parkeerde hij definitief zijn Desmosedici in de box.
Terwijl ook Redding door een haperende band van de tweede plaats zelfs terugzakte naar de vijftiende, werd duidelijk de meest populaire soft/soft-combinatie niet de sleutel tot ultiem succes zou zijn. Vanaf een vijftiende plaats begon Cal Crutchlow grote sprongen te maken toen de stabiliteitsvoordelen van zijn harde compounds bij het aanremmen bleken. Na vijf ronden had hij een achterstand van 10,8 seconden op kopman Iannone, maar vanaf de zesde ronde was Crutchlow sneller, véél sneller. Halverwege de race was hij achter Marquez opgeklommen naar de zesde positie, vijf ronden later verdrong hij Iannone van de leiding. In zijn spoor van spray was Valentino Rossi ook aan een onverwachte opmars begonnen, die hem van de dertiende naar de tweede plaats bracht, een plek die hij een handvol ronden voor het einde overnam van Iannone. Bij de Ducati-coureur vlogen letterlijk de stukken rubber van de band en hij was gedwongen het tempo drastisch te drukken. Iannone finishte balend als achtste, op 24,5 seconde.
Waar Crutchlow en Rossi verbaasden met hun onverwachte snelheid, zorgde Lorenzo voor gefronste wenkbrauwen en verbaasde blikken – ook binnen zijn eigen team. Weer leek Lorenzo vleugellam op de natte baan, totdat het asfalt wat begon op te drogen. Tot afgrijzen van zijn team stuurde hij echter na vijftien ronden de pitlane binnen om van machine te wisselen. Crewchief Ramon Forcada sprintte vanaf zijn stoeltje aan de pitmuur en probeerde vergeefs om Lorenzo op de van slicks voorziene M1 te laten vertrekken. Pas later zagen zijn mensen dat de band rubber miste, aldus Lorenzo. Voor slicks was het echter te nat en Lorenzo moest weer binnen komen om de race te beëindigen op zijn eerste machine. Daarmee reed hij drie ronden voor het einde, achter winnaar Crutchlow, de een na snelste raceronde. Wel werd hij zeventiende en laatste; zijn slechtste finish in zijn MotoGP-loopbaan. “Erg jammer, want het was een geweldige race. Min of meer”, vond Lorenzo. “In het begin had ik moeite met het remmen toen het nog natter was. Met de harde achterband en weinig grip moest ik het kalm aan doen en daarom viel ik ver terug. Toen de baan droger werd, werkte de band ook beter en kreeg ik meer vertrouwen. Maar een ronde of zeven voor het einde vloog het rubber van de voorband en moest ik binnen komen om te wisselen.”
Vooraan kon slechts een fout Crutchlow van zijn eerste MotoGP-zege afhouden. “Op de schermen dacht ik dat Valentino dichterbij kwam, maar dat bleek Barbera te zijn. Toen versnelde ik iets en vier ronden voor het einde ging ik bijna nog in de fout toen ik naar zes schakelde, terwijl ik daar steeds in de vijfde versnelling had gezeten.”, aldus de Engelsman, die eerder in Duitsland in de regen tweede werd. “
De gevolgen bleven minimaal en soeverein werd Crutchlow na een knappe race al de zesde winnaar van het seizoen. Twintig jaar nadat hij in Brno zijn eerste Grand Prix had weten te winnen, was Rossi zeer blij met zijn tweede plaats en zijn eerste podium sinds de winst in Barcelona. Marquez, die de hele wedstrijd in de top 5 vertoefde, werkte zich een paar ronden voor het einde voorbij de worstelende Iannone en de hevig tegenspartelende Barbera en legde beslag op de derde plaats. Ook Loris Baz bewees dat de ‘hard-hard’ een goede bandenkeus was: vanaf de zeventiende plaats in de eerste ronde werkte hij zich in de voorlaatste ronde langs zijn Avintia Racing-teamgenoot Barbera en claimde de vierde plaats. De Ducati-merkgenoten Eugene Laverty, Danilo Petrucci en Andrea Iannone volgden.
Op weg naar een historische zege had Cal Crutchlow werd elke doorkomst afgeleid door teambaas Lucio Cecchinello, die, hangend over de pitmuur, aangaf dat hij het kalm aan moest doen “Wat verwachtte hij nou”, vroeg de winnaar zich gekscherend af. “Dat ik me weer liet inhalen? Maar ik snapte hem ook wel. Als ik teambaas was geweest, zou ik waarschijnlijk nog erger zijn.”
Gedurende de eerste vijf ronden had Crutchlow zijn handen vol gehad om de harde banden op temperatuur te krijgen, daarna liep het geweldig. “Na een ronde of vijf tot tien dacht ik dat Valentino en ik deze race onderling zouden beslissen. Toen ik de leider in zicht had, wist ik dat ik een kans had. Mijn enige angst met de harde compounds was dat het weer zou gaan regenen, maar dat gebeurde dus niet. Ik werd steeds sneller, terwijl de andere rijders juist verloren. Toen wist ik dat ik kon winnen. De regen maakt de kansen voor de niet-fabrieksrijders beter. Dan moeten wij onze kansen pakken. Op een droge baan zitten we meer op de grens, in de regen lijken we met de Honda iets meer te kunnen pushen.”
Rossi typeerde zijn eerste ronden als ‘een nachtmerrie’. “Op een gegeven moment werd ik links en rechts ingehaald. Maar na een aantal ronden dacht ik dat het wel eens geen ‘flag to flag’-wedstrijd zou worden. En toen Cal me passeerde met de harde compound dacht ik dat het nog wel eens goed zou kunnen komen”, aldus de opgeluchte Yamaha-coureur. “De omstandigheden waren anders dan in de warm up toen het veel natter was. Op de grid hebben we nog overlegd en we keken ook wat de anderen deden. We namen een risico met de harde achterband, maar ik was niet zo dapper als Cal om ook vóór de harde compound te kiezen.”
Zijn strategie om met softe banden de race in te gaan, was niet de juiste geweest, gaf Marquez toe.
“Mijn fout, maar ik had verwacht dat we tijdens de wedstrijd nog zouden wisselen van machine omdat de baan hier snel op kan drogen”, legde de WK-leider uit. “Toen ik begreep dat dat niet zou gaan gebeuren, dacht ik met nog tien ronden te rijden ‘oké, ik moet de banden heel houden’. Ik zag dat Cal en Valentino de harde achterband hadden en die moest ik laten gaan. Daarna heb ik me gericht op de Ducati’s van Iannone en Barbera en met nog vier ronden te rijden heb ik aangevallen voor de derde plaats. Het belangrijkste was niet die derde plaats, maar het feit dat ik me hier onder alle omstandigheden goed voelde. In Assen (waar hij tweede werd, red.) en ook in Duitsland (waar hij won, red.) had ik het moeilijk in de regen. Hier zat ik meer op de lijn van de andere Honda’s met de natte set-up. Ik maakte me in de warm up nog zorgen, maar in de race was het beter.”
Terwijl Cal Crutchlow van de vijftiende naar de tiende plaats steeg in het klassement, passeerde Valentino Rossi teamgenoot Jorge Lorenzo. Marc Marquez voert met 53 punten voorsprong de stand aan, voor Rossi. Of de Italiaan nog in een tiende titel gelooft in 2016? “Nee. Ik heb te veel fouten gemaakt en we hebben wat pech gehad. Bovendien is Marquez niet alleen snel dit jaar, maar hij neemt ook steeds de goede beslissingen.”
