GP Wegrace Le Mans, Frankrijk
Het leek alsof de tijdmachine een jaar terug was gezet: Jorge Lorenzo nam in Le Mans vanaf pole position meteen de kop en stond die niet meer af. Zo deed Lorenzo het in 2015 zeven keer, zo deed de Spanjaard het in Frankrijk dit jaar voor het eerst – op Michelins. Teamgenoot Valentino Rossi werd tweede, terwijl Maverick Viňales zijn eerste MotoGP-podium verdiende. Marc Marquez was een van de acht crashers in de MotoGP-race.
De Franse Grand Prix op het Bugatti-circuit van Le Mans was spectaculair en sensationeel. Spannend was de vijfde Grand Prix van het seizoen echter niet. Jorge Lorenzo finishte met ruim tien seconden voorsprong op tweede man Rossi, de grootste winstmarge van het seizoen. De net 29 jaar geworden Lorenzo domineerde als vanouds, op een circuit waar hij al vier keer eerder de snelste was geweest in de MotoGP. Vorig jaar had hij zeven seconden minder nodig gehad voor de winst in Le Mans. Het glibberige asfalt en het karakter van de Michelin-banden zorgden er volgens de winnaar mede voor dat het een verre van eenvoudige race was geweest. “Voor de wedstrijd wisten we dat we een goede kans hadden, maar we moesten toch afwachten hoe het met de grip was na de Moto2-race”, vertelde Lorenzo. “Soms wordt de baan glibberiger door de Dunlop-banden en de volle tank is dan ook soms een probleem. In het begin was het inderdaad lastig om goed te remmen met de tank nog vol. Maar toen de tank leger raakte, voelde ik me beter, terwijl het voor de rest juist andersom werkte.”
De Michelins waren volgens Lorenzo mede een oorzaak dat de onderlinge afstanden nogal groot waren. “Met de Michelins lijkt het belangrijker te zijn geworden om de setting van je machine goed te hebben. Daarmee kun je een voordeel pakken ten opzichte van de rest. Met de Bridgestones kon je dat verschil niet zo maken met de setting en met je eigen stijl. ”
Tweede man Rossi deelde die mening niet. “Ik denk dat dat met de Bridgestones ook wel kon. Maar ik denk wel dat je inhaalacties preciezer moet plannen. Het is nu makkelijker om foutjes te maken.”
In andere bewoordingen beaamde Lorenzo de vaststelling van zijn teammaat. “Je hebt de machine met de Michelins nooit helemaal onder controle”, vond Lorenzo. “Met de Bridgestones was de stabiliteit beter. De hobbels voel je met deze banden ook meer.”
Toch complimenteerde Lorenzo een dag eerder nog de Franse bandenfabrikant, nadat hij een nieuw polerecord had gezet en voor pas de eerste keer op pole mocht starten in Le Mans. “Ik denk dat iedereen tevreden is met de nieuwe banden van Michelin”, vond Lorenzo, die in Jerez nog zeer kritisch was over het rubber. “Ze hebben hard en heel snel gewerkt. Iets wat we in het verleden misschien niet vaak zagen. We hebben een goede band om de race mee in te gaan.”
Van de laatste vijf Franse Grands Prix, vanaf 2012 toen de 1000 cc-machines hun herintrede maakten, won Lorenzo er drie en na zijn tweede tijd in de kwalificatie wist Marc Marquez al dat hem een zware opgave wachtte. “Als Lorenzo zich minder goed voelt dan vandaag en ik voel me beter, misschien kunnen we er dan een tijdje bijblijven”, lachte Marquez nog, om vervolgens toe te geven dat zijn Honda RC213V meer dan een hand vol was in Le Mans.
Marquez gaf aan tevreden te zijn met een podium – in Jerez nam hij bewust gas terug toen gaan voor de winst te ambitieus bleek – maar zover zou het niet komen. Op bizarre wijze gingen hij en de voor hem rijdende Andrea Dovizioso in de zestiende van 28 ronden in perfectie synchronie onderuit. Voor de onfortuinlijke Dovizioso was het al zijn derde racecrash van het jaar, voor Marquez zijn eerste. Nadat Jorge Lorenzo in Argentinië in de fout ging en Valentino Rossi in Austin hard ten val kwam, voegde Marquez zich in Le Mans in dat rijtje. “We beginnen dus min of meer weer vanaf nul”, interpreteerde Lorenzo de situatie. Toch hield Marquez nog drie punten over aan de Franse Grand Prix: met een zwaar gehavende machine, waarvan onder meer een stroomlijndeel ontbrak, werd hij op één ronde dertiende en laatste.
De Grand Prix van Frankrijk werd een crashfestijn, dat acht slachtoffers eiste. Scott Redding was de enige uitvaller die zijn Ducati met technische problemen aan de kant zette. Achter Lorenzo streden de Ducati-coureurs Andrea Dovizioso en Andrea Iannone aanvankelijk om de tweede positie, vóór Marc Marquez. Valentino Rossi, in Jerez nog op pole, moest vanaf de zevende startplaats komen en was op zaterdag de minste van de vier Yamaha-rijders geweest tijdens de kwalificatie. “Onze strategie in de kwalificatie was niet goed en ik raakte in het verkeer terecht. Daarna maakte ik zelf een fout”, gaf de Jerez-winnaar toe.
Ondanks een slechte start vocht Rossi zich naar voren, passeerde de gebroeders Espargaro en daarna ook Marquez en Dovizioso. Iannone, op zaterdag al onderuit gegleden in de tijdtraining, crashte toen hij net de tweede plaats had overgenomen van teamgenoot Dovizioso. Een ronde later ging ook Cal Crutchlow onderuit; zijn vierde racecrash in vijf wedstrijden leverde een treurige balans op. De zonderlinge crash van Dovizioso en Marquez in de zestiende ronde baarde echter meer opzien. Dovizioso vertelde later dat hij met twee graden meer hellingshoek in de bocht de controle over de voorkant van de Desmosedici was verloren. “Helaas is het een karaktertrekje van de Michelins dat ze niet waarschuwen voordat ze gaan”, baalde Dovizioso.
Marquez gaf toe dat hij telkens gedwongen was om op de limiet te rijden om bij te blijven. “We hadden een goede pace, maar plotseling was ik de voorband kwijt. Toen ik in het grind lag, realiseerde ik me dat Dovi daar ook lag”, aldus de Honda-coureur. “Als je steeds veel verliest onder acceleratie en je dat steeds met remmen probeert goed te maken, ligt een foutje op de loer. Ik had de medium voorband gekozen en dat was een goede optie. Het was een nadeel met het remmen, maar het was wel de enige mogelijkheid om de machine een bocht door te krijgen.” De Yamaha-mannen waren in Le Mans te sterk voor hem geweest. “Toen ik viel, lag ik al ver achter Jorge en toen Valentino me passeerde, probeerde ik niet meteen te counteren want ik kende mijn plek.”
De crash had hem echter toch nog verrast, vertelde Marquez, en de race had hem andermaal duidelijk gemaakt waar de pijnpunten van de Honda lagen. “We moeten beter uit de hoeken komen, want het is te moeilijk om daarna de verloren tijd goed te maken. Vorig jaar was ik hier de enige finishende (fabrieks-) Honda en we wisten dat we het lastig zouden krijgen. Zoals ik reed kun je het een aantal ronden volhouden, maar een hele race zo doorgaan, vraagt heel veel van je concentratie. We weten waar we ons moeten verbeteren, maar we weten ook hoe moeilijk dat dat is, omdat we de blokken dicht moeten blijven.”
Niet verrassend pleitte Honda’s Livio Suppo er in Le Mans voor om de regel op te heffen die motorontwikkeling gedurende het seizoen blokkeert. Daarmee ging de Italiaan wat al te gemakkelijk voorbij aan het feit dat Honda zelf de richting van haar eigen ontwikkeling bepaalde, en onderweg mogelijk een verkeerde afslag had genomen.
Na het wegvallen van Dovizioso en Marquez kreeg Suzuki-coureur Maverick Viňales de derde plaats in handen – hij lag negende na de eerste doorkomst – en ontaardde de race in een niet bijster interessante optocht. Door de vele crashes promoveerde de ontevreden Dani Pedrosa naar de vierde plaats. Na een crash in de kwalificatie reed Pedrosa op finishen, voor Pol en Aleix Espargaro. Achter de weer teruggekeerde Danilo Petrucci – hij reed met twintig schroefjes in zijn eerder gebroken rechter hand – en Hector Barbera kwamen zowaar de Aprilia-coureurs Alvaro Bautista en Stefan Bradl binnen de top 10 terecht.
Met zijn 63e Grand Prix-zege in zijn carrìere nam Jorge Lorenzo de leiding in het klassement over van Marc Marquez. “Het was een perfecte dag, bijna zelfs een perfect weekend, na mijn allereerste pole hier”, vond Lorenzo dan ook. De Spanjaard imponeerde andermaal met een fenomenaal raceritme: maar liefst in 23 van de 28 ronden reed hij rondjes van 1.33, terwijl Rossi er daar dertien tegenover zette. Toen hij Rossi op een achterstand van zeven seconden had gezet, had hij het iets kalmer aan gedaan, vertelde Lorenzo. “Maar niet veel, want ik wilde het tempo hoog houden zodat ik geconcentreerd moest blijven.”
Rossi vond dat hij tevreden moest zijn omdat hij vanaf de zevende startplaats toch naar de tweede positie was opgeklommen. “Vooral omdat deze twintig punten heel belangrijk zijn. We staan dichter bij de top”, concludeerde de veteraan. “Mijn start was ook niet goed, maar gelukkig verloor ik niet te veel en kon ik weer naar voren komen. Maar de situatie was tricky. Misschien door de hogere temperaturen en door de Moto2-race. De eerste tien ronden heb ik hard gepusht om bij Marc en Dovizioso te komen en toen ik ze voorbij was, ben ik nog een aantal ronden vol doorgegaan. Het gaat naar Lorenzo was al te groot en hij had ook een heel goede pace. Ik zag Marquez op het grote videoscherm, maar ik wist niet wat er met Dovi was gebeurd. Dat stond eerst niet op mijn bord. Toen zij wegvielen, was het voor mij een stuk rustiger. Mijn voorsprong op Maverick was al redelijk groot en ik hoefde niet meer alles te geven om hem voor te blijven. In ieder geval hebben we gezien dat onze machine competitief is.”
Op het circuit waar hij vijf jaar geleden in zijn debuutseizoen zijn eerste Grand Prix won in de 125 cc, stond Maverick Viňales nu voor het eerst op het MotoGP-podium. Voor het eerst sinds de Tsjechische Grand Prix van 2008, toen Loris Capirossi als derde finishte op de Suzuki GSV-R, had de Suzuki-crew weer reden om te juichen voor een knappe podiumplek. “Een ongelooflijke dag”, glunderde de jongste rijder van het veld. “Dit is een goed circuit voor mij. De set-up was erg goed voor de race. Mijn start was niet heel goed, maar ik kon naar voren komen, onder andere nadat ik Aleix ook nog had geraakt. Dit is goed voor onze motivatie, goed om de machine verder te ontwikkelen.” Onder druk van vierde man Dani Pedrosa – die op zaterdag in de kwalificatie onderuit was gegaan – bleef Vinales pushen, maar na de vele crashes was ook hij gewaarschuwd. “Ik reed niet meer op de grens, ik controleerde het gat met Dani. Ik heb vaak gedacht aan de race in Argentinië (waar hij een mogelijk podium verloren zag gaan door een crash, red.) en ik wilde niet dat me hetzelfde nog eens overkwam.”
De volgende Grand Prix is in Mugello, de thuishaven van Valentino Rossi. Jorge Lorenzo stond er echter sinds 2009 telkens op het podium – met vier overwinningen en drie tweede plaatsen.
“Mugello is waarschijnlijk wel mijn favoriete circuit, de baan waar al mijn sterke kanten het beste naar voren komen”, waarschuwde Lorenzo vast. “De Ducati’s zijn daar natuurlijk heel snel en ze hebben er heel veel getest. Maar zij tellen niet mee voor het kampioenschap. Ik moet me dus richten op Marc en Rossi.”
