Jurgen van den Goorbergh – Slipstream
De MotoGP-titel is voor Jorge Lorenzo, maar de belangrijkste vraag blijft: ‘who was wrong, who was right?’ in die gedenkwaardige GP op het Maleisische Sepang. Die vraag heeft iedere motorsportliefhebber zich al meerdere keren gesteld. Hierbij mijn visie op het gebeurde, maar dit wil niet zeggen per se zeggen dat dit de juiste zienswijze is. Don’t shoot the messenger!
Er heerst al een paar jaar een gezonde rivaliteit tussen Marc Marquez en Valentino Rossi, en dat dit nu een keer geëscaleerd is, verbaast mij niets. Dat gebeurt in iedere sport wanneer de belangen zo groot zijn. Marquez is altijd een groot fan – zeg maar gerust idolaat – van Rossi geweest en heeft dat ook nooit onder stoelen of banken gestoken. En Rossi heeft op zijn beurt wel eens aangegeven dat Marquez van een andere niveau is, ‘bijna buitenaards’. Dus dat respect was zeker wederzijds.
De spanningen waren in de laatste races enorm opgelopen en ik zag vooral aan Rossi’s houding dat hij het er zowaar moeilijk mee had. Hij was vaak diep in concentratie verzonken, een gespannen koppie en minder grappen en grollen – niet des Rossi’s. Dit was vanaf de race in Assen, het toneel voor de eerste echte clash met rivaal Marc Marquez, het geval. Hier ging Marc wat mij betreft te ver. Hij perste zijn Honda in de GT-bocht bij Rossi naar binnen, terwijl die al in de bocht lag. Rossi moest over het gras maar won toch, een vete was geboren.
Al vrij snel daarna werd duidelijk dat de titelstrijd tussen Lorenzo en Rossi zou gaan. En dat moet uiteraard een klap in het gezicht van toen nog regerend wereldkampioen Marquez zijn geweest. Frustratie alom dus bij hem. Niet zo gek, want hij is jong en leergierig en als je het goed bekijkt ‘de snelste acrobaat op twee wielen’. Helaas wel één die zijn grenzen (nog te vaak) overschrijdt. Maar alle grootheden hebben wel eens in de hoek gezeten waar alle klappen vallen en komen daar toch weer doorheen.
Lorenzo heeft zich gedurende het seizoen compleet herpakt. Na een zeer moeizame seizoenstart, zeg maar de eerste drie races, won hij de vierde tot en met de zevende race. Dat deed hij soms met overmacht, maar Rossi stond altijd dicht naast hem op het podium, waarna de Italiaan de achtste GP, de Dutch TT, won. Race negen en tien gingen naar wonderkind Marquez, die inmiddels na de vele valpartijen een andere set-up voor de Honda had gevonden. Kortom, het bleef stuivertje wisselen tussen deze drie matadoren, de uitschieters van Dani Pedrosa op Motegi en Sepang daargelaten. De kleine Spanjaard liet daar trouwens wel even zien dat er altijd baas boven baas is – hier spreekt een groot Pedrosa-fan!
En toen was daar die beruchte Marquez/Rossi-clash op Spenang, die vele wenkbrauwen deed fronsen. Was er sprake van opzet en wilde Marquez Rossi afhouden? Deelde Rossi echt een knietje uit aan Marquez? 100% zeker zullen we het waarschijnlijk nooit te weten komen. Ik geef vanaf deze plek alleen mijn visie op het gebeurde. Waarom passeerde Lorenzo Marquez zo simpel en deed Marquez geen tegenaanval? Simpel gezegd, omdat Lorenzo op dat moment meer dan een seconde sneller was dan Marquez. De aanval was simpel, erop en erover. Marquez had geen schijn van kans om een tegenaanval te plaatsen.
Lorenzo was dus weg, en dat was geen gunst van Marquez. Rossi zat op dat moment achter Marquez, had niet veel reserve over en zag Lorenzo vrij gemakkelijk wegrijden. Rossi moest Marquez dus wel voorbij, maar maakte na het passeren meteen ook een remfout, waardoor Marquez er weer aan voorbij schoot en het bikkelharde gevecht een feit werd. Het aantal passeerbewegingen volgde elkaar vervolgens in rap tempo op, maar bleef nog redelijk vriendelijk. Tot het bloed begon te koken bij de Italiaan en hij Marquez bewust van de baan af probeerde te rijden. Marquez wilde die bocht ook halen en stuurde zijn Honda toch in. Hierbij raakte hij met zijn helm licht de knie van Rossi. De Italiaan maakte op zijn beurt een (weliswaar lichte) trapbeweging richting Marquez, waarbij hij de arm van de Spanjaard raakte, die op dat moment juist de voorrem vast had – met één vinger waarschijnlijk. Gevolg? De voorrem blokkeerde en Marquez dook de grintbak in.
De wedstrijdleiding had toen gelijk een stop-en-go aan Rossi moeten uitdelen. Dan waren er achteraf geen discussies meer mogelijk geweest.
Tuurlijk vergeef ik, en iedereen met mij, dit Rossi, daarvoor is zijn carrière veel te groot. En in het heetst van de strijd kan dit een keer gebeuren…. Rossi is en blijft Grande. Maar Magnifico? Dat is Jorge Lorenzo, die de laatste race van het seizoen wint en daardoor verdiend MotoGP-wereldkampioen wordt!
