GP Wegrace Motegi, Japan
Na de Grand Prix van Qatar twijfelde Dani Pedrosa vanwege ernstige ‘armpump’-problemen over zijn toekomst als MotoGP-coureur. Ruim een half jaar later bewees de inmiddels 30-jarige Catalaan dat hij nog steeds in staat is om wedstrijden te winnen. Pedrosa kwam uit ogenschijnlijk kansloze positie terug en achterhaalde in de slotfase de ongenaakbaar ogende Jorge Lorenzo en Valentino Rossi. Rossi passeerde ook nog zijn teamgenoot Lorenzo toen die zijn banden kapot had gereden.
In 2006 reed Dani Pedrosa zijn eerste Grand Prix-seizoen in de MotoGP. Er werd veel verwacht van de toen pas 20-jarige Repsol/Honda-coureur, die op dat moment al drie wereldtitels had behaald in de 125 en 250 cc-klasse. Maar sinds zijn debuut in de zwaarste Grand Prix-klasse lijkt Pedrosa de eeuwige belofte niet in te kunnen lossen. Waar zijn teamgenoten Nicky Hayden, Casey Stoner en Marc Marquez er wel in slaagden om in de MotoGP het hoogst haalbare te bereiken, bleef Pedrosa drie maal in negen seizoenen steken op de tweede plaats. Die positie blijft zelfs in 2015 onhaalbaar, maar in Motegi toonde Pedrosa nog eens wat een uitzonderlijk coureur hij is. Onverwacht behaalde hij op Honda’s eigen Motegi zijn vijftigste Grand Prix-overwinning en zorgde er daarmee ook voor dat hij ook zijn tiende MotoGP-seizoen niet zonder zege afsluit: sinds 2002 telde elk Grand Prix-seizoen minimaal één ‘Dani-dag’. Pedrosa leek kansloos voor de winst op de natte baan, maar toen hij na een afwachtende en behoedzame aanpak in de openingsfase in de tweede helft van de race wel zijn ritme en snelheid vond, boog hij een achterstand van 8,8 seconden na zeven ronden om in een voorsprong van 8,5 seconden aan de finish – de grootste winstmarge van het seizoen. Het was Pedrosa’s vijfde overwinning in Motegi, en zijn eerste sinds de Tsjechische Grand Prix van 2014. In Aragon demonstreerde Pedrosa zelden getoonde vechtlust in het duel met Valentino Rossi, in Motegi – waar hij met twee zeges in de MotoGP en één in de 125 en 250 al als meest succesvolle coureur te boek stond – toonde hij zijn zeldzame klasse. “Sinds die race in Qatar heb ik veel gedaan om hier te kunnen staan”, straalde Pedrosa. “Maar meer nog dan de overwinning telt dat ik ontzettend heb genoten van de race. Ik voelde me goed, net als in Aragon tijdens het gevecht met Valentino. Ik voel dat ik steeds sterker word. We weten dat het verhaal op een droge baan anders had kunnen aflopen, want de Yamaha’s hadden een betere pace dan wij. Maar het was nat en wij grepen de kans die ons geboden werd.”
Aanvankelijk leek er weinig meer weggelegd dan een bijrol voor de als zesde gestarte Pedrosa. De Japanse Grand Prix leek uit te draaien op een Yamaha 1-2, met Pedrosa op een derde plaats. De race kantelde echter op spectaculaire wijze. Acht ronden voor het einde stuurde Pedrosa voorbij tweede man Valentino Rossi, die weliswaar brutaal kopstart pakte maar al na twee bochten werd gepasseerd door Jorge Lorenzo en daarna niet meer bij machte leek om zijn teamgenoot achter zich te laten. Maar toen Pedrosa de tweede positie in handen had, loodste hij niet alleen Rossi mee naar leider Lorenzo, de tot dan dominant leidende Yamaha-coureur moest het tempo drastisch laten zakken toen de banden niet meer meewerkten. En terwijl het er acht ronden voor het einde nog op leek dat Lorenzo zijn achterstand op Rossi terug zou kunnen brengen tot vijf punten, bleek hij aan de streep zelfs vier punten te moeten toegeven op zijn rivaal.
In de aanloop naar de Grand Prix van Japan liepen Jorge Lorenzo en Marc Marquez schade op. Lorenzo blesseerde zijn schouder tijdens een pocketbike-training waarbij ook Pedrosa aanwezig was, en Marquez brak een middenhandsbeentje in zijn linker hand toen hij van zijn mountainbike viel. “Ik maakte me nogal zorgen”, gaf Lorenzo toe. “In het ziekenhuis dachten ze eerst dat een operatie nodig zou zijn, maar na de röntgenfoto bleek dat niet te hoeven. Het is een beetje pijnlijk, maar elke dag wordt het beter. Misschien ben ik niet honderd procent, maar mijn rechter schouder is dat ook niet.”
Voor de tweede keer dit jaar moest Marquez wél onder het mes van de befaamde dokter Mir om zijn GP-start niet in gevaar te brengen. De regerende wereldkampioen was er duidelijk slechter aan toe dan Lorenzo. Zijn crew paste de linker stuurhelft aan zodat Marquez zo weinig mogelijk pijn zou voelen op het circuit waar vijf keer erg hard moet worden geremd. “Het is uit te houden, maar het is pijnlijk”, vertelde Marquez na zijn knappe derde tijd in de kwalificatie. “Voor de race neem ik wel pijnstillers.” In de race bleek Marquez niet in goede doen. Vier ronden voor het einde passeerde hij nog Ducati’s Andrea Dovizioso, maar meer dan een wat anonieme vierde plaats op 27,8 seconden achter teamgenoot Pedrosa zat er voor Marquez niet in.
De kwalificatie toonde dat de spanning tussen klassementsleider Valentino Rossi en Jorge Lorenzo alsmaar verder toenam. Terwijl Lorenzo tot en met de kwalificatie in alle sessies de snelste tijd klokte, naderde Rossi hem in de tijdtraining tot op 0,081 seconde. Lorenzo reageerde ondanks zijn vierde pole van het seizoen wat narrig. “Ik was steeds de snelste met telkens een gaatje. Maar toen verbeterden zij (Rossi en zijn crew, red.) de setting en achter mij aan was hij wat sneller. Een foutje in de strategie”, vond Lorenzo. Rossi ontkende niet dat Lorenzo voor hem voor speciale motivatie had gezorgd. “Dat heb ik in het verleden ook vaak meegemaakt. Met deze opzet van de kwalificatie is het normaal. Maar het hielp me wel iets.” Om er aan toe te voegen: “We hebben alle data bestudeerd om de goede keuze te maken en in de vierde vrije training was ik snel, omdat ik beter was met het remmen en de acceleratie was beter. Eerlijk gezegd dacht ik dat mijn tijd in de kwalificatie goed genoeg was voor de pole. Maar in het parc fermé kreeg ik te horen dat ik tweede was…”
Op zondagochtend was de baan echter nat. De start zou van cruciaal belang kunnen zijn, had Rossi gezegd, maar toch had hij na zijn kopstart geen antwoord op de eerste aanval van Lorenzo. Na vijf ronden had hij Rossi op drie seconden gezet en die marge leek hij tot in de vijftiende van 24 ronden comfortabel te controleren. Toen begon de warmgedraaide Dani Pedrosa echter grote happen uit de voorsprong te nemen. In de zestiende ronde ging Rossi voor de bijl, twee ronden later liet hij ook Lorenzo geen schijn van kans. Toen die vijf ronden voor het einde wijd ging, hoefde Rossi weinig moeite te doen om de tweede plaats te heroveren. Pedrosa, in de natte warm-up ook de snelste, zette zijn achtervolgers op een steeds groter wordende achterstand en liet zich na zijn geweldig opgebouwde race terecht bejubelen.
Kort voor de start had hij nog getwijfeld of hij niet een andere bandenkeuze zou moeten maken – voor de harde regenband, achter de softe regenoptie – dan de rest. “Maar ik dacht uiteindelijk dat het beter was om het gevecht aan te gaan met dezelfde wapens”, legde Pedrosa uit. “In het begin kon ik niet pushen, maar ik wist dat het einde van de race heel belangrijk zou worden. Onze machine reageert erg agressief uit de eerste en tweede versnellings-bochten, dus ik moest gecontroleerd rijden. En zij waren juist supersnel. Maar toen zij begonnen in te leveren, kon ik mijn tijden blijven rijden. Ik wist niet of zij vóór of achter problemen hadden, maar vanwege de vele rempunten dacht ik dat de voorkant het probleem zou zijn. Toen ik Dovi voorbij was, dacht ik ‘mooi, ik sta op het podium’. Ik kon me niet voorstellen dat ik Jorge nog zou achterhalen, want op sommige plekken kon ik hem niet eens zien. Maar plotseling liep ik in, pakte ik eerst Valentino en toen Jorge. Ik reed wat andere lijnen om de banden op de opdrogende baan wat af te koelen en de laatste zes ronden waren gewoon goed.”
Pedrosa gaf toe dat de omstandigheden in zijn voordeel waren geweest. “Op een droge baan hadden we het heel moeilijk gekregen met de Yamaha’s, maar ook met de Ducati’s. We kennen de beperkingen van onze machine en voor volgend jaar hebben we veel werk te doen.”
Valentino Rossi was opgelucht dat hij alsnog een tweede plaats uit het vuur had kunnen slepen in een mentaal slopende wedstrijd. “Het was zó moeilijk om de machine onder controle te houden toen de banden versleten waren”, aldus de WK-leider. “Mijn start was goed, maar Jorge was sterker. Dat het gat daarna constant bleef, gaf me vertrouwen. Maar opeens sloeg de wedstrijd om toen de baan opdroogde. Toen Dani me inhaalde, maakte ik me zorgen, want ik wist niet of hij ook Jorge nog zou kunnen achterhalen. Maar hij liet me lijnen zien die sneller waren en daar had ik echt voordeel van. Ik weet niet of ik Jorge had kunnen achterhalen als ik het alleen had moeten doen, ik wist alleen dat ik Dani moest gebruiken om het gat dicht te rijden. Toen we bij Jorge aankwamen, bleek hij ook hetzelfde probleem als ik te hebben. Deze twintig punten zijn zó belangrijk.”
De teleurstelling bij derde man Lorenzo was groot. “Het weer zat niet mee”, vond Lorenzo, nadat hij twaalf seconden had toegegeven op Pedrosa. “Ik was in alle droge trainingen de snelste en ik was op de natte baan de snelste. Ik was geconcentreerd en ik reed goed, maar ik had geen geluk. Als ik had geweten dat de baan op het eind zo zou opdrogen, zou ik in het begin niet zo hebben gepusht. Maar ik denk dat iedereen wel dacht dat het nat zou blijven. Ik geloof dat ik op dit moment in het seizoen de snelste van allemaal ben. Vandaag ontbrak het geluk. Misschien helpt de wetenschap dat ik de snelste was me nog een keer in de overige drie wedstrijden.”
Sinds de Grand Prix van Japan is de strijd om de titel ook rekenkundig een duel tussen Valentino Rossi en Jorge Lorenzo geworden, nu Marc Marquez op 86 punten achter staat. Theoretisch zou Rossi in Maleisië – de week na de Australische Grand Prix – zijn tiende wereldtitel veilig kunnen stellen. “Ik doe niet aan kansberekeningen”, hield Rossi de boot af, door schade en schande wat wijzer geworden in twintig Grand Prix-seizoenen. “We komen nog op drie heel verschillende circuits en je kunt van alles berekenen, maar in 99 procent van de gevallen komen die berekeningen niet uit. Ik moet me concentreren op finishen vóór Jorge in plaats van uitrekenen hoeveel ik verlies als ik achter hem eindig.”
