WK Superbike Assen
Met twee prachtige derde plaatsen voor eigen publiek deed Michael van der Mark van zich spreken in Assen. Het kroonjuweel van de Nederlandse motorsport deed in beide Superbike-races lang mee voor de winst, maar moest uiteindelijk tot het uiterste gaan om twee keer derde te worden. De vastberaden manier waarop de Honda-coureur beide keren dat podium haalde, dwong respect af. De wedstrijdleiding houdt de agressief rijdende Van der Mark echter ook nauwgezet in de gaten.
Het werd wel een beetje tijd dat er aandacht voor zijn prestaties kwam, zei Michael van der Mark in de week voorafgaand aan zijn thuisrace. Alle media wierpen zich op Max Verstappen, maar – ‘met alle respect, hoor’- wat had het Nederlandse Formule 1-wonderkind nu eigenlijk al gepresteerd? Van der Mark vroeg het zich hardop af. In het weekend waarin Verstappen in Bahrein na een kansloze wedstrijd zijn bolide aan de kant parkeerde, bewees Van der Mark zichzelf, het Pata Honda Team en ook de Nederlandse motorsport een goede dienst. De Rotterdammer die met zijn karakteristieke ‘babyface’-glimlach, zijn herhaaldelijke schouderophalen en zijn zachte stem allesbehalve de uitstraling van een ‘killer’ heeft, toonde in Assen zijn andere kant, zijn staalharde ‘raceface’. Zijn vaak meer ervaren tegenstanders in de Supersport kregen vorig jaar al de boodschap dat hij niet met zich laat spotten, zijn nieuwe concurrenten in het WK Superbike maakten dit seizoen in Phillip Island al kennis met de Rotterdammer, die de zelfverzekerdheid van een veteraan koppelt aan de onverschrokkenheid van een hongerige én snelle rookie. Na minder spetterende optredens in Thailand en Aragon kwamen Van der Marks klasse-optredens in Assen op het juiste moment, voor hem en voor zijn Ten Kate-crew. Nadat hij vorig jaar al Nederlandse motorsporthistorie schreef met zijn Supersport-wereldtitel, voegde Van der Mark daar in Assen een nieuwe paragraaf aan toe. Niet eerder finishte een Nederlander op het podium in het WK Superbike. Daarnaast was hij de eerste niet-Britse coureur die dit jaar naar het podium werd geroepen en bovendien zette hij de beste prestatie van een Superbike-nieuweling neer. Terwijl om hem heen de lofzangen amper verstomden, stond de nuchtere Van der Mark al weer met beide voeten op de grond. “We komen echt veel vermogen tekort met de Fireblade. Het zal niet makkelijk zijn om dat te vinden binnen de nieuwe reglementen, maar die jongens doen hun best”, aldus Van der Mark, die toegaf dat hij op zondagavond ‘gesloopt’ was. “Het was best wel chaotisch, maar het was ook geweldig, met al die mensen.” Het talrijk gekomen publiek leefde hartstochtelijk mee met Van der Mark. “Ik heb er niks van meegekregen tijdens de races. Ik heb nauwelijks gezien hoeveel ronden we nog moesten! Maar als je die mensen dan daarna hoort… Dat is mooier dan alle aandacht die ik heb gekregen.”
Van der Mark kwam op zaterdagochtend als zesde uit de vrije trainingen, in de middag veroverde hij de vijfde startplaats. “Ik had graag iets meer gewild, maar ik kon net niet twee rondjes op de qualifier rijden. Maar iedereen binnen het team was er eigenlijk wel tevreden mee”, vertelde Van der Mark. Met Tom Sykes voor de derde keer in Assen op de pole begon een 21 ronden durend spektakel, met een hoofdrol voor Van der Mark. Bij het doven van het rode licht vertrok hij met een wheelie, waardoor hij als zevende de eerste bocht instuurde. Twee ronden later lag de Nederlander vijfde, met duidelijk de blik naar voren gericht. Samen met WK-leider Jonathan Rea, Sykes, Chaz Davies en Leon Haslam voerde Van der Mark een geweldige show op, waarbij hij de tekortkomingen van de Honda knap wist te compenseren. “Het hele weekend waren we in het eerste deel niet snel genoeg. Niet alleen ik, Sylvain (Guintoli, teamgenoot, FW) ook. De Strubben stuurde ik steeds wat wijd in om zo veel mogelijk snelheid te houden. Vanaf Mandeveen en Duikersloot was ik snel.” Ook bij het uitkomen van de GT-Bocht bleek Van der Mark telkens razendsnel. Nadat hij eerst Sykes brutaal passeerde – ‘ik denk dat hij het niet verwachtte’ – richtte de Honda-coureur zich op tweede man Davies. Een foutje wierp hem echter terug. “Ik ging wijd in de eerste bocht en Leon kwam voorbij. Maar omdat zijn banden versleten waren, was hij zo langzaam dat we in de laatste twee ronden te veel verloren op Rea en Davies.” Terwijl de andermaal zeer indrukwekkende Rea afrekende met Davies, passeerde Van der Mark drie ronden voor het einde Haslam definitief. Op ruim vier seconden achter winnaar Rea pakte Van der Mark op fraaie wijze zijn eerste zwaarbevochten WK Superbike-podium. Dat er ondanks het nieuwe strakkere technische reglement hard wordt gereden, bewees Rea met een nieuw ronderecord in zijn vijfde gewonnen wedstrijd van 2015.
Achttien rijders haalden in de eerste race de finish en daartoe behoorde niet het Suzuki-duo Alex Lowes en Randy de Puniet. Net als in Aragon kampten de twee met grote elektronicaproblemen die er mede de oorzaak van waren dat Lowes in de negende ronde in de Haarbocht wijd ging. Op dat moment verremde de twee plaatsen achter hem rijdende De Puniet zich, gleed onderuit en knalde op teamgenoot Lowes. De Puniets machine was afgeschreven maar het was een wonder dat beide rijders bij het angstaanjagende incident ongedeerd bleven. Nico Terol was in de tweede race minder fortuinlijk. De voormalige 125 cc-wereldkampioen liep een hersenschudding en een open breuk in zijn rechter hand op.
De tweede race kende voor Van der Mark een identiek begin, want weer bokte de Fireblade bij de start. “Na de warm-up deed ik een proefstart en die liep ook niet lekker. Ik dacht dat het wel aan mij zou liggen, maar achteraf bleek er iets niet oké met de koppeling”, legde Van der Mark uit. “Verder hadden we eigenlijk nauwelijks iets aan de motor gedaan na de eerste race. Hij was gewoon goed.” Dat bleek, want ook in de tweede wedstrijd kon Van der Mark uitstekend met Sykes, Rea, Davies en Haslam mee. Met name met zijn gewaagde, bijna huiveringwekkende inhaalpogingen bij het Meeuwenmeer en Hoge Heide kreeg Van der Mark het publiek op de banken. Halverwege de race ontsnapte Van der Mark aan een roemloos einde toen hij in vierde positie bij het uitkomen van de GT de achterband van Davies’ Ducati raakte. “Daar had ik heel veel mazzel. Ik was juist ingelopen, daarna kon ik weer van voor af aan beginnen.”
Toen Rea acht ronden teamgenoot Sykes afloste, schroefde hij het tempo op. Alleen Davies kon nog volgen, nadat Haslam en Van der Mark zich voorbij Sykes hadden gewerkt, ging de strijd om de derde plaats tussen de twee mannen die de afgelopen twee jaren als teamgenoten de Acht Uren van Suzuka wonnen. In de laatste ronde plande de Nederlander zijn aanval. “Er gebeurde die race zoveel… Het was misschien wel de moeilijkste race van dit seizoen om rustig te blijven. Maar ik wilde na die eerste race nou ook weer zó graag op het podium… Ik stak binnendoor bij Leon bij de Ramshoek en bij het aanremmen van de GT zat ik voor hem. Maar hij kwam buitenom, terwijl we allebei eigenlijk al te laat remden. Ik was de voorkant twee keer kwijt en ik zag dat ik ‘m zou raken. Ik moest ook rechtdoor (terwijl Haslam door het grind moest, FW) en ik was allang blij dat we overeind bleven.” Terwijl Van der Mark onder luid gejuich andermaal als derde werd afgevlagd, inspecteerde vierde Haslam de bandensporen op zijn pak. “Ik heb Leon na de tijd niet meer gesproken, maar we kunnen goed met elkaar, hoor”, aldus Van der Mark. De wedstrijdleiding besloot de Nederlander echter wel één strafpunt te geven; bij vier start een rijder achteraan.
In 2010 scoorde Jonathan Rea in dienst van Ten Kate/Honda een dubbel in Assen, in Kawasaki-groen presteerde de 28-jarige Noord-Ier hetzelfde. Met zijn zesde seizoenszege – en zijn 21e in totaal – bouwde Rea zijn voorsprong op tweede man Haslam uit tot maar liefst vijftig punten. Van der Mark steeg dankzij zijn eerste dubbelscore van het jaar van de elfde naar de zevende plaats, vijf punten achter teamgenoot Guintoli. De grootste winst zat volgens Van der Mark echter niet in de gewonnen posities. “Dit was vooral goed voor het zelfvertrouwen. Als je zo lang met die andere jongens mee kunt, kun je van alles afkijken en zelf proberen. Het beste zou ik me met Jonathan kunnen vergelijken, want net als hij hou ik ook vaak een hoge bochtensnelheid aan. Maar ik probeer hem niet na te doen, ik probeer van iedereen wat op te steken.”
In de Supersport-klasse kwam het tot een tumultueuze ontknoping tussen polesitter Jules Cluzel en Kenan Sofuoglu. Al tijdens de race bedienden de twee zich van gebarentaal en in de GT kwam het tot een voorspelbare clash. Cluzel meende het voordeel te hebben, maar Sofuoglu werkte zich hardhandig voorbij de woedende Fransman. In de uitloopronde waren de verbale onvriendelijkheden bijna hoorbaar, maar op het podium schudde Cluzel wel Sofuoglu de hand. De kwaadheid over Sofuoglu’s strijdwijze bleef echter. Kyle Smith werd derde. In de Superstock 600-klasse veroverde Rob Hartog een heel nette zesde plaats. Hij was de enige Nederlander in de punten. Wayne Tessels en Tony Covena scoorden met een elfde en dertiende plaats in de Superstock 1000-race.
