Test 17 motorjeans

“Zozo, je stapt in je spijkerbroek op de motor?” De veiligheidsfreak met zijn gefronste wenkbrauwen kun je gerustgesteld laten afdruipen wanneer je denim jeans met supersterke kunstvezels zijn versterkt. Zeventien motorjeans mogen in onze crashtest laten zien hoe goed ze een onzacht contact met de weg bij een snelheid van 80 kilometer per uur doorstaan.

We hebben het bijna allemaal wel eens gedaan, een korte rit naar de bakker, nog even voltanken voor morgenochtend, een klein proefrondje nadat je iets hebt gerepareerd of veranderd, met een bus ontvetter naar de hogedrukspuit… Gewoon in je spijkerbroek op de motor gestapt en een paar kilometer gereden. Na deze test kunnen we echter zeggen: nou en? Waarom niet? Denim blijkt veiliger dan zijn reputatie.
Uiteraard gaat het hier niet om normale spijkerbroeken van Levi’s, Wrangler of Esprit. Dit zijn speciaal versterkte motorjeans. In ons rollende testlab moesten ze laten zien hoe het robuust gemaakte katoenweefsel een valpartij bij 80 kilometer per uur op ruw asfalt doorstaat. En dat niet slechts één keer, want elke broek ging eerst op zijn achterwerk ter aarde en vervolgens nog een keer op de knieën over het asfalt. Meer over het gebruikte testprotocol lees je in het aparte kader.
Na de dertig meter lange glijpartij was er een vrijwel unaniem positief slijtagebeeld. Niet één broek is in onze test dusdanig door geschuurd, dat dit in een echte situatie tot grote schaafwonden was gekomen. Dit in tegenstelling tot een ter vergelijking op dezelfde manier geteste textielmotorbroek van een bekend merk polyamideweefsel, dat vanwege zijn speciale structuur als bijzonder slijtvast geldt. Bij deze broek schuurden zelfs de robuust uitziende, extra versterkte kniestukken ver door. Ook enkele geteste spijkerbroeken zijn op die bewuste plek door geschuurd, echter enkel het denim zelf, het onderliggende aramideweefsel was steeds nog volledig intact en vormt nog een prima barrière tussen huid en asfalt. De denim-motorbroek is daardoor al een steeds beter alternatief voor een echte motorbroek.

Laten we eerst eens een blik op de geschiedenis van de spijkerbroek, ook wel bekend als denimbroek, werpen. De naam ‘denim’ is terug te voeren op de herkomst: ‘serge de Nîmes’. Ofwel weefsel uit Nîmes, de stad in Zuid-Frankrijk die eeuwenlang een bakermat van katoen textielproductie was, maar ook van wol en zijde. Deze denimbroeken waren oorspronkelijk bedoeld voor zwaar werk en moesten daarom heel robuust zijn. Dat is ten dele te danken aan de speciale manier van weven, twill genaamd (te herkennen aan de schuine of visgraatvormige structuur). Verder is de sterkte en slijtvastheid ook te danken aan het gebruik van zeer zware garens, waarvan het soortelijk gewicht in ons wordt aangegeven. De fabrikanten in deze test wijzen specifiek op de hoge ons-waarde van hun grondstof, al zegt dat lang niet alles. Het komt tenslotte op de kwaliteit van het basismateriaal aan. Werkelijk maatgevend voor de echte belastbaarheid is de kwaliteit van de gebruikte katoensoort. In principe geldt: hoe langer de vezels, hoe betere garens ervan gemaakt kunnen worden. Dat kun je met het blote oog echter niet zien.
Bij een val van de motor is nog een ander voordeel van katoenweefsel van belang. Het gaat over wrijvingswarmte, iets waar vooral de populaire textielpakken het moeilijk mee hebben. De polyamideweefsels die heel vaak in motorkleding worden toegepast (meestal onder de merknaam Cordura), hebben namelijk een relatief laag smeltpunt van circa 200°C. Deze temperatuur kan bij een valpartij bij een vlotte rit op secundaire wegen door puntbelasting, bijvoorbeeld op de knieën, snel worden bereikt. Dat kan heel nare gevolgen hebben, als de kunstvezels vervolgens inbranden in je huid. Mede daarom horen er in een goed kunststof motorpak op de meest kwetsbare delen (goedgekeurde) protectoren te zitten. Katoenweefsels smelten daarentegen niet weg, maar verpulveren als het ware en verdwijnen gewoon in de lucht.
Hoe sterk het denimweefsel in de basis ook is, tegen doorschuren beschermt het niet lang. Daarom zijn op de valgevoelige plaatsen alle broeken in de test versterkt met extra lagen aramide weefsel, dat de echte bescherming tegen doorschuren vormt. Dit type polymeer-kunstvezel, dat afhankelijk van de fabrikant ook onder merknamen als bijvoorbeeld Kevlar wordt gevoerd, kenmerkt zich door een extreem grote slijtvastheid en een zeer hoog smeltpunt (ongeveer 450°C). Zoals op bijgaande foto’s is te zien, werkt dat erg goed. Als de denim-stof de geest heeft gegeven, beschermt het markant geel gekleurde aramideweefsel de huid tegen de beruchte schaafwonden.
Nadelen kent denim uiteraard ook, anders had iedere motorkledingfabrikant immers wel van meet af aan ingezet op dit van origine Franse weefsel. Zo zijn onder meer nagenoeg alle textieloutfits zijn tegenwoordig vuil- en waterafstotend behandeld, blijven dus veel langer mooi. Ook qua levensduur pakt een polyamideweefsel een flinke voorsprong op denim en zo zijn er nog wel wat zaken te noemen. Bovendien is het denim pas in beeld gekomen als motorkleding, nadat de flexibele aramideweefsel-laag beschikbaar is gekomen als tweede beschermingslaag onder het denim zelf.

Een degelijke motorspijkerbroek dient uiteraard meer in huis te hebben dan enkel aramide versterkingen. Er hoort ook een goede set protectoren in te zitten. En als die niet standaard aanwezig zijn, dan horen ze minstens optioneel verkrijgbaar te zijn. We hebben ons in deze test beperkt tot een uniform crash-scenario, dat overeenkomt met het klassieke onderuit gaan in een bocht. In andere crash-situaties, waarbij je van een grotere hoogte valt (zoals bij een highsider, waarbij je van je motor wordt gelanceerd) kan een goed geplaatste set protectoren de harde klap weliswaar niet geheel absorberen, maar op z’n minst wel een stuk dempen.
Dat de motorspijkerbroek inmiddels allesbehalve een nicheproduct is, blijkt wel uit dit testveld. Zeventien deelnemers, dat is vergeleken met veel andere producttesten in ons blad een opmerkelijk hoog aantal producten. Bij de motorjeans ‘de Nîmes’ wil ondertussen elk merk meedoen. Met als gevolg dat er inmiddels een enorm brede prijsrange is ontstaan. De goedkoopste exemplaren zijn er al vanaf zo’n 60 euro, de duurste kost bijna zeven keer zoveel. Heuglijk feit: ruim onder de 100 euro kun je al een goed beschermende broek vinden. Dankzij deze enorme keus en over het algemeen positieve testresultaat kun je bij het aanpassen dus al veel meer naar het gewenste uiterlijk en de pasvorm van de broek kijken. Je zit qua bescherming eigenlijk altijd aan de veilige kant!