+ Plus

Test Kawasaki Versys 1000: oud vs. nieuw

Voor 2015 kreeg de grootste Versys niet alleen een nieuwe outfit en een opvallende oranje kleur, maar onderging ook wijzigingen aan het rijwielgedeelte en de uitrusting. Veel nieuw spul dus, maakt dat hem ook beter? We zetten hem eens naast zijn voorganger.

De Tramuntana is een onaangenaam familielid van de Zuidfranse Mistral. Snijdend koud blaast deze ijzige Spaanse kustwind ons aan de Costa Brava, net onder de Pyreneeën, in het gezicht. Een voordeeltje is er ook, want we kunnen meteen constateren dat de stroomlijn van de nieuwe Versys een betere bescherming biedt dan voorheen. Die voorgaande outfit, die in de verte wel wat deed denken aan de eerste Ducati Multistrada, viel wat minder in de smaak bij het koperspubliek. Het nieuwe kunststof is wat dat betreft beduidend vlotter van lijn. Daarnaast is de ruit maar liefst 30 millimeter hoger te verstellen dan bij de voorganger. Daardoor worden hoofd en schouders nu beter tegen deze verraderlijke vrieswind beschermd. Meer windprotectie mag je gezien het ruimere kuipwerk ook wel verwachten, maar wat heeft de nieuwe Versys nog meer in de aanbieding? Kawasaki liet het immers niet bij wat uiterlijke verfraaiing alleen. Er is op veel plekken vernieuwd en verfijnd en dat merk je al bij het wegrijden. De kritiek op de werking van de koppeling van het oude model ging ze bij Kawasaki klaarblijkelijk aan het hart en daarom kent de nieuwe Versys dankzij een servo-functie een zeer licht werkende anti-hop-koppeling. Die laat zich niet alleen aangenaam met twee vingers bedienen, maar is ook uitstekend te doseren.

Soepel met net iets meer dan stationair toerental van de plek komen en als het kan even stevig aanzetten voor een sprint, was altijd al het domein van de Versys. Ook de nieuwe beheerst dat kunstje, net als het voor dit vergelijk meerijdende 2014-model. De 1.043 cc metende viercilinder bromt heerlijk ontspannen in de zesde versnelling door de ingedutte Spaanse dorpjes. Ook de nieuwe Versys draait daar de hand niet voor om. Zijn vierpitter draait dankzij de in rubber gelagerde bovenste ophangpunten van het motorblok zelfs nog wat rustiger door de eerste toerenhelft. Net als voorheen is deze 1.000 er voor geschapen om heerlijk schakellui over de weg te glijden en om van tijd tot tijd eens lekker vanuit de toerenkelder open te trekken.
Wendbaar is de Versys altijd al geweest. Maar de nieuwe schiet net even wendbaarder door de stadjes, en ontwijkt haast nonchalant plotseling van richting veranderende auto’s. Maar we willen weg uit de stad. Om de ruit naar boven te schuiven, moeten we echter eerst kort stoppen. Het verstellen van de ruit kan weliswaar zonder gereedschap, maar de draaiknoppen van het stelmechanisme zitten net als voorheen niet binnen handbereik, maar aan de buitenzijde van de ruit.
Met de ruit in de hoogste stand gefixeerd, is het eindelijk tijd om te genieten van de betere windprotectie, de lichter werkende koppeling en het soepel lopende blok. Je voelt je al snel heerlijk opgetogen. Zeker gezien het feit dat de nieuwe veersettings het nodige comfort beloven. Met ongeveer 30% minder demping zijn ze op meer reiscomfort afgestemd, terwijl heel iets hardere achterveren het hogere gewicht opvangen. Hoger gewicht?
Af-fabriek heeft de Versys nu een handige middenbok en daarmee zijn ook de montagepunten onder de swingarm voor bobbins, die in combinatie met een werkplaatsbokje kunnen worden gebruikt, komen te vervallen. In Nederland wordt de Versys standaard als Tourer geleverd, compleet met geïntegreerde zijkoffers en handkappen, maar deze testmachine is verder voorzien van een bagagerek en topkoffer, mistlampen, frameprotectoren en een versnellingsindicator. De warmtewisselaar voor de motorolie is komen te vervallen, omdat de nieuwe stroomlijn voor een meer efficiënte koeling van het motorblok zorgt. Nieuw is de bovenste kroonplaat met een aangegoten en daardoor stijvere eendelige stuuropname. Het stuur zelf lijkt mede door de conische vorm van aluminium, maar is net als voorheen van staal. Bovendien is het contactslot wat hoger geplaatst en daardoor beter toegankelijk. Het vroegere gefriemel met de contactsleutel in het diep geplaatste slot is dus voorbij.

Onder de streep is de gewichtstoename – zonder koffers –  met vijf kilo tot 255 kilo binnen de perken gebleven. En doordat Kawasaki gelijktijdig het maximaal toelaatbare totaalgewicht met tien kilo heeft verhoogd, is ook maximum belading met vijf kilo gegroeid. Verheugend nieuws dus voor de toeristisch ingestelde rijder. Hetzelfde geldt voor de daadwerkelijk fijngevoeliger reagerende veerelementen. Hoe slechter het asfalt op het Spaanse platteland en in de Pyreneeën, hoe duidelijker de verschillen tussen beide Kawasaki’s worden. Hobbels en ribbels, die het voorgaande model tamelijk ongefilterd doorgeeft, verwerkt de opvolger uitgesproken zorgvuldig. Zo hoef je ook smalle weggetjes met totaal versleten asfalt niet langer te vrezen, temeer daar het goed gevulde zadel niets aan het kenmerkende sofa-achtige comfort heeft ingeboet.
Via een stel adembenemende kronkel slingert het weggetje zich tegen de berg op en dan is het steeds weer een genot te ervaren hoe makkelijk de Kawasaki-vierpitter diep vanuit de toerenkelder omhoog klimt en er rond 6.000 toeren nog eens een flinke klap op geeft. De twee extra pk’s zijn niet direct merkbaar, maar het blok lijkt wel net even vrijer en pittiger richting begrenzer te lopen. Wat prestaties betreft doen beide modellen, zoals min of meer al verwacht, niet veel voor elkaar onder. Ook bij de nieuwe is kracht in ruime mate voorhanden en dat zorgt voor een heerlijk ontspannen gevoel. Dat het nieuwste model in tussensprints hier en een daar een tiende van een seconde laat liggen, onderstreept het gecultiveerde optreden alleen maar.
De nieuwe Versys rolt niet langer op Pirelli Scorpion Trail’s, maar op de nieuwe Bridgestone T30 met F-codering. Die banden vragen onder de nieuwe Versys, vergeleken met het voorgaande model, heel iets meer nadruk aan het stuur om strak op koers te blijven, wat met name in het kortere bochtenwerk een beetje opvalt. In lange en breed uitwaaierende bochten zijn precisie en balans vertrouwd als altijd. De koude en warme grip van de T30’s zijn van hoog niveau.

De wat zachter afgestelde voorvork biedt meer comfort dan voorheen, maar dat is licht ten koste gegaan van de feedback van het voorwiel. De sportieve dadendrang wordt daardoor heel iets afgeremd, maar goed, als je echt sportief in de rondte wilt gaan, moet je op een heel andere Kawasaki stappen. De nieuwe rempomp en de 310 in plaats van 300 millimeter metende remschijven voor overtuigen met een spontaan en goed te doseren aangrijpen. En het van een nieuwe, lichtere drukmodulator van Bosch voorziene ABS zorgt er middels fijne regelintervallen voor dat de nieuwe Versys ook bij noodstops, ondanks een sneller induikende voorvork, steeds heel stabiel op koers blijft.
Onder de streep is de nieuwe Versys nog comfortabeler en toergerichter dan voorheen, wat ook nog eens wordt onderstreept door kleine details als een sterkere dynamo, die bij stationair toerental al sterkere prestaties levert. Hierdoor kunnen extra’s als een navigatiesysteem, mistlampen of handvatverwarming op betrouwbare wijze van stroom worden voorzien. De echt sportieve geesten missen misschien de iets stuggere vering van de voorganger, maar daar stelt de nieuwe Versys een betere bediening en uitrusting en meer comfort tegenover. En daar profiteren niet alleen de echte kilometervreters van.

Lees meer over

Ducati Kawasaki

Gerelateerde artikelen

Eerste test Kawasaki Versys 1100SE

Eerste test Kawasaki Versys 1100SE

31 oktober, 2024

Het was best een gok van Kawasaki in 2012 toen het een dikke vier-in-lijn in een hoogpotig rijwielgedeelte lepelde, ...
Eerste test Ducati Multistrada V4

Eerste test Ducati Multistrada V4

31 oktober, 2024

Zware slagregens, rivieren treden uit hun oevers, en evacuaties. Kortom, een prima weersverwachting om af te ...