Eerste Test Suzuki V-Strom 650XT

Sinds 2004 in de prijslijsten en in zijn huidige vorm gaat ‘ie ook alweer krap een jaartje of vier mee, maar toch lijkt de V-Strom nauwelijks iets van zijn oorspronkelijke glans verloren, hij blijft onverminderd populair. En die populariteit zou komend jaar zomaar eens een nog grotere toevlucht kunnen nemen, want het gamma wordt uitgebreid met een lekkere, meer avontuurlijke variant: de V-Strom 650XT. Tijd voor een eerste kennismaking!

Al sinds zijn eerste schreden in motorland, inmiddels alweer zo’n tien jaar geleden, is de V-Strom 650 een regelrechte hardloper. In de figuurlijke zijn van het woord dan, alleen al van de eerste modelgeneratie (tot 2011) gingen er in Nederland namelijk dik vijfduizend over de toonbank. Een succes dat redelijk makkelijk te verklaren is, de allrounder rond de 645 cc V-twin van de SV650 combineert een toegankelijk karakter met speelse rijeigenschappen, een volwassen voorkomen en brede inzetbaarheid. Met andere woorden, hij spreekt gewoon een heel breed publiek aan. De eerste generatie was zelfs zo goed, dat deze in vrijwel ongewijzigde vorm dienst heeft gedaan tot halverwege 2011, toen pas werd de opvolger gepresenteerd. Die was trouwens voornamelijk aangepakt op optisch vlak, voor velen toch wel hét pijnpunt van de eerste serie. De hoekige lijnen en het wat pompeuze voorkomen maakten plaats voor een ronder, meer eigentijds lijnenspel. Daarnaast werd er natuurlijk wel licht geschaafd aan het blok. Deze kreeg onder meer andere nokkenassen, nieuwe zuigers en zuigerveren, een enkele klepveer (waren er twee) en een nieuwe warmtewisselaar aangemeten, met als voornaamste doel meer trekkracht in het lage en midden toerengebied in combinatie met een tien procent lager verbruik. Kleine ergonomische aanpassingen en fijnslijperij aan het rijwielgedeelte maakten de make-over vervolgens af.

Een meer dan overzichtelijke modelupdate dus, maar toch was het absoluut geen oude wijn in nieuwe zakken. De machine was goed en teveel gezaag zou die solide basis alleen maar wankel maken. Bovendien raakten de aanpassingen, hoe subtiel in sommige gevallen ook, toch de juiste snaar. De V-Strom bleef in alles de V-Strom, was alleen net iets beter geworden. Verwonderlijk is het dus bepaald niet dat Suzuki die bewezen basis voor deze nieuwe XT voor nagenoeg honderd procent intact heeft gelaten. Ook al omdat ze in Hamamatsu zeker niet pretenderen met de nieuweling een offroad kanon in huis te hebben, dat was namelijk ook helemaal niet de bedoeling. De 650XT moest dezelfde deugden hebben als de standaardversie, enkel wat avontuurlijker ogen. Punt.

En wie tegenwoordig in motorland avontuurlijke inborst zegt, zegt snavel. Door BMW’s GS-lijn uitgegroeid tot hét stijlelement van de hedendaagse allroad, maar toch liggen de wortels ervan bij Suzuki, zo claimen de Japanners. Voor het eerst gezien op de DR-Z Dakar-machine van Gaston Rahier, vond het karakteristieke bekkie dankzij de DR-Big en de veel latere 2013 V-Strom 1000 ook zijn weg op het asfalt. En nu dus ook op de nieuwe 650XT, waar het designtechnisch gezien heel wat meer in het oog springt dan de afgeronde neus van de standaard machine. Eveneens een bijna obligaat stijlelement van een ‘adventure’ is een set spaakwielen, die de XT derhalve ook kreeg. In exact dezelfde maten als de standaardmachine trouwens, dus 17 inch achter en 19 inch voor. Laatste onderdeel waarmee dit ‘snavelbekdiertje’ zich van de standaard uitvoering onderscheidt is een andere buddy. De overgang naar de tank is voor een nog toegankelijker karakter een stukje smaller geworden, bovendien is het zadel aan de achterzijde iets afgevlakt zodat eventuele bagage wat makkelijker mee kan worden genomen. Geen wereldschokkende zaken allemaal dus, maar feit is het dat de XT er wel een heel eigen gezicht door heeft gekregen, wat uiteindelijk ook het doel was!
Even terugkomend op dat zadel, een klein detail kan soms een behoorlijk verschil maken en dat is ook hier het geval. Omdat de zithoogte van 835 millimeter zeker niet bescheiden is, ook niet overdreven hoog trouwens, komt die rankere taille namelijk prima tot zijn recht. Ook al ben je niet gezegend met een paar flink lange onderdanen, een stevige band opbouwen met moeder aarde lukt probleemloos. Zeker wanneer je het af fabriek 20 millimeter lagere zadel bestelt. Voor de langeren onder ons is er ook een 20 mm hogere versie. Desondanks blijft het jammer dat een in hoogte verstelbaar zadel niet tot de standaarduitrusting behoort, net als een middenbok en set handkappen trouwens. Die laatste zitten overigens wel in het accessoire-gamma van de XT, net als legio andere attributen, waaronder een aluminium koffersysteem, mistlampen en aluminium carterbeschermer, waarmee je machine tot een echte wereldreiziger kunt uitrusten. Wel standaard in drie hoogten verstelbaar trouwens is de ruit, zij het enkel met behulp van gereedschap.
In een ontspannen tempo trekt het oer-Hollandse, winters bleke landschap aan me voorbij. Nederland maakt zich op voor de eerste echte storm van 2015, dat naderende onheil vormt een schril contrast met de goedmoedigheid van de V-Strom. De door en door gerijpte V-twin roffelt er lustig op los, combineert een heerlijk elastische vermogensontplooiing (in drie een bocht pakken kan probleemloos) met een lekker levendig karakter. De grootste passen zet de twin weliswaar in het lage en midden toerengebied, toch is af en toe eens lekker doortrekken ook best aan hem besteed. Ook omdat het rijwielgedeelte, met praktische hydraulische stelknop voor het aanpassen van de veervoorspanning achter, zich als lekker veelzijdig presenteert. De V-Strom gedijt net zo goed bij een behoudende rijstijl als wanneer het tempo eens flink wordt opgeschroefd. Alles uiteraard wel enigszins binnen de grenzen van het betamelijke. De handling en stuureigenschappen zijn zo makkelijk en voorspelbaar, bij wijze van spreken zou je er een kleuter op kunnen parkeren, die vervolgens probleemloos wegrijdt. Opvallend is trouwens wel de in vergelijking met de standaard V-Strom grotere gyroscopische werking van het voorwiel van de XT. Met name op hogere snelheid is deze duidelijk merkbaar, echt veel invloed op de stuureigenschappen heeft dit overigens niet.

Een eerste optreden eigenlijk zoals je die verwacht van een nieuwe V-Strom exponent: probleemloos, toegankelijk, vertrouwd. En dat zonder saai te zijn, de kleinste uit de V-Strom-clan is gewoon een echte volwassen motorfiets met een heel veelzijdig karakter. En ook de nieuwe XT breekt niet met die traditie, de grondvesten onder het succes van deze Japanse twin. Kon natuurlijk ook niet anders, technisch is de XT (per direct leverbaar voor € 8.999,-) immers identiek aan de standaard machine. Desondanks is het natuurlijk wel een mooie aanvulling in het V-Strom-gamma, want meer keuze. En verandering van spijs doet nu eenmaal verteren!